Περιοδικό Σοδειά σημερινή δημοσιευση

Ευχαριστώ πολύ το περιοδικό Σοδειά για την σημερινή δημοσιευση οπως και τον Δημητρη τον Δικαίο για το σχόλιο 
http://www.sodeia.net/2014/04/blog-post_29.html?showComment=1398805621639#c7721035097339823182

[Μυστική Ικεσία] της Ευτυχίας Καπαρδέλη ~ ΠΟΙΗΣΗ

Η Ευτυχία Καπαρδέλη γεννήθηκε στην Αθήνα και ζει στην Πάτρα. 

Γράφει ποίηση, ιστορίες, διηγήματα, μυθιστορήματα και ασχολείται με την ζωγραφική.

Συμμετάσχει σε χορωδίες σαν  πρίμο σοπράνο Έχει σπουδάσει  δημοσιογραφία AKEM (Αθηναϊκό κέντρο επαγγελματικής εκπαίδευσης). Έχει συμμετάσχει σε πολλά σεμινάρια εκπαίδευσης ,ξέρει H / Y 7 προγράμματα, αγγλικά και ιταλικά, κλασική κιθάρα Ήταν οδηγός στο σώμα της Ελλήνων προσκόπων  Είναι εθελοντής στην πυροσβεστική  και συμμετάσχει σε εθελοντικά προγράμματα Σαν ακροατής φοιτητής παρακολούθησε  το 2004 το τμήμα φιλολογίας  του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει πολλές επιβραβεύσεις  σε Πανελλήνιες διαγωνισμούς πρώτα, δεύτερα, τρίτα βραβεία, επαίνους και τιμητικές διακρίσεις Το 2008  πήρε το δεύτερο βραβείο σε ανέκδοτη ποιητική συλλογή από τον σύλλογο Παρνασσό Έχει εκδώσει  16 βιβλία  και έχουν βραβευθεί σχεδόν όλα Υπάρχει σε πολλές ανθολογίες εσωτερικού και εξωτερικού . Eγινε συντάκτρια  της Ανθολογίας στην  Ινδική Ακαδημίαhttp://worldpeaceacademy.blogspot.com/2010/10/poets-for-world-peace.html  Οι  πρώτες ποιητικές συλλογές   είναι το Εκμυστηρεύσεις και φως  Έχει μια ενότητα στο  πανεπιστήμιο της Κύπρου  στον Ελληνικό πολιτισμό  Είναι μέλος στην world poets society .H επίσημη ιστοσελίδα είναι http://world-poets.blogspot . com /  Είναι μέλος στην IWA (internasional writers ) με πρόεδρο την  Teresinka Pereira

http://worldpeaceacademy.blogspot.com/2010/10/poets-for-world-peace.html Τιμήθηκε από την Ινδική Ακαδημία και έκανε την σύνταξη της Ανθολογίας Ειρήνης

  Μυστική ικεσία

Τοίχοι ζωγραφισμένοι
με ένα τεράστιο Ήλιο
που αντανακλά το πολύχρωμο
φως του και κάνει το
δωμάτιο μεγαλόπρεπο ,μοναδικό

Ξανθοί άγγελοι σε
Κύκλους από φως
προσεύχονται να ξαναβρούν
τα φτερά τους να πετάξουν
σε έναν ανοιχτό και
απέραντο ουρανό
μια κορδέλα ξέπλεκη
κυλά από τα χρυσά
μαλλιά τους και
πέφτει καταγής

Είμαι ο φτωχότερος ζωγράφος
μιλώ την γλώσσα του Θεού
στο μοιρολόι της ανθρωπότητας
είμαι η μυστική τους ικεσία
στην βουβή και τυφλή τους διαδρομή
Σμύρνα ,προφήτες
γλυκές μαντόνες
όπως τις φαντάσθηκα και
τις ζωγράφισα
με απλές πινελιές
……πιο εκεί η λύρα
του Δαυίδ με χρυσάφι
και ασήμι …μέσα
σε παρακλήσεις και ευχές

ΑΓΕΡΑΣΤΗ ΣΟΦΙΑ

Ζωή ακατέργαστη πέτρα
σε καιρούς φθαρμένους
σε κομμάτια γης
στο επίμονο  βλέμμα
του Ήλιου σμιλεμένη

Της έδωσα ονόματα
στην ομορφιά των κρίνων
στο χρώμα της φωτιάς
μυριάδες σώματα αγκαλιασμένα
στου Ήλιου τα δάκρυα στα
σπλάχνα της γης φυλαγμένα

Και ο άνθρωπος μεγάλωσε
κάρπισε
ντύθηκε με σχέδια και χρώματα
έγινε αγάπη ,έγινε αφή
γέννησε ζωή ,ταξίδεψε
στου χρόνου τα χνάρια

Φύτεψα νεφέλες ..θεές
με ακίνητα μάτια
τραγούδησα τον έρωτα
με λέξεις προσφορά
σε χρυσές αναλαμπές

Με τα παραμύθια της γιαγιάς
τα πουλιά του κόσμου
ακολούθησα
σύνορα πέρασα μυθικά
την εικόνα του κόσμου
με αγέραστη σοφία έκτισα


ΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ
Τις μέρες της αλήθειας γυρεύουμε το θαύμα ίδια του κύκλου

γλυκαίνουν 
και όταν τα άδικα πληθαίνουν 
στον κόσμο χωριστά 
ξέχωρα τις φτερούγες 
απλώνουμε , την ψυχή ξοδεύουμε
σε εκείνη την παράξενη 
φασαρία που προστάζει
 την Αντοχή  και την μοίρα

ΧΑΙ -ΚΟΥ

Ολόασπρα φιλάκια
γλίστρησαν και χάθηκαν

Γράφω με μολύβι σε
χαρτάκια αμίλητους καημούς

Γέρνουν ,φιλιούνται οι καρδιές
περνούν τις φυλλωσιές
σμίγουν τον κόσμο

Σμιλευτής ανθρώπων
από χρόνια περιπλανιέμαι

Στην δύναμη της ελπίδας
κλέβω εξόδους ζωής

Στέρνες άδειες
γεμίζουν με χαμηλό ουρανό

Στα ψηλά κλαδιά των δένδρων
ακούω των άστρων την φωνή

Η αχανής πολιτεία
απορροφά το βλέμμα μου

Στην όραση του κόσμου
γίνομαι πολίτης του ουρανού

Άργησα, στα ξένα σεντόνια
κοιμήθηκε ο κόσμος

Μεγάλωσα με τις τελευταίες
φωνές της ημέρας που κουράστηκαν
την αυγή

Κόβω τα κλαριά ενός δένδρου και
τα αστέρια αρχίζουν να τρέμουν