Τρίτη 23 Ιουλίου 2019

Ακόμα μια εκπληξη Το ποιημα μου σελίδα 39 με τιτλο ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΥΛΛΑ δημοσιευμενο στην εφημεριδα «Λογοτεχνικό Βήμα - Η Εφημερίδα των Λογοτεχνών». Θερμές ευχαριστίες στον Πλούταρχο Παστρα .για την τιμή Λογοτεχνικό Βήμα




https://issuu.com/kefalos.periodiko/docs/_________________-_8o?fbclid=IwAR3zWhTHKAe2j6ApgUPfPjNSbjU0JQBslNqYY_9zF1wz6NS3Kb4U0zqYnK8


Ακόμα μια εκπληξη Το ποιημα μου σελίδα 39 με τιτλο ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΥΛΛΑ δημοσιευμενο στην εφημεριδα «Λογοτεχνικό Βήμα - Η Εφημερίδα των Λογοτεχνών».
Θερμές ευχαριστίες στον Πλούταρχο Παστρα .για την τιμή
Λογοτεχνικό Βήμα
23 Ιουλ 2019, 10:00 μ.μ. (πριν από 2 ώρες)
Αγαπητοί
Με μεγάλη μας χαρά σάς αποστέλλουμε το 8ο Φύλλο της εφημερίδας μας: «Λογοτεχνικό Βήμα - Η Εφημερίδα των Λογοτεχνών»..
To link που έχει δημοσιευτεί το 8ο φύλλο, το οποίο μπορείτε να κοινοποιήσετε -αυτό αφορά κυρίως τους συμμετέχοντες- είναι το εξής: https://issuu.com/kefalos.periodiko/…/_________________-_8o… .
Σας ευχαριστούμε πολύ για τη στήριξή σας και σας ευχόμαστε καλή ανάγνωση!
Με εκτίμηση,
Πλούταρχος Πάστρας
Εκδότης Εφημερίδας «Λογοτεχνικό Βήμα»
& Λογοτεχνικού Περιοδικού «Κέφαλος»,
Φιλόλογος, Λογοτέχνης
Red leaves
In a piece of heaven
sealing lips
soil, pebbles
memorabilia kept in
a small box
***

Gold and light sow
born in flames
wax bird lives
Sleeping Child
their hearts adorn
with red leaves
eyes hurt off
***
With a sprig of lemon
dizzy fell asleep
the dream is not waiting
the birth of time
bodies of the times
large trees
great beauty
roots everywhere
between sun spots
the white fingers glide
they burrow deeper
freedom and brotherhood
spent secretly
***
The first star
every night I light
the temple of souls sit up
in the long tern
Trees bent
irrigated with water immortal
Κόκκινα φύλλα
Σε ένα κομμάτι Ουρανού
σφράγισα τα χείλη
το χώμα το βότσαλο
ενθύμια κράτησα
σε
ένα μικρό κουτί
Χρυσάφι και φως σπέρνω
φλόγες γεννιούνται σε
κέρινα πουλιά ζωές
κοιμισμένων Ηρώων
την καρδιά τους στολίζουν
με κόκκινα φύλλα
Με ένα κλαδάκι λεμονιάς
ζαλισμένα αποκοιμήθηκαν
το όνειρο δεν καρτερά
της γέννησης των χρόνων
των καιρών κορμιά
μεγάλα δένδρα
περίσσια ομορφιά
Ρίζες παντού
κηλίδες ήλιου ανάμεσα
από τα λευκά δάχτυλα γλιστρούν
τρυπώνουν όλο και πιο βαθιά
λεύτερες και αδελφωμένες
ξοδεύονται κρυφά
Το πρώτο αστέρι
κάθε βράδυ ανάβω
στον ναό των ψυχών ξαγρυπνώ
στην μεγάλη στέρνα τα
δένδρα που λύγισαν
ποτίζω με αθάνατο νερό

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου