Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2019

https://ourpoetryarchive.blogspot.com/2019/01/eftichia-kapardeli.html?fbclid=IwAR3is0a-gRG9s0hTW454RRw6TUiUV6mRR5dIy6YCKPhJg2zBOKhhrGdnfDQ#.XCsEKQLrRHs.facebook


ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΚΡΥΣΤΑΛΛΟ ΣΙΩΠΗΣ
Πυρωμένο αίμα
Στις φωνές μια ακόρεστης φλέβας
Και εκείνες οι ξέπλεκες μπούκλες των
μαλλιών της στην απαλότητα
του ανέμου με το κρινόπλεχτο στεφάνι
Με συνθλίβουν
Ένα φως τριανταφυλλί
ανθίζει στα γλυκά σου χείλη
και στον όμορφο μουσικό
κυματισμό της ανάλαφρης
περπατησιάς σου
Ο βαθύς πόνος σπάει σε χιλιάδες κομμάτια
το κρύσταλλο σιωπής της καρδιάς μου
και φωνάζει σε αγαπώ
ΜΗΤΕΡΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ
Ω! μητέρα των Αγγέλων
μεγαλειώδης ,φωτεινή ,πρωταρχικής
φύσης αρχή
στην χρωματιστή ζώνη της χάρης
της αρμονίας ,του λόγου
της καλοσύνης ,της υπακοής
θειικής Άκτιστης ύπαρξης μήτηρ
παρθένα ιερή
***
Στο μυστικό τάγμα της πίστης
κάθε κύκλος στην αμόλυντη
θέληση μιας καρδιάς
το ιερό μήνυμα της ζωής
ερμηνεύει μέσα στο απροσμέτρητο
σύμπαν μιας αιωνιότητας ασύλληπτης
ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ
Τα δικά μου χρόνια μοναχικά
πάγωσαν στους μεγάλους πίνακες
του μαύρου
με βαθιές χαρακιές σημάδεψαν
τις νύχτες
Χάθηκαν στις περιπτύξεις
των μεγάλων ονείρων
Μα η Αθωότητα με χιλιάδες φωνές
τις καλές και τις κακές μέρες
μοιράστηκε στην άμμο των χρόνων
Άγγελοι
Λευκό φως άγνωρο ονειρικό
στην ίδια φλέβα σε διάφανα σώματα
παγιδευμένο
ευωδίαζαν λιβάνι και προσευχές
ΦΩΝΕΣ
Ερήμωσαν οι τόποι
του τραγουδιού
διψασμένη η ξερή γη
σε δύσκολους καιρούς
οι μέλισσες καταβρόχθισαν
τις καρδιές μας
***
Μα, που έμειναν οι φωνές ................
Ηθοποιοί παλιάτσοι
στην πλάνη και στην κωμωδία
στου παράλογου
την πλημμυρίδα και την άμπωτη
***
Τα χέρια τα δικά σου
χέρια κρυμμένα στην λευτεριά
σε ερωτικούς κρυψώνες
κρατούν άστρα
***
Στον πρώτο Ήλιο
στον καινούργιο άνεμο
θα τα ανακαλύψουν
και ας έλθει πάλι η αγάπη
ξεχασμένη ραψωδία να γεμίσει
τον μυαλό και την καρδιά
Tuesday, January 1, 2019

EFTICHIA KAPARDELI



EFTICHIA KAPARDELI

CRYSTAL OF SILENCE

Calcined blood
in the voices of an insatiable vein
and those snooping curls
of her hair in the softness of the wind
with the wreath woven from lilies
they are crushing me

A light with the color of the rose
blooms on your sweet lips
and the beautiful musician
waves of mellow
your walk
the deep pain breaks in thousands of pieces
the crystal of silence of my heart
and shouts I love you






MOTHER OF THE ANGELS

Oh! mother of the Angels
magnificent, bright, primordial
nature principle
in the colored belt of grace
of harmony, of her speech
goodness, obedience
of the sulfate uncreated existence
mother
virgin sacred
***
In the secret battalion of faith
in each cycle without infection
the will of a heart
the sacred message of life
interprets within
in the undefined universe
of a never-ending eternity





MY OWN YEARS

My own years of solitary
froze in the big paintings
of the black
with deep scars they marked
the nights where
They lost in the embraces
of great dreams

But innocence with thousands of voices
good and bad days
was shared in the sand of the times

Angels
White light unknown dream
in the same vein in transparent bodies
trapped
they smell incense
and prayers





VOICES

The places were deserted of the song
the dry thirsty land
the winds devoured her
and difficult times
our heart
***
But the voices remained................
Actors, clowns
in fallacy and comedy
to the absurd
the flood and the low tide
***
Your hands are yours
hands hidden in freedom
in hiding places of love
keep stars
***
In the first Sun
in the new wind
will discover them
and let love come again
forgotten rhapsody
To fill up
mind and heart

EFTICHIA KAPARDELI


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου