Συμμετοχή στην βραδιά ποίησης 100 ποιητές

Συμμετοχή  στην βραδιά ποίησης  100 ποιητές  για την Αλλαγή στην γη από KLARITA SELMANI ALBANIA Δυο ποιήματα 1)Αγέραστη Σοφία 2) Γόνιμη γη @!!!!!

Starton Eventi 100-Thausands Poets for Change (100-mijë Poetë për Ndryshim) nga Galaktika Poetike "Atunis" Kretë / Grecee . Organizatore e gjithë këtij aktiviteti është antarja e Bordit Drejtues Znj Klraita Selmani . Suksese Klarita !

http://www.100tpcmedia.org/100TPC2012/2013/06/klarita-selmani-atunis-crete-greece-2013/

ΑΓΕΡΑΣΤΗ ΣΟΦΙΑ

Ζωή ακατέργαστη πέτρα

σε καιρούς φθαρμένους

σε κομμάτια γης

στο επίμονο βλέμμα

του Ήλιου σμιλεμένη

Της έδωσα ονόματα

στην ομορφιά των κρίνων

στο χρώμα της φωτιάς

μυριάδες σώματα αγκαλιασμένα

στου Ήλιου τα δάκρυα στα

σπλάχνα της γης φυλαγμένα

Και ο άνθρωπος μεγάλωσε

κάρπισε

ντύθηκε με σχέδια και χρώματα

έγινε αγάπη ,έγινε αφή

γέννησε ζωή ,ταξίδεψε

στου χρόνου τα χνάρια

Φύτεψα νεφέλες ..θεές

με ακίνητα μάτια

τραγούδησα τον έρωτα

με λέξεις προσφορά

σε χρυσές αναλαμπές

Με τα παραμύθια της γιαγιάς

τα πουλιά του κόσμου

ακολούθησα

σύνορα πέρασα μυθικά

την εικόνα του κόσμου

με αγέραστη σοφία έκτισα

Ageless wisdom

Life ragstone

at times worn

in plots

the persistent gaze

the Sun sculptured

I gave names

the beauty of the lilies

the color of the fire

myriad bodies embraced

the suns tears in

bowels of the earth kept

And the man grew

bear fruit

dressed up with designs and colors

was love, it was touch

gave birth to life, he traveled

In times footsteps

I planted clouds goddesses ..

with immovable eyes

I sang love

words offer

on golden glimpses

With tales of her grandmother

birds of the world

followed

border spent mythical

image of the world

I built with ageless wisdom

ΓΟΝΙΜΗ ΓΗ

Στα μάτια του Θεού

η πλήρη αρμονία

το μαύρο και το άσπρο

το προσωρινό και το Αιώνιο

το μέλλον και το παρελθόν

η Δύση και η Ανατολή

το τέλος και η Αρχή

Η πένα κυλά μα είναι στεγνό το μελάνι

τα στάχυα χτυπώ……δίχως καρπό

το άχυρο έχει μόνο μείνει, το δεμάτι

Ο θεός και ο Άνθρωπος……..

ζυμωμένος από το ίδιο χώμα

η φλόγα με την λάσπη

η λάσπη κερδίζει η φλόγα σβήνει

Μα όσο πιο πολύ το έδαφος χτυπώ

καθάρια η πηγή βγαίνει

η αγάπη διάφανη σαν την

μέρα σαν τα βουνά στέρεη μένει

Και όταν πάνω μου ανθίζει η φύση

η ομορφιά ,η χαρά , η Ανάσταση

δεν ζω μόνο για τον Ουρανό

η πνοή της γόνιμης γης με την

ζεστασιά της, με ποτίζει

Fertile land

In God’s eyes

the harmony

black and white

the temporary and the eternal

the future and the past

the West and East

end and Home

The pen runs dry, but it is the ink

the cobs smite ….. without wrist

straw has just left the sheaf

God and Man ……..

fermented by the same soil

the flame with mud

mud wins the flame goes out

But as much ground swat

net or source exits

love like transparent

day like the mountains remains solid

And when my flowers over the nature

the beauty, the joy, the Resurrection

I do not live only for Heaven

the breath of fertile land with

warmth, with watering