Λογοτεχνία στα χρόνια του Covid

 Λογοτεχνία στα χρόνια του Covid

Άγνωστη για την Ανθρωπότητα η πανδημία αυτή του ιού corona-virus

Στον σύγχρονο κόσμο που ο χρόνος μοιάζει να “βιάζεται” ο άγνωστος αυτός Ίος αγνοώντας την σύγχρονη τεχνολογία χωρίς να κάνει εξαιρέσεις σε ,χώρες ,λαούς ηλικίες και φυλετικά χρώματα κατόρθωσε να περιορίσει την “φυγή” του σύγχρονου ανθρώπου της καθημερινότητας

Οι απλοί άνθρωποι φοβούνται για οτιδήποτε άγνωστο και έχουν τις ίδιες αγωνίες

Και όμως υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν τον Ίο ευλογία

Ευλογία για τον Ίδιο τον Πλανήτη και την καταστροφή του Ευκαιρία να ανασάνει ο πλανήτης από τα σύγχρονα καταστροφικά έργα του ανθρώπου και να αφήσουμε χώρο και για τα άλλα πλάσματα που υπάρχουν στην γη και ζουν μαζί μας

Στην Ιστορία υπήρξαν πολλές πανδημίες σε δύσκολα χρόνια όπως η πανώλη, η μαύρη πανώλη επί εποχής Ιουστινιανού η χολέρα ,η Φυματίωση ,και πιο πρόσφατα το AIDS και ο ιός του Εμπολα

Στον θαυμαστό σημερινό κόσμο με την τεχνητή νοημοσύνη αλλά και την διαδικτυακή επαφή με τις ηλεκτρονικές μορφές απασχόλησης μάλλον είμαστε θα έλεγα “προνομιούχοι”

Ο εγκλεισμός είναι μια νέα μορφή ψυχολογικής βίας για τον σύγχρονο άνθρωπο αλλά το πιο βασικό και καίριο είναι η οικονομική κρίση και αυτή στο μέλλον θα έχει κόστος

Για τους Λογοτέχνες η περίοδος εγκλεισμού τους δίνει την ευκαιρία του στοχασμού ,φιλοσοφικού στοχασμού για την ελπίδα

Έτσι αναπληρώνουν τα κενά ,τα υπαρξιακά κενά του ανθρώπου Η πένα είναι ένα σπουδαίο όπλο δύναμης και ευθύνης

Η εποχή είναι δύσκολη αλλά οι τέχνες πάντα μπορούν και γίνονται σε αυτές τις επικίνδυνες καταστάσεις της ανθρωπότητας μεγαλειώδεις

Οι τέχνες συχνά λειτουργούν θεραπευτικά γιατί αγγίζουν την ψυχή

Σήμερα όμως είναι ακόμα πιο άσχημα αφού έχουμε και την σωματική υγεία που χρειάζεται αυτοπροστασία

Η ανάγνωση ενός κειμένου δημιουργεί ψυχική ευφορία γιατί ένα καλό βιβλίο είναι ένας ιδιαίτερος φίλος και κάποιες φορές είναι ένας άλλος εαυτός μας αφού ζούμε ώρες ,ημέρες ή μήνες μαζί του

Μιλάμε με τις ατελείωτες σελίδες που μας δίνουν θέσεις και γνώσεις κάποιες φορές διευρύνοντας τις ματιές μας στον κόσμο γύρω μας

Πολλά Λογοτεχνικά βιβλία τον καιρό των πανδημιών έγιναν φάροι για τους αναγνώστες

Υπάρχουν Κλασσικά βιβλία που περιγράφουν τις επιδημίες

Όπως του Στίβεν Κινγκ που με το «Κοράκι» του, μιλά για την επιδημία γρίπης γραμμένο μόλις το 1978, μοιάζει να έχει προβλέψει τι μέλλει να συμβεί στον δικό μας αιώνα, καθώς η ιστορία που περιγράφει αφορά μια επιδημία γρίπης η οποία εξαπλώνεται με ταχύτατους ρυθμούς, είναι τρομερά κολλητική και απειλεί να σκοτώσει το σύνολο του πληθυσμού.

Στην «πανδημία του Αλμπέρ Καμύ: Οι άνθρωποι μετριούνται από τις σιωπές και τις πληγές τους θα διαβάσει κανείς τόσο περιγραφικά την κερδοσκοπία ,τα συναισθήματα ,τις αντιδράσεις αλλά και την αδυναμία μια πολιτικής εξουσίας να αντιμετωπίσει παρόμοιες καταστάσεις

«Η ιστορία που ο Καμύ άρχισε να γράφει το 1941 και εκδόθηκε τελικά το 1947 είναι λίγο πολύ γνωστή, δεδομένου ότι «Η Πανούκλα» συχνά μνημονεύεται ως ένα από τα πιο σημαντικά μυθιστορήματα της μεταπολεμικής Ευρώπης: ένας ιός που μεταδίδεται ανεξέλεγκτα από τα ζώα στους ανθρώπους, καταλήγει να αποδεκατίσει τον μισό πληθυσμό του Οράν, μιας «συνηθισμένης πόλης» στις ακτές της Αλγερίας. Αρχικά επικρατεί μια «περίεργη κανονικότητα», οι άνθρωποι συνεχίζουν να πηγαίνουν στις δουλειές τους και να ζουν τις ζωές τους. Καθώς, ωστόσο, περιφέρεται στους δρόμους της πόλης, ο αφηγητής της μακάβριας ιστορίας, γιατρός Ριέ, πέφτει διαρκώς πάνω σε νεκρά ποντίκια και σύντομα η πόλη βρίσκεται στο έλεος μιας επιδημίας που σπέρνει τον πανικό και τον τρόμο, θερίζοντας ζωές. Στόχος της «Πανούκλας» δεν είναι μας πανικοβάλει γιατί ο πανικός συνεπάγεται «μια απάντηση σε μια επικίνδυνη αλλά προσωρινή κατάσταση» την οποία μπορούμε και θα ξεπεράσουμε κάποια στιγμή. Ομως στη ζωή δεν υπάρχει απόλυτη ασφάλεια και για αυτόν τον λόγο «πρέπει να αγαπάμε τους επίσης καταδικασμένους συνανθρώπους μας και να εργαζόμαστε δίχως ελπίδα ούτε απόγνωση για τον περιορισμό των βασάνων. Η ζωή είναι ένα άσυλο, όχι ένα νοσοκομείο»

Από έρευνα δημοσιογραφική από όλα τα βιβλιοπωλεία αυτόν τον καιρό έχουν εξαφανιστεί τα βιβλία του Βοκκάκιου

Σε ένα τόμο του ο δαιμόνιος μαθητής του Πετράρχη δίνει μαθήματα θάρρους και αντοχής. Όπως μας λέει ο ίδιος ο Βοκάκιος στην εισαγωγή του βιβλίου, οι φανταστικές ιστορίες που περιγράφει είναι βασισμένες σε περιστατικά που έζησε και άκουσε από κοντά το 1348, δηλαδή τη χρονιά που η πανώλη χτύπησε την πόλη της Φλωρεντίας.

«Περί τυφλότητος», Ζοζέ Σαραμάγκου: Ενώ όλα φαίνονται φυσιολογικά και ωραία, ξαφνικά ένας νέος άνθρωπος χάνει το φως του περιμένοντας να περάσει το φανάρι, αλλά δεν είναι ο μόνος. Σταδιακά οι περισσότεροι κάτοικοι της φανταστικής πόλης που περιγράφει ο σπουδαίος νομπελίστας συγγραφέας αρχίζουν να τυφλώνονται, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να παίρνει ειδικά μέτρα για την απομόνωση του ενός από τον άλλον.

Η τύφλωση οφείλεται σε μια ανεξήγητη ασθένεια που σταδιακά αφανίζει τον πληθυσμό. Και ενώ όλοι μπαίνουν σε καραντίνα, τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι αμείλικτα: Τι θα γίνει με την επάρκεια τροφίμων και την κίνηση στους δρόμους; Θα αντέξει το δίκτυο, η παροχή ρεύματος ή νερού; Θα αρρωστήσουν τα κατοικίδια και ποιος θα τα φροντίσει; Εικόνες που εύλογα φέρνουν στον νου την παρούσα κατάσταση.

Κάθε βιβλίο ακουμπά το Άγνωστο και αόρατο και προσφέρει τον τρόπο σκέψης για να το “αντιμετωπίσεις ”

Με τον κακό να μας περιτριγυρνα αυτές τις ημέρες αυτά τα χρόνια θα ήθελα να αφιερώσω σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που πέρασαν η περνούν αυτή την δοκιμασία αυτούς τους λίγους στίχους μου με την ευχή να νικήσουμε και να κάνουμε όλοι μια νέα αρχή ζωής

«Μεταμορφώνεσαι σε λευκές δύσεις του Ήλιου

Αθώα παιδιά τυλίγουν το δικό σου σώμα

Μέσα στα άνθη τους γίνεσαι σκόνη αστεριών για να ξαναγεννηθείς πάλι »

Πηγές :

Protagon.gr Ο κορονοϊός, ο Καμύ και η ανθρώπινη συνθήκη | Protagon.gr

Κορωνοϊός: Η ανατριχιαστικά προφητική λογοτεχνία... (protothema.gr)

Literature in the years of Covid

This pandemic of the corona-virus is unknown to Mankind

In the modern world where time seems to be "rushing" this unknown Ios ignoring modern technology without making exceptions in countries, peoples, ages and racial colors managed to limit the "escape" of the modern man of everyday life Ordinary people are afraid of the unknown and have the same anxieties And yet there are people who consider the corona-virus a blessing

Blessing for the Planet Himself and its destruction Opportunity for the planet to breathe from the modern destructive works of man and to leave room for the other creatures that exist on earth and live with us

There have been many pandemics in history during difficult years such as the plague, the black plague under Justinian, cholera, tuberculosis, and more recently AIDS and the Ebola virus.

In today's wonderful world with artificial intelligence but also the internet contact with the electronic forms of employment we are probably we would say "privileged"

Incarceration is a new form of psychological violence for modern man but the most basic and crucial is the economic crisis and it will have costs in the future.

For the Writers the period of confinement gives them the opportunity of contemplation, philosophical contemplation for hope

This is how they fill in the gaps, the existential gaps of man. The pen is a great weapon of power and responsibility

The times are difficult but the arts can always and do become magnificent in these dangerous situations of humanity

The arts often work therapeutically because they touch the soul

Today, however, it is even worse since we have the physical health that needs self-protection

Reading a text creates mental euphoria because a good book is a special friend and sometimes it is another self as we live with it for hours, days or months

We talk with the endless pages that give us positions and knowledge sometimes expanding our eyes to the world around us

Many literary books during the pandemics became beacons for readers

There are classic books that describe the epidemics

Like Stephen King, who in his "Raven" talks about the flu epidemic written only in 1978, seems to have predicted what will happen in our century, as the story he describes is about a flu epidemic that is spreading rapidly. , is terribly sticky and threatens to kill the entire population

In "Albert Camus Pandemic: People are measured by their silences and wounds one can read so descriptively the speculation, the feelings, the reactions but also the inability of a political power to deal with similar situations

"The story that Camus began writing in 1941 and finally published in 1947 is more or less well known, as 'The Plague' is often cited as one of the most important novels in post-war Europe: a virus that is transmitted uncontrollably from animals to humans. , ends up decimating half the population of Oran, an "ordinary city" off the coast of Algeria. Initially a "strange normality" prevails, people continue to go to work and live their lives. As he wanders the streets of the city, however, the macabre storyteller, Dr. Rieux, constantly falls on dead mice and soon the city is at the mercy of an epidemic that sows panic and terror, reaping lives. The aim of the "Plague" is not to panic because panic implies "a response to a dangerous but temporary situation" which we can and will overcome at some point. But in life there is no absolute security and for this reason "we must love our fellow human beings who are also doomed and work without hope or despair to reduce suffering. Life is an asylum, not a hospital "

Boccaccio's books have recently disappeared from journalistic research from all bookstores.

In one of his volumes, the demonic student of Petrarch teaches lessons of courage and endurance. As Vokakios himself tells us in the introduction to the book, the fictional stories he describes are based on events he lived and heard up close in 1348, the year the plague struck the city of Florence.

"On Blindness", Jose Saramagou: While everything looks normal and nice, suddenly a young man loses his light waiting for the traffic light to pass, but he is not alone. Gradually, most of the inhabitants of the fictional city described by the great Nobel Prize-winning author begin to go blind, with the result that the government takes special measures to isolate them from each other.

Blindness is due to an unexplained disease that is gradually wiping out the population. And while everyone is quarantined, the questions that arise are relentless: What about food adequacy and street traffic? Will the grid, power or water supply withstand it? Will the pets get sick and who will take care of them? Images that reasonably bring to mind the current situation.

Each book touches on the Unknown and the Invisible and offers a way of thinking to "face" it.

With the evil surrounding us these days these years I would like to dedicate to all these people who have passed or are passing this test these few verses of mine with the hope that we will win and make a new beginning of life for all

"You are transformed into white sunsets of the Sun.

Innocent children wrap your body

In their flowers you become star dust to be reborn again "

kapardeli eftichia

Sources : The coronavirus, Camus and the human condition Protagon.gr Coronavirus: The creepily prophetic literature ... (protothema.gr)

17Εσείς, Ved Prakash Sharma, Sudhakar Gaidhani και 14 ακόμη

14 σχόλια

3 κοινοποιήσεις

Τέλειο!

Σχόλιο

Κοινοποίηση