Θερμες ευχαριστιες στον φιλο και ποιητη Jose Luis Rubio Zarzuela που μου εστειλε το περιοδικό Το ποιημα μου με τιτλο ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ βρίσκεται στην σελιδα 310
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Υπάρχουν άνθρωποι που πάντα θρηνούν
με τις φωνές των αστεριών και
τις Φθινοπωρινές νύχτες
τα χρωματιστά πουλιά, καλούν
Υπάρχουν άνθρωποι γαλήνιοι
που ζουν σε ένα Κοχύλι στην Αιώνια
λήθη
Άνθρωποι ,που στα μεγάλα μάτια
και στην σιωπή των Αιώνιων βημάτων
σκορπίζουν την θάλασσα
Άνθρωποι ακίνητοι ,πίσω από τις πόρτες
που κρύβουν την φθορά καθώς μεγαλώνουν
σε ατελείωτα σώματα
Υπάρχουν άνθρωποι στο φως
τίμιοι και αγνοί ακόμα, που η καρδιά τους
στο φύλλωμα του χρόνου στην απείραχτη ζωή τους
σκεπάζουν την συντροφιά των πολλών ανθρώπων
Υπάρχουν αγγελιοφόροι του ανέμου ,
στην μεγάλη γη των κοριτσιών
Που ανθίζουν θαρρείς
από τα βλέμματα των περαστικών
Υπάρχουν άνθρωποι που έγιναν Δένδρα,
με απλωμένους ώμους
σε όλες τις γωνιές των δρόμων
, και στα μεγάλα ταξίδια,
μεταλαμβάνουν σε γλώσσα μυστική
την μοίρα και την ευπρέπεια των
αθώων
Άνθρωποι ,που με λέξεις προσμονής
γράφουν χιλιάδες ονόματα
THERE ARE PEOPLE
There are people who always mourn
with the voices of the stars
and the Autumn Nights
colored birds, call
There are serene people living
in a Shell in Eternal Oblivion
People who with big eyes
and in silence to the Eternal Steps
scatter the sea
People motionless, behind the doors
that hide wear and tear as they grow older
in endless bodies
There are people in the light
honest and pure yet,
that their heart in the foliage of time
in their untouched lives
they cover the company of many people
There are messengers of the wind,
in the great land of the girls
That bloom brightly
from the eyes of passers-by
There are people who became Trees,
with spreads shoulders
on all corners of the streets,
and on long journeys
the fate and decency of the innocent,
take in secret language
People who with words of anticipation
write thousands of names
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου