Τιμη για μενα να βρίσκομαι στο περιοδικο Azahar N112 σελίδα 285 Θερμες ευχαριστίες στον εκλεκτο ποιητη Jose Luis Rubio Zarzuela για αυτη την δημοσίευση αλλα και
συγχαρητήρια
σε ολους τους ποιητες εικαστικούς που στόλισαν αυτο το ομορφο περιοδικο
Este número 112 tiene 317 páginas. Más de 900 poetas y 77 artistas gráficos de 77 países (32 europeos, 22 americanos, 17 asiáticos y 6 africanos). Destaco en esta revista la participación de poetas mexicanos y colombianos que pasan del centenar. Pero también quiero mencionar a los argentinos y venezolanos sin olvidarme de peruanos, estadounidenses e indúes. Pero también tengo un reconocimiento para el resto de poetas participantes que hacen posible el auge de Azahar. He lanzado una idea a los colaboradores que ha tenido una gran acogida. Hacer números individuales de 50 páginas. Muchos se han apuntado e incluso enviado el material. A todos os pido paciencia. Los números irán saliendo poco a poco. Mi tiempo es limitado. Espero que los primeros salgan en Junio pero os vuelvo a pedir paciencia. No tienen ningún coste aunque el trabajo se llevará muchas horas de mi tiempo. Quien quiera podrá poner estos números en papel y compartirlo. Azahar los pondrá en los sitios habituales. Sé que a muchos os ha ilusionado este proyecto. Deseo que sea un éxito y que disfrutéis con esos números. También os pido que no olvidéis los números ordinarios que seguirán saliendo.
Αυτός ο αριθμός 112 έχει 317 σελίδες. Πάνω από 900 ποιητές και 77 γραφίστες από 77 χώρες (32 Ευρωπαίοι, 22 Αμερικανοί, 17 Ασιάτες και 6 Αφρικανοί). Αναδεικνύω σε αυτό το περιοδικό τη συμμετοχή Μεξικανών και Κολομβιανών ποιητών που περνούν από τον εκατοστό αιώνα. Θέλω όμως να αναφέρω και τους Αργεντινούς και τους Βενεζουέλους χωρίς να ξεχάσω τους Περούβους, τους Αμερικανούς και τους Ινδούς. Αλλά έχω και εκτίμηση για τους υπόλοιπους συμμετέχοντες ποιητές που κάνουν το Azahar boom πιθανό. το ποιημα μου
ΞΕΡΗ ΓΗ
Το φεγγάρι φωτίζει τα λιτά μαλλιά σου
Τέχνη, μορφή με ένα μαγικό
Άγγιγμα η σμίλη φτιάχνει
για πάντα το όνειρο της καρδιάς σου
Ξερή γη ,ραγισμένη
Από τους μεγάλους ανέμους
Στα σύνορα του κόσμου που συνεχώς αιμορραγεί
Ντύθηκες με κομμάτια φεγγαριού
και σε ζεστά σώματα
στις φλέβες των ανθρώπων
Που σε αγάπησαν, Κρύφτηκες
Οι κύκνοι στην λίμνη των ονείρων σου
Δροσίζουν στην ομορφιά τα κάτασπρα
Φτερά και στην μουσική
Των νερών γλιστρούν αθόρυβα
Ξερή γη, ραγισμένη
την Άνοιξη περιμένει
Σαν την δροσερή πρώτη ελπίδα
Να γεμίσει καρπούς και αρώματα
Να πλημμυρίσει ανοιχτούς ουρανούς και χιλιάδες χρώματα
Dry earth
The moon illuminates your simple hair
Art form with a magic
Touching the chisel makes
forever the dream of your heart
Dry earth, cracked
From the high winds
At the border of a world that is constantly bleeding
You dressed in pieces of the moon
and in hot bodies
in people's veins
That they loved you, You hid
Swans in the lake of your dreams
The beauty of white is cool in beauty
Feathers in music too
The waters are slipping quietly
Dry earth, cracked
is waiting for Spring
Like the cool first hope
To fill fruits and perfumes
Flood open skies and thousands of colors
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου