https://atunispoetry.com/2017/05/12/love-in-the-time-of-fear-%ce%ad%cf%81%cf%89%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b1-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%86%cf%8c%ce%b2%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84/
Galaktika Poetike "ATUNIS"
Poetët janë paraprijës të agimeve zbardhëllim, janë muza dhe shpirti i ëndrrave shpresërim, janë fryma dhe muzikaliteti i fjalës shenjtërim, janë koloriti më i ndritshëm i qënësisë tonë qytetërim!
Love in the time of fear ( έρωτας στα χρόνια του φόβου και της ένδειας ) / Poem by Eftichia Kapardeli
ΜΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΛΟ ΦΙΛΟ AGRON
Poem by Eftichia Kapardeli
Love in the time of fear
Love in the time of fear and social impairment
love win when the nakedness of another
you delivered
and your heart give away
***
Love in the time of fear
your touch in scattered hair
at gentle breaths of wind
at turbulent crowd, your sweet ……… passage
Oh! I do not remember anymore ……….
****
Love in the time of fear without options
in misery and destitution to impasses without dignity
Love in the time of fear and poverty.
***
Unemployed homeless, poor immigrants
forgotten, desperate
imprisoned bodies
and excluded without solidarity, without equality
no justice without compassion and love.
***
In the frozen raindrops
at wet earth, the suffering of the world of humanity
sweet melodies in the years of fear
stubborn, impatient for the sun warm rays
that the new erotic agreements seek to unite
harmoniously.
Έρωτας στα χρόνια του φόβου
Έρωτας στα χρόνια του φόβου και της κοινωνικής απαξίωσης
την αγάπη κερδίζεις όταν στην γύμνια του άλλου παραδίδεσαι
και την καρδιά σου χαρίζεις.
***
Έρωτας στα χρόνια του φόβου
το άγγιγμα σου στα σκόρπια μαλλιά
στις απαλές πνοές του ανέμου
στο πολυτάραχο πλήθος ,το γλυκό σου ………πέρασμα
Ω! δεν θυμάμαι πια ……….
****
Έρωτας στα χρόνια του φόβου χωρίς επιλογές
στην εξαθλίωση και στην ανέχεια σε αδιέξοδα δίχως αξιοπρέπεια
έρωτας στα χρόνια του φόβου και της ένδειας.
***
Ανεργοι άστεγοι , φτωχοί μετανάστες
ξεχασμένοι ,απελπισμένοι
σώματα φυλακισμένα
και αποκλεισμένα χωρίς αλληλεγγύη ,χωρίς ισότητα
χωρίς δικαιοσύνη δίχως ανθρωπιά και αγάπη.
***
Στις παγωμένες σταγόνες της βροχής
στο βρεγμένο χώμα ,στου κόσμου τα δεινά
μελωδίες γλυκιές ανθρωπιάς στα χρόνια του φόβου
επίμονες, ανυπόμονες για του Ήλιου τις ζεστές αχτίνες
που στις νέες ερωτικές συμφωνίες ζητούν να ενωθούν
αρμονικά.
