Kapardeli Eftichia Θερμά ευχαριστώ καλέ μου φίλε Agron Shele ευχαριστώ απο καρδιάς το υπέροχο μεταφραστη Vasil Çuklla που μετεφρασε το βραβευμένο ποίημα μου ΧΡΩΜΑ ΜΠΛΕ ΒΑΘΥ

https://atunispoetry.com/2016/08/09/ngjyre-blu-maren-poezi-nga-eftichia-kapardeli-shqiperoi-vasil-cuklla/

Kapardeli Eftichia Θερμά ευχαριστώ καλέ μου φίλε Agron Shele ευχαριστώ απο καρδιάς το υπέροχο μεταφραστη Vasil Çuklla που μετεφρασε το βραβευμένο ποίημα μου ΧΡΩΜΑ ΜΠΛΕ ΒΑΘΥ 

ΧΡΩΜΑ ΜΠΛΕ ΒΑΘΥ 

Βερονίκες ,βέρβενες, βελούδινοι ελαίαγνοι 

Χρυσοκίτρινα Φορσύθια στην κίτρινη όχθη 

της θάλασσας ανθοί

σαν χέρια που απλώνονται

με τις φλέβες στο νερό 

στο δρόμο της μοίρας

***

Στον ρυθμό του φλοίσβου

και με τα φτερουγίσματα των πουλιών

άνοιξα τα πανιά μου στις θάλασσες του κόσμου

για όμορφα ταξίδια, για το μοίρασμα

στην περιπλάνηση μου

Το νερό χαρίζεται στην ύπαρξη

χρώμα μπλε βαθύ ………..

θα ανταμωθούμε ξανά Ω!! αγαπημένη, όταν

η νιότη θα αποκοιμηθεί

***

Στις άγριες φουρτούνες του Χειμώνα

κόντρα στον άνεμο και την αλμύρα

με σπασμένα κουπιά

με σκαρί ακυβέρνητο

αγκάλιασα την ελπίδα

***

Μέρες και νύχτες εκεί

που σμίγει ο Ουρανός με την θάλασσα

εκεί που οι σειρήνες σε καλούν ηδονικά

στα φωτεινά των ήχων θραύσματα

λησμονήθηκα

σε ένα γαλάζιο βάραθρο και

στων κυμάτων τον ακατέργαστο έρωτα

***

Μα στου καλοκαιριού το φως και στο γλυκό φιλί

στα ξεχασμένα κοράλλια της ζωής

στις νοσταλγικές υποσχέσεις

και στα ασχημάτιστα κοχύλια

με την σοφία την ηθική και την γνώση

μια μέρα

πίσω, νικητής γύρισα

Galaktika Poetike "ATUNIS"

Poetët janë paraprijës të agimeve zbardhëllim, janë muza dhe shpirti i ëndrrave shpresërim, janë fryma dhe muzikaliteti i fjalës shenjtërim, janë koloriti më i ndritshëm i qënësisë tonë qytetërim!

Ngjyrë blu maren – Poezi nga Eftichia Kapardeli / Shqipëroi: Vasil Çuklla

Posted on August 9, 2016

0

Poezi nga Eftichia Kapardeli

Ngjyrë blu maren

Veronika, lulemine, ullinjlule të çiltëra, të kadifta
Arpraruat Foresta në të verdhin breg
luledeti
si duar të shtrira
me damarët në ujë
në të fateve udhë.

Nën rritme flivziane*
dhe nën flatrime zogjsh
velat e mi hapa, deteve të botës
për udhëtime të bukura, për të ndarë
endjes.
Uji i falet gjithmonë qënies
në ngjyrë blu maren………..
do të takohemi rishtaz, O!!! e dashur, kur
rinia jonë, do të jetë kotur.

Furtunë-egrave të Dimrit
kundër erës dhe të njelmëtit det
rremëthyer,
me anije dalë kontrollit
përqafova atë ç’ka quhet shpresë.

Ditë edhe netë aty
ku bashkohet Qielli me detin
aty, ku sirenat të ftojnë përplot hedoni
në grimca drit-tingujsh
u harova
një gryke të kaltër
dhe në të valëve, të renë dashuri.

Pra, me të verës dritë dhe ëmbëlsinë e puthjes
me koralet e gjithë jetës haruar
me premtimet nostalgjike
dhe guaskat shformuar,
me urtësinë, etikën dhe dijen
një ditë
mbrapsht, fitimtar u ktheva!

*φλοίσβος = flisvos… tingujt nga valëzat, tek përplasen bregut.

Shqipëroi: Vasil Çuklla