Των ποιητών οι φωνές

 

Των ποιητών οι φωνές

Στον μεγάλο δρόμο στην γη που γεννήθηκα

ο γαλάζιος αέρας και τα κρυμμένα

φτερά στους ώμους μου χαρίζουν την

Ελευθερία

Οι μοίρες στην ενωμένη σιωπή

τα δώρα κρύβουν και στης φυγής

την πρώτη Ανάσα χαρίζουν

Οι ρίζες των μεγάλων δένδρων

τυλίγονται κολλούν γύρω στο κορμί μου

πλαγιάζω στον Αρχαίο ναό στο

ήμερο φως μόνος

Πάνω στην Πέτρα που

το Άγριο λευκό τριαντάφυλλο

ακτινοβολεί

στις παλιές μου λύπες και στα παλιά μου δάκρυα

στις αγκαλιές του ουρανού

των Ποιητών οι γιορτινές φωνές τρυφερά σήμερα

με ξυπνούν

The voices of the poets

On the high road in the land where I was born

the blue air and the hidden

wings on my shoulders give her away

Freedom

The fates in united silence

the gifts hide and

in flight, they give the first Breath

The roots of big trees

they wrap around my body

recline in the Ancient temple at

soft light alone

On the rock where

the Wild White Rose

It radiates

In my old sorrows and in my old tears

in the arms of heaven

tender today

I am awakened by the festive voices of the Poets

3Εσείς, Partha Sarkar και Mirela Leka Xhava

3 σχόλια

Μου αρέσει!

Σχόλιο

Κοινοποίηση