ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΟ -ΜΗΝ ΜΕ ΞΕΧΝΑΣ

ΜΗΝ ΜΕ ΞΕΧΝΑΣ 

Άνεμοι της μοίρας 

άνθρωποι που ντύθηκαν 

την σκόνη σιωπηλά 

αθώα τρυφερά κλωνάρια 

είμαστε που σκάλωσαν 

κρυφά σε ξένα παράθυρα

***

Η μέλισσα δεν χάνει 

τις ζεστές μέρες της Άνοιξης

τότε που στην καρδιά μας 

λάμπει το φως και ελευθερώνει 

τις λέξεις, τον λόγο, την αγάπη 

***

Ασυγκράτητα λουλούδια 

ανθίζουν σε εράσμια γη 

χρυσάνθεμων ροδοπέταλα 

που τα αγγίζει η πρώτη 

αύρα, στα βάσανα του κόσμου 

.....το πρώτο φίλημα 

της αγάπης η ανάσα η ζεστή 

Ω! καλέ μου φίλε εσύ 

στης καλοσύνης την καρδιά ...

μην με ξεχνάς !!!!!!!

DO NOT FORGET ME

Winds of Fate

People dressed

dust silently

innocent tender sprigs

that we snagged

hidden in foreign windows

***

The bee does not lose

the warm days of spring

since in our hearts

shining light and liberates

words, speech, love

***

Exuberant flowers

bloom in Erasmia earth

Chrysanthemum petals

that touches the first

aura, the suffering of the world

the first kiss .....

love a warm breath

Oh dear mate you

Joined kindness heart ...

do not forget me!!!