127ο τεύχος του Ποιητικού περιοδικού Azahar.
Αυτός ο αριθμός 127 έχει 432 σελίδες. Πάνω από 1100 ποιητές και 112 γραφίστες από 80 χώρες (28 Ευρωπαίοι, 22 Αμερικανοί, 21 Ασιάτες, 8 Αφρικανοί και 1 Ωκεανία). Ευχαριστώ πολύ για την συμμετοχη Συγχαρητήρια σε ολους τους εικαστικούς αλλα και τους ποιητές Ευχαριστω τον Jose Luis Rubio που δημοσίευσε το ποιημα μου
127th issue of Azahar Poetry Magazine.
This issue 127 has 432 pages. Over 1100 poets and 112 graphic artists from 80 countries (28 European, 22 American, 21 Asian, 8 African and 1 Oceania). Thank you very much for your participation. Congratulations to all the artists and poets. Thanks to Jose Luis Rubio Zarzuela for publishing my poem.
Πάντα με την Ανατολή θα υπάρχει η Ελπίδα στην καρδιά μας
Στο κάτοπτρο του χρόνου
Γυμνά λουλούδια
κυλούν στων κυμάτων την απεραντοσύνη
Χωρίς αρχή και τέλος
τις ψυχές ξυπνούν
και με διαπερνούν ,με μεταμορφώνουν, με σπαταλούν
Σε Αρχαία κρύπτη
τα χρώματα Αιώνια επιζούν
μέσα στο κάτοπτρο του χρόνου ταξιδεύουν
Στην ρίζα της γης
κάποτε θα ανταμωθούμε
τον καλό καιρό της συγκομιδής
Ανάμεσα σε επιθυμίες
που θα είναι πια δικές μας
ζωγραφίζοντας στου Ήλιου της Αυγής τα
φωτεινά σημάδια
Τα κρυστάλλινα μοναδικά δάκρυα μας
In the mirror of time
Bare flowers
rolling in the waves of vastness
Without beginning and end
the souls awaken
and they penetrate me
they transform me, they waste me
In Ancient crypt
the colors Eternal survive
inside the mirror travel time
At the root of the earth
one day we will meet
the good weather of the harvest time
Between desires
which will finally be ours
Our crystal unique tears
painting in the Sun of Dawn
the bright signs
"Reflecting On Time,a beautiful verse of much
acclaimed eminent poetess on Social Media, Kapardeli Eftichia of Patras,Greece is being translated to hindi language with an intimation
expecting consent,approval generous one please.Wish her all the best.Thanks.
शीर्षक : वक्त पर प्रतिबिंबित करना।
मूल आंंग्ल कवयित्री :कपारडेली इफ्टिचिया।
दिनांक : ०६-०६-२२.
*****************
नग्न पुष्प
बहती हुई विशालता के लहरों में
न आरंभ और न अंत के साथ
आत्माएं उठ रहीं हैं
और वे मेरे ऊपर से गुजरते है
वे पूरी तरह से मुझे बदले वे, मुझे बर्बाद कर देते है।
एक प्राचीन लिपि में
रंगें हमेशा रहती हैं
समय के दर्पण के बदौलत वे भ्रमण करते हैं।
पृथ्वी के जड़ किसी दिन
किसी दिन हमलोग फिर मिलेंगे
कटनी के अच्छे मौशम में
इच्छा की एकर की एक जगह
जहाँ वे हमारे होंगे इसकेबाद,अब
रंगते हुए सुबह के सबीता के निचे
चमकदार चिन्ह
हमारे एक तरह के स्फटिक अस्रूबूंद।
हमेशा पूर्व सा साथ उम्मीद होगा हमारे दिलों में
वक्त के आईने में।
Translator :
Dr.P.C.Jha.Uttam Nagar West.Delhi.India.
6th June.22.
************
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου