Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Ένας διάλογος ανάμεσα
σε αδύνατους και δυνατούς
άνθρωποι κάτω από στέγες
τον χειμώνα καρτερούν
και άλλοι λησμονημένοι
με την βροχή το χορτάρι
και την πέτρα σμίγουν
μα …είναι τριαντάφυλλα παραδεισένια
διαλεγμένα
στου δειλινού την γλυκιά
ανάσα και στον ήλιο παραδομένα
Ο καιρός περνά
όμοια
με τις εποχές
Ο διάλογος έγινε μονόλογος και ψευδαίσθηση
στο τελευταίο κομμάτι του δρόμου ο ήλιος
φεύγει
σκιές σκεπάζουν το χώμα, τις πέτρες το χορτάρι
και οι τελευταίες αχτίνες
στις στέγες ξεψυχούν και κομματιάζονται
The DIALOGUE A dialogue between
in weak and strong
people under roofs
the winter waiting
and others forgotten
the rain the grass
and stone mingle
but ... it's heavenly roses
Unsorted
sweet in the sunset
breath and the sun surrendered
Time is running similar
with the seasons
The debate was a monologue and illusion
the last part of the road the sun
leaves
shadows are covering the soil, stones in grass
and the last rays
dying on rooftops and smashed
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου