ΠΑΓΕΡΟΙ ΑΝΕΜΟΙ ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ

Από το άψυχο σώμα μιας νύμφης, που η Χλωρίδα
η θεά των λουλουδιών και της βλάστησης
μεταμόρφωσε σε λουλούδι,
έγινε το γνωστό στις μέρες μας τριαντάφυλλο.
Για να γίνει όμως το τριαντάφυλλο
έτσι όπως εμείς σήμερα το γνωρίζουμε
η Αφροδίτη του χάρισε ομορφιά, ο Διόνυσος ευωδιά
και τέλος ο Ζέφυρος έδιωξε τα σύννεφα μακριά
για να έλθει ο Απόλλωνας με τη λάμψη του
να κάνει το άνθος της τριανταφυλλιάς να ανθίσει
σε όλο του το μεγαλείο.
Αυτή είναι η μικρή ιστορία της τριανταφυλλιάς
που θεωρείται η βασίλισσα των λουλουδιών
στην Ελληνική Μυθολογία.

ΠΑΓΕΡΟΙ ΑΝΕΜΟΙ ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ
Όλοι οι νέοι
γιασεμάκια του κόσμου
με το άρωμα τους την ομορφιά
ρουφούν ακόμα
μα ένας στεναγμός το στήθος φουσκώνει
και μια απόμακρη κραυγή στα αυτιά μου φθάνει
Στο ρέμα της ζωής που πλημμυρίζει
από ανοιξιάτικα νέα λουλούδια
σε μια ατέλειωτη γιορτή
με ένα πένθιμο φόρεμα κάποιοι
τα νέα παιδιά έντυσαν
Είναι τα «πέταλα «» της νιότης
την ανήσυχη ψυχή τους
παγεροί άνεμοι χτύπησαν
παιδιά που κακοποιήθηκαν
Λούλουδα που καταπατήθηκαν
Σε όλες τις νύχτες
της ζωής μου, με τους χτύπους μιας ανθρώπινης καρδιάς
την ίδια λύπη γεύομαι για τα τρυφερά
ροδαλά μπουμπουκάκια
που πριν με τον άνεμο
ταξιδέψουν και ερωτευτούν
πριν λάμψουν στου Ήλιου
το πρώτο φώς
και πριν μεθύσουν από το
πρώτο φιλί στην γη των θνητών
μαράθηκαν
FROSTY WINDS OF YOUNG
All young people
small jasmines of the world
with their fragrance the beauty
suck still
But a sigh , the breast inflated
and a distant scream in my ears reaches
In the stream of life that floods
from spring new flowers
in an endless feast
with a mourning dress
young children dressed
They are the "petals" of youth
their restless soul
frosty winds they hit
children who were abused
flowers who were trampled
In all nights
of my life, with the beats of a human heart
the same sorrow I taste for the tender ones
royal buds
that before with the wind
travel and fall in love
before shining on the Sun
the first light
and before drunk from
the first kiss
in the land of the mortals
they withered