Ο Μάιος.......συνυπάρχει το καλό με το κακό, η αναγέννηση και ο θάνατος.

Η Πρωτομαγιά είναι αντιβασκανική και μαγική εορτή, όπως λέει και το όνομα του μήνα στον οποίο από την αρχαιότητα δίνονταν μεταφυσικές ιδιότητες.
Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς έχει τις ρίζες του στις παγανιστικές εορτές του παρελθόντος.  Η σημασία της ημέρας αυτής για τους αρχαίους λαούς οφείλεται στο γεγονός πως ημερολογιακά (για το βόρειο ημισφαίριο) η πρώτη ημέρα του Μαΐου βρίσκεται ανάμεσα στην Εαρινή Ισημερία και το Θερινό Ηλιοστάσιο, τοποθετείται δηλαδή στην αρχή της άνοιξης. 

   Οι πρώτοι εορτασμοί της Πρωτομαγιάς ξεκίνησαν στην προ-χριστιανική Ευρώπη με γιορτές όπως το κέλτικο Μπελτέιν και την εωσφορική γιορτή της Νύχτας του Walpurgis στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Όμως με την άφιξη του χριστιανισμού στην Ευρώπη, πολλές από αυτές τις γιορτές απαγορεύτηκαν ή έλαβαν χριστιανικό χαρακτήρα. Έτσι, ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς έχασε το αρχικό του νόημα.
Για τους αρχαίους Έλληνες η Πρωτομαγιά ήταν μέρα της αναγέννησης της φύσης, της ζωής και του έρωτα αλλά και ημέρα ανάστασης των νεκρών.  Επίσης θεωρούνταν και ημέρα της μαχητικότητας, της μαγείας και του πολέμου. Εορταζόταν με έντονες εορτές όπως η έξοδος των ανθρώπων στην ύπαιθρο με συνοδεία χορών και τραγουδιών και το μάζεμα λουλουδιών για να πλεχτούν στεφάνια. Κατά την ημέρα εκείνη έβγαινε η βασίλισσα του Μαΐου και στα δρώμενα της ημέρας περιλαμβανόταν μια λατρευτική πομπή προς τιμήν του Ηλίου και των Ωρών (= Εποχών). Στην πομπή περιφερόταν ένα πράσινο κλαδί που μόλις είχε πετάξει φύλλα. Το τύλιγαν με ταινίες και πάνω του κρεμούσαν σύκα, διάφορα ψωμάκια και μικρά φλασκιά γεμάτα κρασί, λάδι και μέλι. 

Ο Μάιος

Ο Μάιος ή Μάης είναι ο 5^ος μήνας του έτους κατά το Ιουλιανό και Γρηγοριανό ημερολόγιο.  Ονομάστηκε έτσι από την ρωμαϊκή θεότητα Maja, η οποία προήλθε από την ελληνική λέξη Μαία, την μητέρα του Ερμή, που ήταν η προσωποποίηση της γόνιμης Μάνας – Γης.  Σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, ο Μάης έχει διαφορετικές λαϊκές ονομασίες: ο Λούλουδος, ο Καλομηνάς, ο Κερασάρης (βγαίνουν τα κεράσια), ο Πράσινος (πρασινίζει ο τόπος), ο Πενταδείλινος (μεγαλώνει η μέρα) κ.ά.  

         Ο Μάιος αντιστοιχεί με τον αρχαίο μήνα Θαργηλιώνα, κατά τον οποίο υπήρχε η αρχαία γιορτή, τα Ανθεστήρια ή Ανθεσφόρια ή Ανθεοφόρια, προς τιμή της θεάς Δήμητρας και της κόρης της Περσεφόνης, που το μήνα αυτό έβγαινε από τον Άδη και έφερνε την Άνοιξη στη γη.  Αυτή ήταν η πρώτη επίσημη γιορτή ανθέων των Ελλήνων.  Κατά τον μήνα αυτό επίσης τελούνταν και τα Θαργήλια, αγροτική γιορτή προς τιμή επίσης της θεάς Δήμητρας, προσφέροντας στο βωμό της τους πρώτους καρπούς της γης.

         Η πρώτη μέρα του Μάη στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, συνδέεται με τη νίκη της Άνοιξης κατά του Χειμώνα και την ήττα του Θανάτου από την Ζωή και γι’ αυτό επιλέχθηκε ως εργατική γιορτή και μέρα μνήμης των κοινωνικών αγώνων.  Η Πρωτομαγιά, η πρώτη μέρα του Μαΐου, είναι μέρα αργίας για πολλές χώρες του κόσμου.  Ο εορτασμός όμως της Πρωτομαγιάς, έχει τις ρίζες του στις παγανιστικές εορτές του παρελθόντος και σχετίζεται με λατρείες για τη γονιμότητα της φύσεως.  Πολλά από τα αρχαία έθιμα έχουν επιβιώσει μέχρι και σήμερα.  Έχουν χάσει όμως τη θρησκευτική τους σημασία.  Επειδή η λέξη Μάης συνηχεί με την λέξη μαγεία, θεωρείται και μήνας ευνοϊκός γι’ αυτή.  Αυτό οφείλεται και στο ότι κατά τα ρωμαϊκά χρόνια τελούνταν γιορτές προς τιμήν των νεκρών, τα Λεμούρια.  Ήταν ο μήνας τον νεκρών και οι ζωντανοί δεν έπρεπε να τους προσβάλλουν, ίσως γι’ αυτό και σε πολλά μέρη δε γίνονται γάμοι τον Μάιο.  Έτσι η φυσιογνωμία του Μαΐου στη λαϊκή αντίληψη είναι δίσημη: συνυπάρχει το καλό με το κακό, η αναγέννηση και ο θάνατος.