ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΚΕΛΑΙΝΩ Τα αποτελέσματα του διαγωνισμού ανακοινώθηκαν

ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΚΕΛΑΙΝΩ Τα αποτελέσματα του διαγωνισμού ανακοινώθηκαν το Νοέμβριο στην ιστοσελίδα του περιοδικού (http://kelaino.blogspot.gr/)

 ΛΙΓΑ ΑΚΟΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΡΑΒΕΥΘΕΝΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΜΕΡΙΚΑ ΑΚΟΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΑΚΡΙΘΕΝΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

στον 14ο Διεθνή Διαγωνισμό Ποίησης

του Λογοτεχνικού Περιοδικού Λόγου, Τέχνης και Πολιτισμού ΚΕΛΑΙΝΩ

τα οποία απονεμήθηκαν την 9η Νοεμβρίου 2014 στο Πολιτιστικό Κέντρο

ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ του Δήμου ΙΛΙΟΥ

Ορίζοντας Γεγονότων

Ο Αποσπερίτης σε παραπλάνησε και τούτο το πρωινό.

Χαράσσεις ρότα σε παλιές φωτογραφίες –μη ρωτάς.

Ο παππούς δούλευε στα ναυπηγεία και μύριζε γλυκάνισο -η γιαγιά του φώναζε.

Έκοψε τα μαλλιά της που έπλεκε κοτσίδα. Έχει αφήσει την τιμονιέρα πάνω απ’ το τζάκι.

Ξηλώνει το λευκό γιακά απ’ το φόρεμά της.

Μια αράχνη υφαίνει δεκάξι χρόνια τώρα ιστούς και ξάρτια.

Θυμάσαι, το τζάμι εκείνο που έβλεπε στην παραλία;

Όταν χτύπησε ο θείος άφησε το αποτύπωμα από χιλιάδες γυάλινα κατάρτια -γέλαγε.

Έπαιζε χαρτιά με καρχαρίες, τα σημειωμένα χ στους χάρτες του σημαίνουν χαμένος

θησαυρός. Τα χέρια του τρέμουν, όταν προσπαθεί να ανάψει το πούρο του.

Η μαμά τσιμινιέρα πάνω από το χλιαρό καφέ της.

«Με παίδεψε ο πατέρας σου, ώσπου να το πει τελικά.

Ήταν τόσο αναποφάσιστος, που οι πυξίδες δίπλα του έδειχναν το Νοτιά.

Τις νύχτες κάθε του κύτταρο το έτρωγε αργά-αργά ένα μικρό καβούρι».

Τα παιδιά που παίζουν στον όρμο δίπλα στο λιμάνι δεν έχουν ιδέα ότι παίζουν πάνω

σε έναν μικρό τάφο. Θα μάθουν. Δεν είσαι παιδί πια. Κοιμάσαι με το Θεό.

Ο Θεός σου κοιμάται με γοργόνες. Θηλάζει αλάτι από το στήθος τους.

«Σαν θάλασσα μυρίζεις», λέει.

Οι ραγάδες πάνω στο δέρμα σου, μια γυμνή ανωμαλία, λες εσύ

-είναι σαν το φως πάνω στα κύματα, λέει Αυτός. Μυρίζει γάλα και σκουριά.

Τα φιλιά πριν από Εκείνον λανθασμένες άλγες. Τα φεγγάρια είναι πρασινωπά εδώ.

Λέει: «Δεν είμαι ερωτευμένος μαζί σου».

Κυλάνε μαργαριτάρια στις φλέβες σου. Ένα κανόνι εκρήγνυται στο στήθος σου.

Όλα τα ανεμολόγια λένε ψέματα.

Σε κερνά παγωτό, διαβάζει Λάβκραφτ όσο κοιμάσαι, φυλάς μια πεταλίδα στο πορτοφόλι

σου αρέσει να φαντάζεσαι ότι τα κέρματα είναι από όλες τις χώρες που δεν πήγες,

μιλά για εκείνο το ακρόπρωρο, πεισματική Σειρήνα.

Το ξέρεις, χτίζεις κάστρα σε έναν μοναδικό κόκκο άμμου.

Δε βγαίνεις φωτογραφίες, γιατί ξέρεις -από το ταξίδι θα μείνουν μόνο αυτές.

Σου δόθηκε ένα πέλαγο με όρια και είσαι σε ένα σημείο χωρίς επιστροφή.

Ναταλία Κόκκορη

Β΄ Διαγωνισμός

Α΄ Βραβείο (Κάτω των 20 ετών)

===========================

Χρώμα μπλε βαθύ 

Βερονίκες, βέρβενες, βελούδινοι ελαίαγνοι 

Χρυσοκίτρινα Φορσύθια στην κίτρινη όχθη 

της θάλασσας ανθοί

σαν χέρια που απλώνονται

με τις φλέβες στο νερό 

στο δρόμο της μοίρας

Στον ρυθμό του φλοίσβου

και με τα φτερουγίσματα των πουλιών

άνοιξα τα πανιά μου στις θάλασσες του κόσμου

για όμορφα ταξίδια, για το μοίρασμα

στην περιπλάνηση μου

Το νερό χαρίζεται στην ύπαρξη

χρώμα μπλε βαθύ ………..

θα ανταμωθούμε ξανά Ω!! αγαπημένη, όταν

η νιότη θα αποκοιμηθεί

Στις άγριες φουρτούνες του Χειμώνα

κόντρα στον άνεμο και την αλμύρα

με σπασμένα κουπιά

με σκαρί ακυβέρνητο

αγκάλιασα την ελπίδα

Μέρες και νύχτες εκεί

που σμίγει ο Ουρανός με την θάλασσα

εκεί που οι σειρήνες σε καλούν ηδονικά

στα φωτεινά των ήχων θραύσματα

λησμονήθηκα

σε ένα γαλάζιο βάραθρο και

στων κυμάτων τον ακατέργαστο έρωτα

Μα στου καλοκαιριού το φως και στο γλυκό φιλί

στα ξεχασμένα κοράλλια της ζωής

στις νοσταλγικές υποσχέσεις

και στα ασχημάτιστα κοχύλια

με την σοφία την ηθική και την γνώση

μια μέρα

πίσω, νικητής γύρισα

Δρ. Ευτυχία Καπαρδέλη

Γ΄ Βραβείο