Σάββατο 21 Ιουνίου 2014

ΘΕΑ ΤΥΧΗ


Η ΤΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ 

Θεά Τύχη: Μεσολαβητής μεταξύ θεών και ανθρώπων. 
<..H θεά Τύχη της αρχαιότητας ήταν η προσωποποιημένη θεά της σύμπτωσης, του μη προβλέψιμου ή επιδιωχθέντος αλλά και της ευτυχούς συγκυρίας του απροσδόκητου συμβάντος.Η πολιούχος θεά της ευτυχίας των αρχαίων Ελληνικών πόλεων. Ως ευμενής θεά του πεπρωμένου λατρευόταν με την επωνυμία «Αγαθή Τύχη» .















http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/10/blog-post_17.html



Πέμπτη 19 Ιουνίου 2014

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΧΡΥΣΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗΣ

 Σήμερα πήρα στα χέρια μου τον πρώτο τόμο της 
Διεθνούς Ανθολογίας για την Παγκόσμια ειρήνη στην οποία ήμουν υπεύθυνη της έκδοσης στην περιοχή της Ευρώπης. Η World Poetry Canada and International θα προτείνει το βιβλίο αυτό να μπει στα βραβεία Γκίνες αυτής της χρονιάς

Today I got in my hands the volume of the International Anthology of Poetry on Universal Peace in which I was the editor in Europe.
World Poetry Canada and International will feature the book to enter in Guinness World Records
You can purchase the book on this link
http://www.globalfraternityofpoets.com/bookstore/index.php/yayati-madan-g-gandhi/intercontinental-anthology.html#sthash.WNiZynDR.dpbs

Για κάθε σελίδα Έλληνα ποιητή που φωτογράφισα υπάρχει και η αντίστοιχη στα Αγγλικά (την οποία δε φωτογράφισα)  Υπόψη είμαστε οι μόνοι που τιμητικά μπήκαμε και στις δυο γλώσσες, απ' ό,τι είδα.
 (11 photos)



Τρίτη 17 Ιουνίου 2014

ΘΕΕ ΜΟΥ






ΘΕΕ ΜΟΥ 



Στην Ασπίδα της μοναξιάς 

η προσευχή και οι ψαλμοι 

στην πτώση ,στην συγγνώμη 
στην αγάπη στο ελεος 
στην σωτηρία της ψυχής
***

Mε ισχυρά φτερά 
στην απέραντη ουράνια 
παλίρροια,Ουράνια πουλιά 
***
Στο φιλί της ζωής 
εκείνο το λουλουδάκι 
με τις λευκές δροσοσταλίδες 
αυτο που στην προσμονή 
δεν μπορεί να λησμονηθεί 
***
Και εμεις ......ικέτες 
υμνούμε την δόξα σου 
την παντοδυναμία σου την 
δικαιοσύνη σου για 
την υπακοή ,για το φώς για την ζωή 
για την οδό ,για την σοφία 
και την τιμή 
***
Η Ψυχή και σώμα 
ενα εκατόφυλλο ρόδο 
που σκορπά χρώμα και φώς 
και φυλά στα μεσα φυλλώματα 
σιωπηλα την Αιώνια ηχώ




Rubens - Ρούμπενς
Ο θρίαμβος της Εκκλησίας




MY LORD 
The Shield of Solitude Prayer and psalms in the fall, the apology in love at the mercy the salvation of the soul *** With strong wings the endless heavenly tide, celestial birds *** Kiss of life that flower white with dew drops what in anticipation can not be forgotten *** And we supplicants ...... praise your glory Your omnipotence, for righteousness for obedience, for the light to life on the street, for wisdom and price *** Soul and body a rose with a hundred sheets that scatters light and color and keeps the inside foliage Eternal silently echo  




Δευτέρα 16 Ιουνίου 2014

ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ ΔΗΜΟΥ

«Ο κυρίαρχος των ανθρώπων είναι ισχυρός, ο κύριος του εαυτού του είναι πανίσχυρος.» Λάο Τσε

http://pegasiworld-al.com/με-τα-ματια-τησ-ψυχησ/

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΑΚΗ ΣΑΜΠΑΝΗ 
https://www.facebook.com/kristaq.shabani.5


ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΚΡΙΤΙΚΗ  ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ ΔΗΜΟΥ  


ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ


ΝΙΚΟΛΑΣ ΔΗΜΟΣ
Dr.Kapardeli Eftichia –writer, PATRA, GREECE
Νοσταλγικές εμπειρίες και κοινωνικά γεγονότα η ποιητική συλλογή του Νικόλα Δήμου .
Εμπειρίες που έζησε μέσα από τα δύσκολα παιδικά χρόνια του αφού την μητέρα του την έχασε μικρός και με τον πατέρα του να είναι στην ξενιτιά βίωσε τον χωρισμό από τους δυο πιο σημαντικούς ανθρώπους της ζωής του. Μέσα από τα δύσκολα αυτά χρόνια διακρίνει κανείς την αγάπη που είναι βαθιά ριζωμένη στην καρδιά του
Όλα τα ποιήματα της συλλογής είναι κοινωνικά και «προσωπικά».
Ένα ταξίδι ζωής, τα ποιήματα του.Το ξέσπασμα της φωνής της καρδιάς, η φλόγα που αναβλύζει από την «ανθρώπινη ψυχή».
Σαν δένδρο μεγαλώνει και απλώνει την ψυχή μακριά από το αγαπημένο χωριό του(το πρώτο ποίημα της συλλογής),μα η ρίζα και η καρδιά του είναι εκεί στην Δρόπολη 
“Δρόπολη, συ με γέννησες στο όμορφο Κλεισάρι,
π’ ανάμεσα στ’ άλλα χωριά είναι μαργαριτάρι
Είσαι νυφούλα ζηλευτή χιλιοτραγουδισμένη
κι έχεις κατοίκους με ψυχή στη δόξα ποτισμένη”…
Για τις ανθρώπινες σχέσεις ,εκφράζεται με τρυφερότητα με στοργή με την άδολη ανοιγμένη αγκαλιά της προσφοράς .
Με σεβασμό στους προγόνους και στην Πατρίδα
« Θέλω σ’ ομόνοια να ζεις, πατρίδα μου γλυκιά,
ν’ ανθοφορείς περήφανη σε ειρήνη, λευτεριά»
στους σημερινούς ήρωες που για αυτόν είναι οι
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΔΡΟΠΟΛΙΤΙΣΣΕΣ
Γυναίκες Δροπολίτισσες τ’ Ομήρου Πηνελόπες,
καρτερικές, εργατικές, στις αρετές οι πρώτες.
Της ξενιτιάς οι άντρες σας ρουφούσαν το ποτήρι
και σας εδώ σας έκαιγε της νιότης το λιοπύρι.
Είναι η ΣΥΜΠΟΝΙΑ ΣΕ ΣΤΙΧΟΥΣ
Απ’ την κοιλιά της μάνας του γεννήθηκε ο τυφλός,
δεν γνώρισε την ομορφιά ούτε το θείο φως.
Είναι ΣΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΓΚΑΤΖΟΓΙΑΝΝΗ
(Αφιέρωμα στη μνήμη της)
Ω Ελένη από το Λειά, ω “Αμερικάνα”!
Ανάθρεψες λαμπρά παιδιά, ήσουν εξαίσια Μάνα
Δε σκέφτηκες το θάνατο, σκεφτόσουν τα παιδιά σου,
“με το γονιό τους ξενιτιά πού τάχα θα φωλιάσουν;”.
είναι ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΡΥΣΑΝΘΗΣ
Εσύ, θεία μου Χρυσάνθη,
μόνον σ’ αγκάθια πάτησες,
δεν περπάτησες σε άνθη
χαράζει όμορφες πονεμένες αληθινές λέξεις στο λευκό χαρτί με λόγο λιτό, καλοζυγιασμένο ευθύβολο σε ένα απόλυτο προσωπικό ύφος
Ο ποιητής Νικόλας Δήμου αγκαλιάζει τις θλίψεις και περνά μέσα από τις δοκιμασίες όπως του χαμένου φίλου στο ποίημα του «ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΣΤΟΝ ΣΤΕΡΝΟ ΜΟΥ ΦΙΛΟ ΝΙΚΟ ΠΑΠΠΑ»
Η απλότητα στης έκφρασης του σε συναρπάζει
Όμως αγαπά και την ζωή τον έρωτα
«Βλέπω τη δίψα των ματιών και της ψυχής το πάθος,
νιώθω του πόθου τ’ άρωμα στης νιότης σου το άνθος»
«Ω! πόσο νοσταλγώ του μέλιτος το μήνα
και ανατριχίλες τις ερωτικές,
τώρα βουτώ στων γηρατειών τον κόσμο,
στέρεψαν απ’ το σώμα όλες οι ηδονές»
Η ομορφιά της ψυχής του καθρεπτίζεται στο ποίημα του “ΓΙΑΤΙ” …..Γιατί μου αρέσουν τα όμορφα παλάτια …διερωτάται .ΚΑΙ γιατί είμαι τόσο ρομαντικός ….τι με σπρώχνει άραγε σε τέτοια μονοπάτια εφόσον στην ζωή μου γεννήθηκα φτωχός ……
Τι σοφή τοποθέτηση …… και συνεχίζει: Το υποσυνείδητο αμυδρά με ενθαρρύνει πως όποιος προσπαθεί και τα ωραία αγαπά, δεν πέφτει ποτέ στου ποταμού την δίνη και τα όνειρα του πάντα γίνονται εφικτά !!!ο ποιητής Νικόλας Δήμος δεν λησμονά τον νόμο της αγάπης.

Τετάρτη 11 Ιουνίου 2014

ΦΙΛΕ ΜΟΥ- ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΟ



ΦΙΛΕ ΜΟΥ 

Στο στόμα μου το ονομά σου 
φίλε μου 
στου κόσμου την σιωπή 
το αγγιγμά σου 
Μαζί ξεκινήσαμε για το μακρύ
ταξίδι ,για το χρέος
και η μοίρα τούτη εγινε
η αμοιβή ,εγινε η αφή
η ακοή η εξομόλογηση

***

Δώσε μου μια προσταγή
να πολεμήσω να λαβωθώ
απο το φώς ......την λαχτάρα
και την ελπίδα της συμφιλίωσης


***


Η καρδιά τον Θεο χτίζει καθε μέρα
και εμείς θνητοί σαν
τα δάκρυα της βροχής
περιπλανώμενοι ,μετέωροι
τραγικοί ,εξόριστοι
σε ξένη γή








MY FRIEND

In my mouth your name 
my friend 
the worlds silence 
Your touch 
Together we began the long 
journey, for debt 
and fate This was 
remuneration, became the touch 
hearing confession 

*** 

Give me a commandment 
to fight to wounded 
From light ...... cravings 
and the hope of reconciliation 


*** 


The heart of God is building each day 
and we as mortals 
tears of rain 
wandering meteor 
tragic, exiled 
in a foreign land

Σάββατο 7 Ιουνίου 2014

Ποιηματα μου στο Storyenet



Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Ένας διάλογος ανάμεσα
σε αδύνατους και δυνατούς
άνθρωποι κάτω από στέγες
τον χειμώνα καρτερούν
και άλλοι λησμονημένοι
με την βροχή το χορτάρι
και την πέτρα σμίγουν
μα …είναι τριαντάφυλλα παραδεισένια
διαλεγμένα
στου δειλινού την γλυκιά
ανάσα και στον ήλιο παραδομένα

Ο καιρός περνά  όμοια
με τις εποχές
Ο διάλογος έγινε μονόλογος και ψευδαίσθηση
στο τελευταίο κομμάτι του δρόμου ο ήλιος
φεύγει
σκιές σκεπάζουν το χώμα, τις πέτρες το χορτάρι
και οι τελευταίες αχτίνες

στις στέγες ξεψυχούν και κομματιάζονται


The DIALOGUE 

A dialogue between 
in weak and strong 
people under roofs 
the winter waiting 
and others forgotten 
the rain the grass 
and stone mingle 
but ... it's heavenly roses 
Unsorted 
sweet in the sunset 
breath and the sun surrendered 

Time is running similar 
with the seasons 
The debate was a monologue and illusion 
the last part of the road the sun 
leaves 
shadows are covering the soil, stones in grass 
and the last rays 
 
dying on rooftops and smashed

Ποιηματά μου στο All poetry

http://allpoetry.com/poem/9171579-New-Land-by-Kapardeli-Efti

http://allpoetry.com/poems/by/Kapardeli%20Efti



New Land


NEW LAND

Silent, Soft unknown
                           World
The old God
a deep sound of ancient
groan and sigh

              ***
In the old watches
time I ask
for the past
for hours, the moments
slipped into unoccupied
by crowding
                      hasty

            ***

Spent my holidays
flowers dried up
a "holy land"
a trembling neofaneroto
star
a book of old
many pages
the new world
singles

 

ΝΕΑ   ΓΗ

Σιωπηλός, μαλακός άγνωστος
Κόσμος
Ό παλιός τού Θεού
ένας βαθύς αρχαίος ήχος
βόγκος και αναστεναγμός

***
Στα παλιά ρολόγια
τον χρόνο ρωτώ
για τα περασμένα
για τις ώρες , τις στιγμές πού
ακατοίκητες γλίστρησαν μέσα
από τον συνωστισμό
βιαστικές

***

Πέρασαν οi γιορτές
τα άνθη ξεράθηκαν
μια «Άγια γη»
ένα τρέμουλο νεοφανέρωτο
αστέρι
σε ένα βιβλίο παλιό με
πολλές σελίδες
ό Νέος κόσμος
ξεχωρίζει

Β ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ ΠΟΙΗΣΕΩΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΣΙΚΕΛΙΑΝΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑ 2007


Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014

ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΟ -ΜΗΝ ΜΕ ΞΕΧΝΑΣ





ΜΗΝ ΜΕ ΞΕΧΝΑΣ 


Άνεμοι της μοίρας 

άνθρωποι που ντύθηκαν 
την σκόνη σιωπηλά 
αθώα τρυφερά κλωνάρια 
είμαστε που σκάλωσαν 
κρυφά σε ξένα παράθυρα


***
Η μέλισσα δεν χάνει 
τις ζεστές μέρες της Άνοιξης
τότε που στην καρδιά μας 
λάμπει το φως και ελευθερώνει 
τις λέξεις, τον λόγο, την αγάπη 

***
Ασυγκράτητα λουλούδια 
ανθίζουν σε εράσμια γη 
χρυσάνθεμων ροδοπέταλα 
που τα αγγίζει η πρώτη 
αύρα, στα βάσανα του κόσμου 
.....το πρώτο φίλημα 
της αγάπης η ανάσα η ζεστή 

Ω! καλέ μου φίλε εσύ 
στης καλοσύνης την καρδιά ...
μην με ξεχνάς !!!!!!!

DO NOT FORGET ME

Winds of Fate
People dressed
dust silently
innocent tender sprigs
that we snagged
hidden in foreign windows
***
The bee does not lose
the warm days of spring
since in our hearts
shining light and liberates
words, speech, love
***
Exuberant flowers
bloom in Erasmia earth
Chrysanthemum petals
that touches the first
aura, the suffering of the world
the first kiss .....
love a warm breath

Oh dear mate you
Joined kindness heart ...

do not forget me!!!





Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

ΙΟΥΝΙΟΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ





Στις 21-22 Ιουνίου ο Ήλιος φτάνει στο βορειότερο σημείο της εκλειπτικής και αρχίζει να κατέρχεται και πάλι«τρεπόμενος» προς τον ουράνιο ισημερινό. Το σημείο αυτό, ονομάζεται θερινό τροπικό σημείο ή απλά θερινή τροπή, επειδή ο Ήλιος τρέπεται και πάλι προς τον ισημερινό, και από την ημέρα αυτή αρχίζει το καλοκαίρι. Επειδή, μάλιστα, για μερικές ημέρες πριν και μετά τη θερινή τροπή ο Ήλιος φαίνεται να αργοστέκει πάνω στην εκλειπτική, σαν να είναι έτοιμος να σταματήσει, το θερινό τροπικό σημείο ονομάζεται επίσης και θερινό ηλιοστάσιο.