ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟΣ ΑΝ ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ
ΑΝΟΙΞΗ ΑΠΛΑ ΕΝΕΠΝΕΥΣΘΗΝ
ΑΝΟΙΞΗ ΑΠΛΑ ΕΝΕΠΝΕΥΣΘΗΝ
ΧΩΡΙΣ ΑΝΕΜΟ
Βαραίνουν τα ξερά
φύλλα, στο μεγάλο
καπέλο μου
Φθινόπωρο
το σύννεφο στο απόμερο
μονοπάτι του βουνού
αποκοιμήθηκε λυπημένο
Σαν τα πουλιά της άμμου
που κουρνιάζουν κουρασμένα
στην μοναχική βάρκα
πλάι στου ποταμιού την όχθη
τυλιγμένη με την ανεμελιά
και την κίτρινη σκόνη των
δένδρων, χωρίς άνεμο
περιπλανιέμαι
Τώρα ξέρω γιατί τα
δένδρα μένουν ακίνητα
τους βιαστικούς ταξιδιώτες
στην βουή της σιωπής
περιμένουν
Φθινόπωρο
οι σκιές δεν γερνούν
στις φλόγες του Ήλιου
χωρίς άνεμο
τα άστρα στο μακρύ πέρασμα
καταφύγιο ζητούν
οι σκιές δεν γερνούν
στις φλόγες του Ήλιου
χωρίς άνεμο
τα άστρα στο μακρύ πέρασμα
καταφύγιο ζητούν
Windedless
Weigh dried
leaves in large
my hat
Autumn
The cloud in solitary
mountain trail
She fell asleep, sad
Like birds of sand
that roost tired
in lonely boat
beside rivers the
coast
wrapped with
carelessness
and yellow dust
trees, Windedless
wander
Now I know why
trees occupy property
the hurrying travelers
at the noise of silence expect
Autumn
Shadows do not age
in the Sun flames
windedless
the stars the long passage
the stars the long passage
refuge seeking
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου