ΜΗΝ ΦΟΒΗΘΕΙΣ
Μην φοβηθείς
όταν με το ήλιο συναντηθείς
η ψυχή δεν σκύβει
στις μεγάλες κάμαρες με τα
ανοιχτά παράθυρα όταν οι
όμορφες, λιγνές, άκοπες
αχτίνες εισβάλουν γυμνές
Πνοές από
ψαλμωδίες
γλυκές, αμέτρητες φορές
κυκλικά γέρνουν στις φλόγες
και γεννούν σπορές
Μην φοβηθείς
τον καθαρό ουρανό
τα κουρασμένα σύννεφα
ταξιδεύουν πάντα μόνα
στης φθοράς τον καιρό
και στων καρπών τις ηδονές
Μιαν Άνοιξη
στα
αδιέξοδα μονοπάτια
ρίζες θα απλώσουμε
στο χώμα
μην φοβηθείς
την φορά του ανέμου
από τα σπλάχνα της γης
το πάλεμα θα μοιραστούμε
εμείς
DO NOT BE AFRAID
Do not be afraid
when the sun met
the soul
no bends
in large chambers with
open windows when the
beautiful, slender, uncut
rays invade bare
Pnoes by chanting
sweet, countless times
cyclical tilt in flames
and lay sowings
Do not be afraid
clear skies
tired clouds
always traveling alone
weather wear
the pleasures of the wrist
Spring in a
deadlocks trails
roots stretch
the soil
not afraid
the downwind
from the bowels of the earth
The struggle will share
we
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου