ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΗ
Vasil Çuklla
ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΩΝ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ ΜΟΥ ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΥΛΛΑ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
Gjethnajë e kuqe
Në pak copë të qiellit
dy buzëve shtrëngova
dheun, guaskë goglën
i mbajta kujtim
në një kuti të vogël.
***
Ar edhe dritë mbjell
e bëhem flakërim
në jetëzogjsh të qirinjtë
Heronjsh që flenë
zemrën zbukurojnë
kuqalashet fletë.
***
Me një degë limoni
trandur kanë fjetë
se ëndra nuk pret
lindjet e kohëve
trupa epokash
pemë të mëdha
bukuri sa më s’ka
***
Rrënjë gjithkund
njolla Dielli përmes
gishtërinjsh të bardhë rjedhin
birojnë gjithë e më thell
vëllazëruar dhe të lira
fshehtësisë zbehin.
***
Yllin e parë
për çdo mbrëmje e ndez
në tempullin e shpirtrave rri zgjuar
në pusin e madh
pemët q’u përkulën
Vadis me ujë të bekuar!
Shqipëroi: Vasil Çuklla
ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΥΛΛΑ
Σε ένα κομμάτι ουρανου
σφράγισα τα χείλη
το χώμα το βότσαλο
ενθύμια κράτησα
σε ένα μικρό κουτί
***
Χρυσάφι και φως σπέρνω
φλόγες γεννιούνται σε
σε κέρινα πουλιά ζωές
κοιμισμένων Ηρώων
την καρδιά τους στολίζουν
με κόκκινα φύλλα
***
Με ένα κλαδάκι λεμονιάς
ζαλισμένα αποκοιμήθηκαν
το όνειρο δεν καρτερά
της γέννησης των χρόνων
των καιρών κορμιά
μεγάλα δένδρα
περίσσια ομορφιά
***
Ρίζες παντού
κηλίδες Ήλιου ανάμεσα
από τα λευκά δάχτυλα γλιστρούν
τρυπώνουν όλο και πιο βαθιά
λεύτερες και αδελφωμένες
ξοδεύονται κρυφά
***
Το πρώτο αστέρι
κάθε βράδυ ανάβω
στον ναό των ψυχών ξαγρυπνώ
στην μεγάλη στέρνα τα
δένδρα που λύγισαν
Ποτίζω με αθάνατο νερό
Poetët janë paraprijës të agimeve zbardhëllim, janë muza dhe shpirti i ëndrrave shpresërim, janë fryma dhe muzikaliteti i fjalës shenjtërim, janë koloriti më i ndritshëm i qënësisë tonë qytetërim!
Poezi nga Eftichia Kapardeli
Fat
Fati do të na presë
gjithmonë…
edhe kur shpirtrat
shtegëtojnë
asaj Pranvere
të patrup,
të pa Atdhe,
mes ikjesh
çliruar, mataruar
nga mërgimet, mes
filizash të rinj
luleshege dhe të luluarat
degë
me flakë, që dorë nuk i prek
bukurisë
do të përkulen habitshëm
në të ngyrave festë,
në aroma kokrrash arrirë
do të dehen
pritshëm.
gjithmonë…
edhe kur shpirtrat
shtegëtojnë
asaj Pranvere
të patrup,
të pa Atdhe,
mes ikjesh
çliruar, mataruar
nga mërgimet, mes
filizash të rinj
luleshege dhe të luluarat
degë
me flakë, që dorë nuk i prek
bukurisë
do të përkulen habitshëm
në të ngyrave festë,
në aroma kokrrash arrirë
do të dehen
pritshëm.
https://atunispoetry.com/2016/08/26/fat-poezi-nga-eftichia-kapardeli-shqiperoi-vasil-cuklla/
Shqipëroi: Vasil Çuklla
ΜΟΙΡΑ
Η μοίρα πάντα
θα μας καρτερά
και όταν οι ψυχές
θα ταξιδεύουν
σε εκείνη την Άνοιξη
χωρίς σώμα
χωρίς Πατρίδα
μέσα στην φυγή
λυτρωμένες ,τριγυρισμένες
από ξενιτιά μέσα από
τους νέους βλαστούς ,τους
ροδανθούς και τα ανθισμένα
κλαριά
με φλόγες ανέγγιχτες
στην ομορφιά
θα λυγίσουν στην παράξενη
γιορτή των χρωμάτων
στα αρώματα των καρπών
θα μεθύσουν
προσμένοντας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου