Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2024

ΑΖΑΗΑR ΕΝΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ TO NOYMERO 132


 





DE SUEÑOS

viejos tiempos,mi corazón se llenó

de los sueños, el rosa suave

 

En tus dulces mejillas

rosas moradas

en los brazos del paraíso

desnudo, el arcoiris

 

Las estrellas

la nueva vida, se dispersaron

en el río salvaje

donde los velos del tiempo

ellos se escondieron

Donde las sombras envejecieron

 

Las tiernas manos del sol

Tocan las hojas y

todos los colores de una flor

que secretamente en tierra extraña, crece

 

¡Qué embriaguez, qué olor tan tortuoso!

tallo dorado

Su raíz se rompe, en el

piedra, en mil pedazos

él no duerme por la noche

el primer beso del amanecer

Y de su corazón,

la abeja esta esperando

 

 

 

 

ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ
Παλιές μέρες γέμισε η καρδιά μου
των ονείρων, το απαλό ροζ

Στα γλυκά σου μάγουλα
πορφυρά ρόδα
Στην αγκαλιά του παραδείσου
γυμνό, το ουράνιο τόξο μετά του σύννεφου το βαρύ κλάμα

Τα άστρα σκόρπισαν την
νέα ζωή στο άγριο ποτάμι
Εκεί που τα πέπλα του χρόνου
κρύφτηκαν
Εκεί που οι ίσκιοι γέρασαν

Τα τρυφερά του Ήλιου χέρια
Αγγίζουν τα φύλλα και
όλα τα χρώματα ενός λουλουδιού
που μυστικά σε ξένη γη, μεγαλώνει

Τι μέθη ,τι βασανιστική μυρωδιά
Χρυσός μίσχος
Η ρίζα του σπάζει στην
πέτρα σε χίλια κομμάτια
την νύχτα δεν κοιμάται
το πρώτο φίλημα της αυγής
Και την μέλισσα της καρδιάς του περιμένει


 

OF DREAMS

Old days, my heart was full
of dreams, the soft pink

On your sweet cheeks
purple roses
in the embrace of paradise
naked, the rainbow


The stars scattered, the
New life in the wild river
Where the shadows grew old
There, where the veils of time
they hid

The tender hands of the Sun
They touch the leaves and
all the colors of a flower
which secretly in a foreign land growing


What intoxication, what a torturous smell
Golden stem
Its root breaks in
stone into a thousand pieces
he doesn't sleep at night
the first kiss of the dawn

and the bee of his heart is waiting​




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου