Το Βραβευμενο ποιημα
ΧΡΟΝΙΑ ΑΚΙΝΗΤΑ-ΧΡΟΝΙΑ ΞΕΝΑ
Με λούζει με το φως
η ασάλευτη μορφή του φεγγαριού
πέτρες σκαλισμένες σε απείθαρχα ποτάμια
Ηχούν παράξενα
πάνω στις στέγες όλη την ημέρα
τα πουλιά δεν ησυχάζουν πια
Χρόνια ακίνητα ,χρόνια ξένα
Αφώτιστοι δρόμοι που ασφυκτιούν
Χέρια που αδιαφορούν ,
μάτια που το κενό χαράσσουν
Πάντα μου άρεσαν εκείνα τα άνθη
που τύλιγαν των ανθρώπων τις κρυμμένες σκιές
στων χρωμάτων το ερημικό ακρογιάλι
Περνώ ολομόναχος από την ερημιά
Και οι φίλοι σε ένα άδειο
σπίτι κλεισμένοι ,τον κύκλο του
πεπρωμένου σχεδιάζουν κρυφά
Χρόνια ακίνητα χρόνια ξένα
Δίχως δίκαιη μοιρασιά
Βαθιές οι ρίζες , οι καρποί
τελευταίοι
και εκείνες οι παιδικές ιστορίες
στο παράθυρο του μυαλού
Αιώνια παγιδευμένες
Χρόνια που λησμονείς ,χρόνια που σωπαίνεις
YEARS OF REAL ESTATE
YEARS FOREIGN
It bathes me with light
the invincible form of the moon
stones carved into unruly rivers
They sound strange
on the roofs all day
the birds are no longer quiet
Years of real estate, years of foreign
Unlit streets that suffocate
Hands that do not care,
eyes that carve the void
I always liked those flowers
that enveloped the hidden shadows of the people
in the colors of the deserted beach
I walk alone through the wilderness
And friends on an empty
house closed, its circle
destiny plan secretly
Years real estate years foreign
Without a fair share
Deep roots ,last fruitage
and those children's stories
in the window of the mind
Eternally trapped
years you are silent ,Years you forget
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου