ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ-ΗΡΩΕΣ

 

ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ

Κόκκινο χώμα ,κίτρινα άνθη

Αχ! πως αλλάζει ο καιρός

Οι άνθρωποι σκέπασαν

με τόσο πόνο την ζωή

ανάμεσα στον Ήλιο και το Φεγγάρι

πίσω από τις κλειστές πόρτες

και τις κρυφές γωνιές των σπιτιών

το πέρασμα που αφήνει η ψυχή

στην Αγρύπνια ,στην μεγάλη εκκλησία

στην μεγάλη πίστη

Σε ένα αγνοούμενο ξωκλήσι ,χαμένο

στις κόκκινες μηλιές και στις

άσπρες πέτρες

Άγγελοι αφήνονται στα χρώματα

στους ήχους και την σιωπή

Και οι άνθρωποι δεν αρνήθηκαν

την θρυμματισμένη ζωή

στα λευκά μαλλιά τους και στο ρίγος

των σωμάτων τους ανυπεράσπιστοι

και αταίριαστοι ανάσαιναν την νύχτα

στου ίδιου δρόμου το τυχαίο μονοπάτι

Πώς να αρνηθείς την αγάπη

στων ανθρώπων τις καρδιές πάντα θα ξεχωρίζει

Κάθε πρωί ο θόρυβος

Τα νιάτα , την ομορφιά και την ζωή κερδίζει

AND THEY DIDN'T REFUSE

Red soil, yellow flowers

Ah! how the weather changes

People covered

with so much pain life

between the Sun and the Moon

behind closed doors

and the hidden corners of houses

the passage left by the soul

in vigil, in the big church

in great faith

In a missing chapel, lost

red apples and

white stones

Angels are left in the colors

in sounds and silence

And the people did not refuse

the shattered life

in their white hair and shivering

of their bodies defenseless

and unmatched they breathed the night

on the same road the random path

How to deny love

in people's hearts will always stand out

The noise every morning

It wins youth, beauty and life

ΗΡΩΕΣ

Φύλλα και δάχτυλα

στα δένδρα που δεν έχουν

όνομα ξεχασμένα

Ο καιρός μέσα στην μνήμη

μέσα στο χώμα

ψυχή και πνεύμα

Λυγερά λουλούδια

Χιλιοφιλημένα

στο πρώτο μοσχοβόλημα

ματωμένα

Στάσου ταξιδιώτη……

στου παγωμένου Ήλιου

τον θρήνο

το Χρυσό στάχυ

να καρπίσει

Σκόρπια κορμιά

στην άγνωστη πέτρινη πολιτεία

με τους λευκούς αγγέλους της αρετής

και της δόξας βυθισμένα

Σώπασαν οι ανάσες

ταξιδιώτη

οι φίλοι μας

πουλιά που

πιάστηκαν στην ξόβεργα

λαβωμένα

HEROES

Leaves and fingers

in the trees they do not have

name, forgotten

The weather in the memory

into the soil

soul and spirit

supple flowers

a thousand times kissed

in the first fragrant

bloodstained

Stay Traveler ......

to the frozen Sun

the lamentation

the golden ear

to bear fruit

Scattered bodies

in the unknown stone town

with the white angels of virtue

and her glory, these sunken

fallen silent the breaths

traveler

Our friends

birds who caught in

birdlime wounded

Eftichia Kapardeli

Heronjtë

Gjethe dhe gishta

pemëve që s’kanë

emrin haruar

Koha mes kujtesës

brenda dheut,

shpirt edhe frymë.

Lule nurëzuar

Puthur mijra herë

arromës së parë

prej gjakut mbuluar.

Ndalu udhëtar

në të ngrririn e Diellit

vajtim,

kallëza e Artë

kokrra të lidh

Trupa të shpërndarë

në të panjohurin, qytetin e gurtë

me ëngjëjt e kaltër të dijes

dhe krenarisë të vrarë

Heshtën frymimet

udhëtar

shokët tanë

zogj të grackuar,

kapur degës cullake

plaguar!

Shqipëroi: Vasil Çuklla

1Kapardeli Eftichia