ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ ΚΟΛΟΒΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΤΗΣ ΠΕΝΝΑΣ ΤΗΣ
Όλα τούτα: σήμερα!
Αύριο… έχει ο Θεός!........Φιλη μου !!!!!!!!!!!!!
Αποστολή από την Αλληλογραφία των Windows
Αγαπητή μου Ευτυχία, Υγιαίνεστε!!!
Εκανα το ταξίδι μου μέσα στις όμορφες, φωτοστόλιστες σελίδες του προσωπικού Side που έχετε δημιουργήσει και πραγματικά ανταμοίφτηκα από τον δικό σας ΗΛΙΟ!
Αν η διεύθυνση που έχει αναρτηθεί, αληθεύει, σας ενημερώνω πως: είμαστε γειτόνοι!!!
Μένω στο γειτονικό οικοδομικό τετράγωνο!!!
Θα χαρώ να σας γνωρίσω από κοντά!!!
Η ποίηση σας είναι βαθυστόχαστη και ουσιαστική!!!
Η γραφίδα της πένα σας ΔΥΝΑΤΗ!!!
Σας στέλνω κάτι δικό μου ως ευχή για καλή συνέχεια.
Με μεγάλη εκτίμηση και τη φιλία μου
Μαρία Κολοβού -Ρουμελιώτη
Ταξιδιώτης ο άνθρωπος σε ένα Κοσμικό ταξίδι. Αστρική σκόνη που στροβιλίζεται και χορεύει στα ρεύματα και στις δίνες του Απείρου...
Τετάρτη, 23 Οκτωβρίου 2013
«Πολυτιμότερα στολίδια» από τη Μαρία Κολοβού-Ρουμελιώτη
Φόρεσα τα δάκρυα μου μαργαριτάρια
πολυτιμότερα στολίδια στο κορμί μου∙
την ελπίδα που έκανε φωλιά στο στήθος μου,
κελαηδώντας με τη γλυκύτατη φωνή του αηδονιού
το γλυκοχάραμα της μέρας περιμένοντας.
Έκανα χρησμό το τάμα μου!
Στο εικόνισμα της Πανάγιας, μπροστά στο καντηλέρι∙
μου χάιδεψε η Πανάγια μου το πρόσωπο
λυτρωτική βροχή ουράνια.
Ρεκλάμες φωτεινές οι ευλογίες στο τρίστρατο∙
δυοσμαρίνια, χρυσάνθεμα και γιασεμιά
στο Γολγοθά μου ‘στρωσαν ροδοπέταλα.
Σήμερα ήπια όλο το κατακάθι μου!
Γεύτηκα, ένιωσα την γλύκα της στερνής μου πίκρας:
Εκείνης που τελειώνει και δεν ξαναγεμίζει το φλιτζάνι μου.
Σήμερα η ελπίδα ανέστησε τις ελπίδες μου!
Εκείνες που με μπρισίμια τις είχαν νεκροστολίσει
oι ασύλητες ιδεολογίες μου.
Όλα τούτα: σήμερα!
Αύριο… έχει ο Θεός!...
πολυτιμότερα στολίδια στο κορμί μου∙
την ελπίδα που έκανε φωλιά στο στήθος μου,
κελαηδώντας με τη γλυκύτατη φωνή του αηδονιού
το γλυκοχάραμα της μέρας περιμένοντας.
Έκανα χρησμό το τάμα μου!
Στο εικόνισμα της Πανάγιας, μπροστά στο καντηλέρι∙
μου χάιδεψε η Πανάγια μου το πρόσωπο
λυτρωτική βροχή ουράνια.
Ρεκλάμες φωτεινές οι ευλογίες στο τρίστρατο∙
δυοσμαρίνια, χρυσάνθεμα και γιασεμιά
στο Γολγοθά μου ‘στρωσαν ροδοπέταλα.
Σήμερα ήπια όλο το κατακάθι μου!
Γεύτηκα, ένιωσα την γλύκα της στερνής μου πίκρας:
Εκείνης που τελειώνει και δεν ξαναγεμίζει το φλιτζάνι μου.
Σήμερα η ελπίδα ανέστησε τις ελπίδες μου!
Εκείνες που με μπρισίμια τις είχαν νεκροστολίσει
oι ασύλητες ιδεολογίες μου.
Όλα τούτα: σήμερα!
Αύριο… έχει ο Θεός!...
Μαρία Κολοβού-Ρουμελιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου