Κοινοποιήθηκε στους εξής: Δημόσια
I am truly touched by the brother Chandan Bhattacharya from India for his critique and analysis of my poem. I am truly grateful for the love and embrace of my little work. I would like to thank him from the bottom of my heart for his kind words and empathy.
ΦΩΣ ΑΚΟΙΜΗΤΟ Η ΨΥΧΗ
Το σώμα παραδίδω στα
όνειρα
τα αόρατα χέρια της νύχτας
της ημέρας με λησμονούν με
αφήνουν στις περαστικές
φωνές του δρόμου
Στου κόσμου την μουσική
στους ασύλληπτους ήχους
το σώμα θα ξυπνήσει
Βαρύς Ναός η ψυχή
Κίονες και πεσσοί
Σκοτεινοί και πνευματικοί
εκεί που η Πίστη
παίρνει άλλη δύναμη
με κλειστή την Πύλη ...
κανείς δεν σκέπτεται
να την ανοίξει......
το Φως που σιγοκαίει
Ακοίμητο ,Μεγαλόπρεπο ,Κυρίαρχο
να αντικρύσει
LIGHT SLEEPLESS SOUL
I surrender my body to
dreams
the invisible hands of the night
hold me and in the light
of the day, they forget me
they leave me
to the passing
voices of the street
In the world of music
to the inconceivable sounds
the body will wake up
The soul is a heavy Temple
Columns and pillars
Dark and spiritual
there, where Faith
takes on another strength
with the Gate closed...
no one thinks
to open it......
the Light that smolders
Asleep, Majestic, Sovereign
to behold
Chandan Bhattacharya
Kapardeli Eftichia's poem "Light Sleepless Soul" is a profound exploration of the human experience, delving into themes of identity, spirituality, and the interplay between light and darkness. The poet's use of vivid imagery and metaphors creates a rich tapestry that invites readers to reflect on their own existence.
The title "Light Sleepless Soul" suggests a state of being both awake and asleep, symbolizing the poet's quest for spiritual awakening amidst the turmoil of daily life. The word "Light" represents illumination, hope, and understanding, while "Sleepless" conveys a sense of restlessness and vigilance. "Soul" embodies the essence of human existence, underscoring the poem's focus on spiritual exploration.
The poem describes the poet's surrender to the night, where invisible hands hold her, only to be forgotten in the light of day. This dichotomy between night and day symbolizes the fragility of human existence, caught between the realms of dreams and reality. The "passing voices of the street" serve as a reminder of the external world's demands, contrasting with the poet's inner world.
The soul is depicted as a "heavy Temple" with "Columns and pillars" that are "Dark and spiritual." This imagery suggests a deep, introspective exploration of the self, where faith and spirituality are intertwined with the unknown. The "Gate closed" implies a sense of disconnection or separation from true understanding or enlightenment.
Kapardeli Eftichia's mental state appears contemplative and introspective, reflecting a deep sense of self-awareness and spiritual seeking. The use of metaphors and imagery suggests a mind that is both creative and analytical, grappling with the complexities of human existence.
The poem evokes a sense of pathos, or emotional depth, as the poet navigates the complexities of the human experience. The spiritual themes are evident in the exploration of the soul and the search for meaning. The poet's ability to weave together seemingly disparate elements creates a cohesive and thought-provoking narrative.
While the poem does not explicitly explore romance, it does contain sensual elements, such as the "invisible hands of the night" that hold the poet. The poem builds towards a moment of introspection and self-awareness, rather than a traditional climax.
The poem can be seen as a form of personal revolution, where the poet challenges her own perceptions and understanding of the world. The substance of the poem lies in its ability to evoke reflection and contemplation in the reader.
In "Light Sleepless Soul," Kapardeli Eftichia offers a profound exploration of the human experience, weaving together themes of identity, spirituality, and self-awareness. The poem's rich imagery and metaphors create a complex and thought-provoking narrative that invites readers to reflect on their own existence. Through her work, the poet demonstrates a deep understanding of the human condition, offering a nuanced and contemplative perspective on the world.
(Chandan Bhattacharya, India)
Chandan Bhattacharya
Το ποίημα της Kapardeli Eftichia "ΦΩΣ ΑΚΟΙΜΗΤΟ Η ΨΥΧΗ" είναι μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης εμπειρίας, εμβαθύνοντας σε θέματα ταυτότητας, πνευματικότητας και αλληλεπίδρασης μεταξύ φωτός και σκότους. Η χρήση ζωντανών εικόνων και μεταφορών από την ποιήτρια δημιουργεί ένα πλούσιο ταπισερί που προσκαλεί τους αναγνώστες να αναλογιστούν την ίδια τους την ύπαρξη.
Ο τίτλος "ΦΩΣ ΑΚΟΙΜΗΤΟ Η ΨΥΧΗ" υποδηλώνει μια κατάσταση αφύπνισης και ύπνου, συμβολίζοντας την αναζήτηση της ποιήτριας για πνευματική αφύπνιση μέσα στην αναταραχή της καθημερινής ζωής. Η λέξη "Φως" αντιπροσωπεύει τη φώτιση, την ελπίδα και την κατανόηση, ενώ η λέξη "Άυπνη" μεταφέρει μια αίσθηση ανησυχίας και επαγρύπνησης. Η "Ψυχή" ενσαρκώνει την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης, υπογραμμίζοντας την εστίαση του ποιήματος στην πνευματική εξερεύνηση.
Το ποίημα περιγράφει την παράδοση της ποιήτριας στη νύχτα, όπου αόρατα χέρια την κρατούν, μόνο και μόνο για να ξεχαστεί στο φως της ημέρας. Αυτή η διχοτομία μεταξύ νύχτας και ημέρας συμβολίζει την ευθραυστότητα της ανθρώπινης ύπαρξης, παγιδευμένης ανάμεσα στα βασίλεια των ονείρων και της πραγματικότητας. Οι «περαστικές φωνές του δρόμου» χρησιμεύουν ως υπενθύμιση των απαιτήσεων του εξωτερικού κόσμου, σε αντίθεση με τον εσωτερικό κόσμο του ποιητή.
Η ψυχή απεικονίζεται ως ένας «βαρύς Ναός» με «Κίονες και στύλους» που είναι «Σκοτεινοί και πνευματικοί». Αυτή η εικονοποιία υποδηλώνει μια βαθιά, ενδοσκοπική εξερεύνηση του εαυτού, όπου η πίστη και η πνευματικότητα είναι συνυφασμένες με το άγνωστο. Η «Πύλη κλειστή» υποδηλώνει μια αίσθηση αποσύνδεσης ή διαχωρισμού από την αληθινή κατανόηση ή φώτιση.
Η ψυχική κατάσταση της Καπαρδέλη Ευτυχίας εμφανίζεται στοχαστική και ενδοσκοπική, αντανακλώντας μια βαθιά αίσθηση αυτογνωσίας και πνευματικής αναζήτησης. Η χρήση μεταφορών και εικονοποιίας υποδηλώνει ένα μυαλό που είναι ταυτόχρονα δημιουργικό και αναλυτικό, που παλεύει με τις πολυπλοκότητες της ανθρώπινης ύπαρξης.
Το ποίημα προκαλεί μια αίσθηση πάθους, ή συναισθηματικού βάθους, καθώς η ποιήτρια πλοηγείται στις πολυπλοκότητες της ανθρώπινης εμπειρίας. Τα πνευματικά θέματα είναι εμφανή στην εξερεύνηση της ψυχής και στην αναζήτηση νοήματος. Η ικανότητα της ποιήτριας να συνυφαίνει φαινομενικά ανόμοια στοιχεία δημιουργεί μια συνεκτική και προκλητική αφήγηση. Ενώ το ποίημα δεν εξερευνά ρητά τον ρομαντισμό, περιέχει αισθησιακά στοιχεία, όπως τα «αόρατα χέρια της νύχτας» που κρατούν την ποιήτρια. Το ποίημα χτίζεται προς μια στιγμή ενδοσκόπησης και αυτογνωσίας, παρά προς μια παραδοσιακή κορύφωση.
Το ποίημα μπορεί να θεωρηθεί ως μια μορφή προσωπικής επανάστασης, όπου η ποιήτρια αμφισβητεί τις δικές της αντιλήψεις και την κατανόησή της για τον κόσμο. Η ουσία του ποιήματος έγκειται στην ικανότητά του να προκαλεί στοχασμό και περισυλλογή στον αναγνώστη.
Στο «ΦΩΣ ΑΚΟΙΜΗΤΟ Η ΨΥΧΗ», η Καπαρδέλη Ευτυχία προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης εμπειρίας, συνδυάζοντας θέματα ταυτότητας, πνευματικότητας και αυτογνωσίας. Η πλούσια εικονογραφία και οι μεταφορές του ποιήματος δημιουργούν μια σύνθετη και προκλητική αφήγηση που προσκαλεί τους αναγνώστες να αναλογιστούν την ίδια τους την ύπαρξη. Μέσα από το έργο της, η ποιήτρια επιδεικνύει μια βαθιά κατανόηση της ανθρώπινης κατάστασης, προσφέροντας μια λεπτή και στοχαστική προοπτική για τον κόσμο.
(Τσαντάν Μπατατσάρια, Ινδία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου