AN ONLINE POETRY JOURNAL
FRIDAY, APRIL 1, 2022
KAPARDELI EFTICHIA
The Beggar
I'm afraid of traveling
in the ruins of houses
and on the street, I sleep alone
The leaves of the trees, my own sky
and when heavy rain breaks out
secretly embraces
my naked wounded body
Lost dreams, lost hopes
Demons, hidden
they imprison my heart
Friends who left, friends who left me
and this city once
it was a beautiful city
smells, sounds and colors everywhere
and now on the ground petrified
silent, hungry
forgotten….
Ο ΕΠΑΙΤΗΣ
Φοβάμαι τα ταξίδια
στα χαλάσματα των σπιτιών
και στο δρόμο, κοιμάμαι μόνος
Τα φύλλα των δένδρων, ο δικός μου ουρανός
και όταν ξεσπά η δυνατή βροχή
κρυφά αγκαλιάζει
το γυμνό πληγωμένο μου κορμί
Χαμένα όνειρα ,ελπίδες χαμένες
Δαίμονες , κρυμμένοι
φυλακίζουν την καρδιά μου
Φίλοι που έφυγαν ,φίλοι που με άφησαν
και αυτή η πόλη κάποτε
ήταν μια όμορφη πόλη
παντού μυρωδιές , ήχοι και χρώματα
και τώρα στο χώμα πετρωμένος
σιωπηλός ,πεινασμένος
ξεχασμένος ….
The Stone Flower
A stone flower of winter
my heart
its roots imprisoned, heavy
are immersed in the soil, without color
The rings of time
in a fiery rain, wrapped
red mud, crumble
A piece of sweet sounds
in the celestial light transforms me
golden skyline with veins of light
dawns
Serene stars wake me up
tender souls ... look like
with red blood my roots
they water the dreams
the stem is decorated with new flowers
that their petals in the passage
of the New Wind are painted
with a thousand colors
Το Πετρινο Λουλουδι
Ένα πέτρινο λουλούδι του χειμώνα
η καρδιά μου
οι ρίζες του φυλακισμένες ,βαριές
βυθίζονται στο χώμα ,δίχως χρώμα
Τα δαχτυλίδια του χρόνου
σε μια πύρινη βροχή ,τυλιγμένα
κόκκινης λάσπης ,θρυμματίζονται
Ένα κομμάτι από γλυκούς ήχους
στο ουράνιο φως με μεταμορφώνει
χρυσός ορίζοντας με φλέβες φωτός
ξημερώνει
Γαλήνια άστρα με ξυπνούν
ψυχές τρυφερές ...μοιάζουν
με κόκκινο αίμα τις ρίζες μου
ποτίζουν τα όνειρα
ο μίσχος με νέα άνθη στολίζεται
που τα πέταλά τους στο πέρασμα
του Νέου ανέμου βάφονται
με χίλια χρώματα
All The Light
Real estate forests,
petrified mountains
With the first tears of rain
The asphalt is wet
The birds are silent
And on the road to freedom
Myriads of laurel leaves
You never knew how to sing
And when the voices stopped
Plastic dances dominated
The stars on the roof
The school overflowed
All the light
Students' cheeks are red
From the flowers of the last peach
The world is deep
I live in his Echo
And those beautiful rivers
With the endless lotuses we did not meet
Divided into Suns and skies without mirrors
Ολο το φως
Δάση ακίνητα ,βουνά πετρωμένα
Με τα πρώτα δάκρυα της βροχής
Η άσφαλτος υγρή
Σιωπηλά τα πουλιά
Και στο δρόμο της λευτεριάς
Μυριάδες δαφνόφυλλα
Δεν ήξερες ποτέ να τραγουδάς
Και όταν σταμάτησαν οι φωνές
Οι πλαστικοί χοροί κυριάρχησαν
Τα αστέρια στην στέγη
Του σχολείου ξεχείλισαν
Όλο το φως
Κόκκινα τα μάγουλα των μαθητών
Από τους ανθούς της τελευταίας ροδακινιάς
Βαθύς ο κόσμος
Ζω στην Ηχώ του
Και εκείνα τα όμορφα ποτάμια
Με τους ατέλειωτους λωτούς που δεν γνωρίσαμε
Μοιρασμένοι σε Ήλιους και ουρανούς δίχως καθρέπτες
One New Paradise
The same music
full of noises
between earth and sky
lost in that hidden city
from the big flooded river
Autumn last
Stones submerged
on roads without trees
from the blow of the wind
with the sand of years
they blush
It starts to slow down
The sky embraces me
recline with the Moon
serene….
Endless night ,distant
the shining stars
trap of a new Paradise
Ενός νέου Παραδείσου
Η ίδια μουσική
γεμάτη θορύβους
ανάμεσα σε γη και ουρανό
χάνεται σε εκείνη την πόλη που κρύβεται
από το μεγάλο πλημμυρισμένο ποτάμι
του τελευταίου Φθινοπώρου
Πέτρες βυθισμένες
σε δρόμους δίχως δένδρα
από το χτύπημα του ανέμου
με την άμμο των χρόνων
κοκκινίζουν
Βραδιάζει
Ο ουρανός με αγκαλιάζει
πλαγιάζω με το Φεγγάρι γαλήνια
ατέλειωτη νύχτα
μακρινή ……
τα λαμπερά αστέρια
παγιδεύω ενός νέου Παραδείσου
KAPARDELI EFTICHIA
KAPARDELI EFTICHIA (Greece) She has a degree as an art conservator 2021 She has a Doctorate from ARTS AND CULTURE WORLD ACADEMY. She lives in Patras. She writes poetry, stories, short stories, haiku, essays. She has studied journalism too A.K.E.M. and has many awards in national competitions. She has many national and international anthologies to her credit. She is a member of the World Poets’ society and poetas del mundo and member of the IWA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου