My poems in Anthoogy The art of human being theme...who i am?

30. Kapardeli Eftichia, GREECE
My poems in Anthoogy 
The art of human being theme...who i am?
Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ...ΘΕΜΑ ...ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ...
THANKS DANIELA

UNFINISHED 
List of contributors Vol 15 
1. Xue Di, USA
2. Johannes Beilharz, ITALY
3. Rob Harle, AUSTRALIA
4. Marci Payne, USA
5. Strider Marcus Jones, UK
6. Andrew Meek , UK
7. Marie Lecrivain, USA
8. Sunil Sharma, INDIA
9. Yvon J. Cormier, USA
10. Ceri Naz, PHILIPPINES
11. Alicia Winski, USA
12. David McLean, SWEDEN
13. Charles Darnell, USA
14. Jorge Montero, COSTA RICA
15. Katley Brown, USA
16. Bhisma Upreti, NEPAL
17. James Downs, USA
18. Rekha Mandagere, INDIA
19. Phoebe Gazi, UK
20. Diwakar Pokhriyal, INDIA
21. Ramesh Rai, INDIA
22. Kishor Bhagwat, INDIA
23. Kunal Sinha, INDIA
24. Anna Maria Mickiewicz, UK
25. Milescu Victoria, ROMANIA
26. Lovita J R Morang, INDIA
27. Chris Hemingway, USA
28Michel Henri, UK
29. Peter Marra, USA
30. Kapardeli Eftichia, GREECE

Στου Ανέμου την προσταγή

Απαρηγόρητοι και διψασμένοι 
καταχτητές και κατακτημένοι 
χαμήλωσε ο ουρανός στην γη
φωτιά και χιόνι 
***
Δίσεκτα χρόνια 
και η καρδιά μου γυμνή 
κάποια μέρα όλα θα 
γίνουν καινούργια 
στην μεγάλη τούτη πόλη 
***
Άδικα όλα ,φτιαγμένα 
και αυτή η ομίχλη 
που τα μάτια έχουν πια συνηθίσει 
μια μέρα θα σκορπίσει 
στου Ανέμου την προσταγή

Winds the command

Inconsolable and thirsty

conquerors and conquered

lowered heaven on earth

fire and snow

***

leap year

and my heart is naked

someday everything will

become new

This in large city

***

Unfairly all, made

and this mist

whose eyes are now accustomed

one day I will strew

winds the command

ΚΑΠΟΙΟΣ ΘΥΜΑΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΛΑΧΤΑΡΑ

Γη  των υποσχέσεων  ακίνητο σώμα

μες το φως γεμίζεις την ψυχή μου

κοιμισμένα χρώματα βασιλικά αρώματα

στην φλέβα φυλάς, μικρή μου πόλη

Στην πορφύρα της νιότης σε γνώρισα διαβάτη

στα παλιά σπίτια στα ανοιχτά παράθυρα

στις λέξεις που  την ψυχή και την σιωπή

βαραίνουν,  στην βαθιά αναμέτρηση

Ο Ήλιος  αλλάζει συνέχεια  γωνία

κι όλο  στα πέρατα του κόσμου ταξιδεύει

Αθωότητα και ενοχή σε ένα θαύμα

να με φιλάς ,να με ξυπνάς να με κοιμίζεις

Εμαθα να διαβάζω  με τον λογισμό

μπροστά μου απλώνεται  η πόλη

στον ίσιο δρόμο δένδρα ταιριασμένα

στις άκρες των ματιών παγιδευμένα

Τα χρόνια τρυφεροί βλαστοί που ξεριζώθηκαν

λιώνει το στήθος  την καρδιά μου

οι φίλοι ξεχάστηκαν  σε ταραγμένες πόλεις

λευκό αστέρι έγινα και ταξιδεύω

Μα κάποιος  θυμάται …κάποιος  λαχταρά

ουράνια δαχτυλίδια από τα ίδια δάκρυα από

τα ίδια φιλιά   παλιά και   νέα

ο αγέρας φέρνει το φως, του νου τα άνθη

…….. ξημερώνει

Someone remember... Someone yearns

Earth promises property body

In the Light fills my soul

dormant colors royal perfumes

the tribes vein, my small town

***

In the purple of youth met, passer

in old houses in the open windows

the words soul and silence

weigh in deep showdown

***

The Sun then changes angle

and all the ends of the world travels

Innocence and guilt to a miracle

to kiss me, me awake, me sleeps

***

I learned to read with calculus

before me, the city spreads

on track trees matched

the mesh edges trapped

 ***

The years tender shoots uprooted

chest melts my heart

friends were forgotten in troubled cities

white star and I was traveling

***

But  someone remember... someone yearns

heavenly rings of the same tears from

the same kisses old and new

the wind brings light, mind flowers

...... .. Dawns