Μοναχικοί διαβάτες-Lonely passers

Μοναχικοί διαβάτες

Μοναχικοί διαβάτες εμείς 

σε ένα κομμάτι ουρανού 

ανταμώνουμε με ευγνωμοσύνη 

στο βλέμμα του Θεού 

****

Στα αρώματα της μέρας 

τα χρυσά τα κόκκινα 

τα γαλάζια 

στο χώμα 

ήσυχα πλαγιάζουν 

Δεν θέλω πιά τις μεγάλες 
νύχτες με τις σιωπηλές 
γερασμένες γωνιες  

Θα σμιλέψω τα πρόσωπα 

της ζωής μου 

στις μεγάλες πολιτείες 

των ανθρώπων με την 

τρυφερότητα της αγάπης

σε βαθιές αγαπημένες 
αγκαλιές 

Lonely passers 

Lonely passers we

on a piece of heaven

meets with gratitude

in the eyes of God

****

Perfumes of the day

gold red

blue

in soil

quietly lie down 

No longer want big
nights with silent

aged in corners

***

Will sculpt the faces

my life

in big cities

people with

tenderness of love

deep favorite

hugs