ΤΟ ΠΕΤΡΙΝΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ Μια ποιητικη εκσταση απο λογια του αγαπητου φιλου ved που διαβασε το ποιημα μου και τον συγκίνησε Πραγματικα με αγγιξες με την διεισδυτικοτητα των λεξεων σου και του βαθους της ψυχης σου Οταν εχω τέτοιους φιλους δεν φοβάμαι αληθινα κανεναν Ο θεος παντα να σε ευλογει

 
Vedvyas Malik

A poetic ecstasy from the words of my dear friend VED who read my poem and moved him You really touched me with the penetration of your words and the depth of your soul When I have such friends I am not really afraid of anyone God bless you always

Μια ποιητικη εκσταση απο λογια του αγαπητου φιλου  ved που διαβασε το ποιημα μου και τον συγκίνησε 

Πραγματικα με αγγιξες με την διεισδυτικοτητα  των λεξεων σου και του βαθους της ψυχης σου 

Οταν εχω τέτοιους φιλους δεν φοβάμαι αληθινα κανεναν 

Ο θεος παντα να σε ευλογει 

Mesmerizing poetic drizzle on mystery of what we want from life .Stars littered vast sky is in front of us , we confine ourselves with dingy cell of mind worrying about stormy weather during chilly winter night emotions in our heart ,thinking only about it like a dream sequence till sunrise in morning before getting revived and refreshed with energy of sunrays and fresh morning breeze .Duality of perception is everyone's problem in living style , craving to do something outstanding yet feel pang of stone like heart to do it .Heart touching poem,dearest Kapardeli Eftichia impressing that at times we keep on living with conflicting mind .Send you positive energy vibes for blessed heavenly light to always keep your pretty delicate heart filled with ecstasy and bliss in your flow of life .

ΤΟ ΠΕΤΡΙΝΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ

Ενα πέτρινο λουλούδι του χειμώνα

η καρδιά μου

οι ρίζες του φυλακισμένες ,βαριές

βυθίζονται στο χώμα ,δίχως χρώμα

Τα δαχτυλίδια του χρόνου

σε μια πύρινη βροχή ,τυλιγμένα

κόκκινης λάσπης ,θρυμματίζονται

Ενα κομματι απο γλυκούς ήχους

στο ουράνιο φως με μεταμορφώνει

χρυσός ορίζοντας με φλέβες φωτός

ξημερώνει

Γαλήνια άστρα με ξυπνούν

ψυχές τρυφερές ...μοιάζουν

με κόκκινο αιμα τις ρίζες μου

ποτίζουν τα ονειρα

ο μίσχος με νεα ανθη στολίζεται

που τα πέταλά τους στο πέρασμα

του Νέου ανέμου βάφονται

με χίλια χρωματα

THE STONE FLOWER

A stone flower of winter

my heart

its roots imprisoned, heavy

are immersed in the soil, without color

The rings of time

in a fiery rain, wrapped

red mud, crumble

A piece of sweet sounds

in the celestial light transforms me

golden skyline with veins of light

dawns

Serene stars wake me up

tender souls ... look like

with red blood my roots

they water the dreams

the stem is decorated with new flowers

that their petals in the passage

of the New Wind are painted

with a thousand colors