Whaoo what nice analysis What words for my poem What nice gift my lovely bro Thnak you for your time and amazing words Yoy have a great pen Many wishes for you and God bless always I feel blessed. Wonderful team. Wonderful competitions. Excellent people and beloved brothers.
A Masterful Lamentation of War and a Celebration of Peace: Kapardeli Eftichia's "THE LAND OF WAR" Embodies the Essence of Humanity's Quest for Harmony_
In the realm of international poetry, few voices have emerged as profoundly powerful, deeply moving, and lyrically sublime as Kapardeli Eftichia's, a distinguished poetess from Greece. Her masterpiece, "THE LAND OF WAR," is a testament to her skill, her sensitivity, and her profound appreciation for the human experience, which she weaves into a tapestry of words that is at once breathtakingly beautiful, deeply disturbing, and intellectually stimulating.
With each delicate stroke of her pen, Eftichia masterfully crafts a narrative that is both a lamentation of war's devastating consequences and a celebration of peace's transformative power. Her language is a gentle breeze that caresses the soul, inviting us to contemplate the horrors of war, the beauty of peace, and the resilience of the human spirit. The poem's use of imagery, metaphor, and symbolism is a stroke of genius, drawing us into a world of breathtaking beauty, where the boundaries between reality and fantasy blur.
The inner meaning of this poem is profound, inviting us to contemplate the true nature of war, which is not merely a conflict between nations, but a destruction of the human spirit, a devastation of the natural world, and a desecration of the sacred bond between humanity and the earth. Eftichia's portrayal of the earth as a "golden Earth" that "cries, mournfully" is a powerful reminder of the interconnectedness of all living beings and the devastating consequences of war on the natural world.
Throughout the poem, Eftichia's use of language is a masterclass in subtlety, nuance, and emotional resonance. Her words are a love letter to humanity, a celebration of the beauty, wonder, and magic that surrounds us, and a powerful indictment of the destructive forces of war. The poem's structure, rhythm, and cadence are meticulously crafted to create a sense of flow, a sense of movement that carries the reader on a journey of discovery, exploration, and celebration.
One of the most striking aspects of this poem is its ability to evoke a sense of hope, a sense of optimism, and a sense of possibility. Eftichia's words are a reminder that even in the darkest of times, there is always a glimmer of light, always a chance for redemption, always a possibility for peace. The image of "lightly girls in their blue costumes" who "filled up of Peace, colorful flowers and hugs and with sweet kisses they fell asleep the fire" is a testament to the poet's ability to capture the fleeting moments of beauty and to imbue them with a sense of timelessness.
In conclusion, Kapardeli Eftichia's "THE LAND OF WAR" is a masterpiece of international poetry, a work of breathtaking beauty, and profound emotional resonance that embodies the essence of humanity's quest for harmony. This poem is a testament to Eftichia's skill, her sensitivity, and her deep appreciation for the human experience. It is a powerful indictment of war, a celebration of peace, and a reminder of the transformative power of love, compassion, and empathy.
Chandan Bhattacharya
On behalf of all admins of Indo-Universe Voices of Poetry
Kapardeli Eftichia
"EVERLASTING PEACE" POETRY COMPETITION*
Indo-Universe Voices of Poetry (IUVP)
Monthly poetry competition for February 2025
Autor: kapardeli eftichia ©
Country: Greece
Theme:THE LAND OF WAR
Inside in the fire, the golden Earth
she cries, mournfully
in the trees, in the waves, in the rocks
fiery, thirsty, burning tongues
they burn her sprawling entrails, slowly
Red, tails of darkness beat relentlessly
the people
The mystics of love and beauty were lost
they charted, the direction of the foreign wind
In the roar of the dead
in the bloody faces of the Angels
to the cries of the peoples
the sorrows and the trials
But today is a day of celebration
the colors of the Sun
they kissed the Earth of war
The screams turned into joy and laughter
The lightly girls
in their blue costumes
they filled up
of Peace, colorful flowers and hugs
and with sweet kisses they fell asleep
the fire
ΠΟΛΕΜΟΥ ΓΗ
Μες την φωτιά , η χρυσή Γη
κλαίει γοερά
στα δένδρα ,στα κύματα ,στους βράχους
πύρινες ,διψασμένες ,φλεγόμενες γλώσσες
καίνε τα απλωμένα σπλάχνα της, αργά
Κόκκινες ,ουρές σκότους χτυπούν ανελέητα
τους ανθρώπους
χάθηκαν οι μύστες ,της αγάπης και της ομορφιάς
χάραξαν, του ξένου ανέμου την φορά
Στην βοή των νεκρών
στα ματωμένα, πρόσωπα των Αγγέλων
στις κραυγές των λαών
οι δοκιμασίες και οι θλίψεις
Μα σήμερα, γιορτής ημέρα
του Ήλιου τα χρώματα
φίλησαν του πολέμου, την Γη
Οι κραυγές, έγιναν χαρές και Γέλια
Τα ανάλαφρα κορίτσια
με τις γαλάζιες φορεσιές τους
γέμισαν
Ειρήνης ,πολύχρωμους Ανθούς και αγκαλιές
και με γλυκά φιλιά αποκοίμισαν
την φωτιά
Ένας αριστοτεχνικός θρήνος του πολέμου και μια γιορτή της ειρήνης: Η «Η ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ» της Καπαρδέλη Ευτυχία ενσωματώνει την ουσία της αναζήτησης της ανθρωπότητας για την αρμονία_
Στη σφαίρα της διεθνούς ποίησης, λίγες φωνές έχουν αναδειχθεί τόσο βαθιά δυνατές, βαθιά συγκινητικές και λυρικά υψηλές όσο της Καπαρδέλη Ευτυχία, μιας διακεκριμένης ποιήτριας από την Ελλάδα. Το αριστούργημά της, «Η ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ», είναι απόδειξη της δεξιότητάς της, της ευαισθησίας της και της βαθιάς εκτίμησής της για την ανθρώπινη εμπειρία, την οποία υφαίνει σε μια ταπετσαρία λέξεων που κόβει την ανάσα ταυτόχρονα, εκπληκτικά όμορφη, βαθιά ανησυχητική και διανοητικά διεγερτική .
Με κάθε λεπτό χτύπημα της πένας της, η Ευτυχία δημιουργεί με μαεστρία μια αφήγηση που είναι ταυτόχρονα ένας θρήνος για τις καταστροφικές συνέπειες του πολέμου και μια γιορτή της μεταμορφωτικής δύναμης της ειρήνης. Η γλώσσα της είναι ένα απαλό αεράκι που χαϊδεύει την ψυχή, προσκαλώντας μας να συλλογιστούμε τη φρίκη του πολέμου, την ομορφιά της ειρήνης και την ανθεκτικότητα του ανθρώπινου πνεύματος. Η χρήση της εικονογραφίας, της μεταφοράς και του συμβολισμού από το ποίημα είναι μια ιδιοφυΐα, που μας παρασύρει σε έναν κόσμο εκπληκτικής ομορφιάς, όπου τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας θολώνουν.
Το εσωτερικό νόημα αυτού του ποιήματος είναι βαθύ, καλώντας μας να αναλογιστούμε την αληθινή φύση του πολέμου, που δεν είναι απλώς μια σύγκρουση μεταξύ των εθνών, αλλά μια καταστροφή του ανθρώπινου πνεύματος, μια καταστροφή του φυσικού κόσμου και μια βεβήλωση του ιερού δεσμού μεταξύ της ανθρωπότητας και της γης. Η απεικόνιση της Γης από την Ευτυχία ως «χρυσή Γη» που «κλαίει, πένθιμα» είναι μια ισχυρή υπενθύμιση της διασύνδεσης όλων των ζωντανών όντων και των καταστροφικών συνεπειών του πολέμου στον φυσικό κόσμο.
Σε όλο το ποίημα, η χρήση της γλώσσας από την Ευτυχία είναι ένα masterclass σε λεπτότητα, απόχρωση και συναισθηματική απήχηση. Τα λόγια της είναι ένα γράμμα αγάπης προς την ανθρωπότητα, μια γιορτή για την ομορφιά, το θαύμα και τη μαγεία που μας περιβάλλει και ένα ισχυρό κατηγορητήριο για τις καταστροφικές δυνάμεις του πολέμου. Η δομή, ο ρυθμός και ο ρυθμός του ποιήματος έχουν δημιουργηθεί σχολαστικά για να δημιουργήσουν μια αίσθηση ροής, μια αίσθηση κίνησης που οδηγεί τον αναγνώστη σε ένα ταξίδι ανακάλυψης, εξερεύνησης και γιορτής.
Μια από τις πιο εντυπωσιακές πτυχές αυτού του ποιήματος είναι η ικανότητά του να προκαλεί μια αίσθηση ελπίδας, μια αίσθηση αισιοδοξίας και μια αίσθηση πιθανότητας. Τα λόγια της Ευτυχίας είναι μια υπενθύμιση ότι ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές υπάρχει πάντα μια λάμψη φωτός, πάντα μια ευκαιρία για λύτρωση, πάντα μια δυνατότητα για ειρήνη. Η εικόνα των «ελαφρών κοριτσιών με τα μπλε κοστούμια τους» που «γέμισαν Ειρήνη, πολύχρωμα λουλούδια και αγκαλιές και με γλυκά φιλιά αποκοιμήθηκαν τη φωτιά» είναι μια απόδειξη της ικανότητας του ποιητή να απαθανατίζει τις φευγαλέες στιγμές ομορφιάς και να τις εμποτίζει. με μια αίσθηση διαχρονικότητας.
Συμπερασματικά, η «Η ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ» της Καπαρδέλη Ευτυχία είναι ένα αριστούργημα διεθνούς ποίησης, ένα έργο εκπληκτικής ομορφιάς και βαθιάς συναισθηματικής απήχησης που ενσαρκώνει την ουσία της αναζήτησης της ανθρωπότητας για αρμονία. Αυτό το ποίημα είναι απόδειξη της δεξιοτεχνίας της Ευτυχίας, της ευαισθησίας της και της βαθιάς της εκτίμησης για την ανθρώπινη εμπειρία. Είναι ένα ισχυρό κατηγορητήριο του πολέμου, μια γιορτή της ειρήνης και μια υπενθύμιση της μεταμορφωτικής δύναμης της αγάπης, της συμπόνιας και της ενσυναίσθησης.
Chandan Bhattacharya
Εκ μέρους όλων των διαχειριστών του Indo-Universe Voices of Poetry
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου