ΔΕΣΜΟΙ

ΔΕΣΜΟΙ

Το φως του Ήλιου

το όραμα της έκστασης

Το φως της αγάπης

Το ρόδο του πόθου

με την ύψιστη καθαρότητα

της μοίρας και  της σοφίας 
γλώσσες της φωτιάς

Στον έρημο κήπο

στην μέση της θάλασσας

σκόρπισα τα όνειρα

έγιναν σάρκα αλμυρή

έγιναν  μόνο άρνηση

Μέρα της αγάπης και

Η γη ….ρίζα ,κορμό, φύλλα ,καρπό

Και άνθη σε λαγκάδια και γκρεμούς με φιλιά

πολύχρωμους Βλαστούς γεννά

Στις στήλες του ουρανού

γίνομαι αόρατος

ασημένιοι στεναγμοί αστεριών

φωτίζουν τα βάθη του καιρού

ζωή της ζωής τον Ίλιγγο ακολουθώ

BONDS

The sunlight
the vision of ecstasy
The light of love
The Rose of Desire
with the highest purity

of fate and wisdom

tongues of fire

In the wilderness garden
in the middle of the sea
I scattered dreams
became flesh salty
became only  denial

Day of Love and
the earth ... root, trunk, leaves, fruit
and flowers
in ravines and cliffs
with kisses
colorful stem birth gives

On the columns of the sky
I become invisible
silver sighs of the stars
illuminate the depths of the weather
life of life vertigo I follow