Τρίτη 25 Μαρτίου 2014

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ 5 ΤΕΥΧΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΙΚΗΣ ΜΕ ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΟΥ

http://issuu.com/diasporic/docs/diasporic_literature_issue_5_cyprus?e=2984217%2F7211652%3Fmode%3Dwindow





ΚΥΠΡΟΣ ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ 


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΑΣ 
Μόλις μου εστάλη το 5 τεύχος της ΔΙΑΣΠΟΡΙΚΗΣ 
Συμμετέχω και εγώ με ποιήματα μου νέα και παλιά ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ 

Το τεύχος 5 του ηλεκτρονικού περιοδικού της Διασπορικής Λογοτεχνικής Στοάς είναι γεγονός.
Απολαύστε το…

Ευχαριστούμε τους συμμετέχοντες συγγραφείς, ζωγράφους, συνθέτες, μουσικούς, γραφίστες καθώς και την Εθνική Πινακοθήκη της Λευκωσίας Κύπρου,
τα πιεστήρια Μαυρογένη στη Θεσσαλονίκη, την επιτροπή που το επιμελήθηκε και τέλος αυτούς που το προωθούν στην ελληνική, αγγλική και ισπανική γλώσσα.
Με ιδιαίτερη η τιμή το προσφέρουμε 










http://issuu.com/diasporic/docs/diasporic_literature_issue_5_cyprus?e=2984217%2F7211652%3Fmode%3Dwindow



ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ


Αμμόχωστος Νέα Ιουστινιανή
κύτταρο και σπάραγμα
στην διψασμένη μου ψυχή
τα χρυσά και τα κόκκινα του Ήλιου
στην γη σου  καρφώθηκαν Αλάσια

Μοιρασμένη σε δυο βουλές …..πορφυρά σημάδια
στο κύλισμα της θάλασσας
θρυμματισμένο κοχύλι
στο πέρασμα στο πλάγιασμα 

Τα λευκά πουλιά του Θεού
χτυπούν δυνατά τα φτερά τους στον αέρα
του ουράνιου τόξου
τις δυο άκρες
δένουν
Στα  ακίνητα μάτια, η σιωπή
 την φωνή κομματιάζει 
Η ομίχλη σκέπασε τα μάτια
τα κρυφά μας δάκρυα
αστέρια που έριξε
ο ουρανός  στην γη

Τα μεσημέρια , ο αγέρας στεναγμός βαρύς
της Άνοιξης το πρώτο
ευωδιαστό  λούλουδο είσαι εσύ
το μεγάλο περιβόλι με τις πορτοκαλιές σου
μύρα ακόμα ανασαίνει

Η άμμος τρυπά τα δάχτυλα
και όλο  πληθαίνει και όλο βαραίνει
και τα μπλε κρινάκια
με ξέχειλες τις ρίζες
έμειναν εκεί

Η νύχτα δεν πιστεύει την αυγή
 που είναι γεμάτη βλέφαρα
 που είναι γεμάτη φως
γιατί αυτή διδάσκει μόνο την σιγή
 και το σκοτάδι

Τα φύλλα έπεσαν φέτος νωρίς
στην μυστική βλάστηση
ο σπόρος
την  κρυφή προσταγή περιμένει
Το χάραμα αρχίζει
και ο Ήλιος 
στο κάστρο σου Φαμαγκουστα
 αναζητά μια άλλη
δυσδαιμονα πιστή

Σαλαμίνα….Αλάσια ….Εγκωμη…… Αρσινόη

περνούν οι ώρες, οι μέρες
οι χρόνοι
 και η καρδιά μόνη και η καρδιά έγινε πλήθος
 που ταξιδεύει και σωπαίνει
 και η καρδιά υπομένει και σωπαίνει…..
καρτερικά περιμένει…


THE KISS OF FREEDOM

On stone
inscribed
the kiss of freedom

On Winter nights
on icy nights
requested by children of
their mothers embrace
fate fills
the empty room

What is your ruin
eerie voices
and these wild birds
follow
flying past
to live the dream
of freedom 



















Το φιλί της λευτεριάς

Πάνω  σε πέτρα

ριζωμένο

το  φιλί της λευτεριάς

***

Τις χειμωνιάτικες νύχτες

τα παγωμένα βράδια

που τα παιδιά ζητούν της

μάνας τους την αγκαλιά

η μοίρα γεμίζει

την άδεια κάμαρα


***


Τι μας ερείπωσε

φωνές απόκοσμες

και τούτα τα άγρια πουλιά

ακολουθούν

πετούν και φεύγουν
 το όνειρο
λεύτερα να ζήσουν


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου