I am grateful my friend
Νοιώθω συγκινημένη για αυτη την τιμη
Ο εξαίρετος φιλος και συγγραφέας Robin Barratt
με εξέλεξε ποιητη της εβδομάδας και δημοσίευσε ποιηματαμου Ειμαι ευγνώμων Robin Thanksssssssssssssssssssss NICE SUNDAY ΛΕΥΚΗ ΣΙΩΠΗ
Δύο κόσμοι
που τυχαία συναντώνται
στην άγνοια των καιρών
χτίζουν και γκρεμίζουν
με την λευκή σιωπή των χρόνων
Τριμμένες λέξεις ,μισοτελειωμένες φράσεις
σε μια ξεχασμένη γλώσσα
Όνειρα
Αναδύονται, χαράσσονται
στις γνώριμες ρυτίδες
στα ίδια χρόνια
που τα μάτια γέρασαν
στις μνήμες
WHITE SILENCE
Two worlds
who accidentally meet
in the ignorance of the times
build and shatter
with the white of the times silence
Grated words, half-finished phrases
in a forgotten tongue
Dreams
they emerge, they are engraved
to the intimate wrinkles
in the same years
which the eyes had grown old
on the edges memories
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Το πέρασμα, στης γης το ολόγυρα
και εκείνο το μεταξένιο σύννεφο σιμώνει
στην πόρτα μου
Αχ! στην καρδια του ακουμπούν τα αστρα
μοιάζουν λουλούδια, μπουμπουκια
που πέφτουν στην γη αργά
Δένδρα ψηλά ,με καρδιές μοναχικές
στους μεγάλους δρόμους
πριν ξεχειλίσουν απο φως
πριν την λύτρωση των ψυχων
στις βαριές του Ηλιου φλέβες λαμπυρίζουν
Γαλάζιες και λευκες γραμμες
The passage, on the ground all around
and that silky cloud is coming
at my door
Ah! in his heart are the stars
they look like flowers, buds
falling slowly to the ground
Trees tall, with lonely hearts
on the big roads
before they overflow with light
before the liberation of the souls
in the heavy sun veins sparkle
Blue and white lines
Αιχμάλωτοι πολέμου
Πύρινα φιλιά
με χίλιες γλώσσες φωτιάς
Αιχμάλωτοι πολέμου
Βροχή ,λάσπη ,πείνα
ξυλοδαρμοί και
εκείνη η γαρδένια
που εχει πέσει στην γη
απο πληγωμένα χέρια
στάζει κόκκινο αίμα
Ατέλειωτοι σωροί
μεταμορφωμένοι σε μια
απέραντη ανθρώπινη μάζα
δίχως αισθήσεις
δίχως νόημα και μορφή
Λίγη ζωή ,χιλιάδες ρίγη
και το δικο τους σώμα
βυθισμένο στον ύπνο
σε ενα κλειστό κίτρινο κέλυφος
που κρύβεται στο χώμα
Nuclear kisses
with a thousand tongues of fire
Prisoners of war
Rain, mud, hunger
beatings and
that gardenia
that has fallen to the ground
from wounded hands
dripping red blood
Endless piles
transformed into one
infinite human mass
without sensations
without form and meaning
Little life, thousands of chills
and their own body
immersed in sleep
in a closed yellow shell
hiding in the soil
Φωνές ,χρονολογίες και
ονόματα γεμάτα προσδοκίες
Σε σωρούς ανθών
μιας γενιάς το παρελθόν
τα κρυστάλλινα πολύτιμα δάκρυα
Κλείνω τους κύκλους
στα πυρωμένα της γης λιθάρια
Voices, dates and
names full of expectations
In piles of flowers
of a generation, the past
the crystal precious tears
I close the circles
in the fires of the earth stones
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΑΛΙ
Ψηλά από την γη και το βαθύ νερό
σύννεφα του Φθινοπωρινού ουρανού
σβήνουν σε μικρά μελαγχολικά κόκκινα κομμάτια το
στερνό φως
Στο δρόμο της νύχτας πάλι
ON THE ROAD AGAIN
High on earth and deep water
clouds of the autumn sky
fade into small, melancholy red pieces
last light
on the road at the night again
WHITE SILENCE
Two worlds
who accidentally meet
in the ignorance of the times
build and shatter
with the white of the times silence
Grated words, half-finished phrases
in a forgotten tongue
Dreams
they emerge, they are engraved
to the intimate wrinkles
in the same years
which the eyes had grown old
on the edges memories
SUMMER
The passage, on the ground all around
and that silky cloud is coming
at my door
Ah! in his heart are the stars
they look like flowers, buds
falling slowly to the ground
Trees tall, with lonely hearts
on the big roads
before they overflow with light
before the liberation of the souls
in the heavy sun veins sparkle
Blue and white lines
PRISONERS OF WAR
Nuclear kisses
with a thousand tongues of fire
Prisoners of war
Rain, mud, hunger
beatings and
that gardenia
that has fallen to the ground
from wounded hands
dripping red blood
Endless piles
transformed into one
infinite human mass
without sensations
without form and meaning
Little life, thousands of chills
and their own body
immersed in sleep
in a closed yellow shell
hiding in the soil
REQUIEM OF SILENCE
Voices, dates and
names full of expectations
In piles of flowers
of a generation, the past
the crystal precious tears
I close the circles
in the fires of the earth stones
ON THE ROAD AGAIN
High on earth and deep water
clouds of the autumn sky
fade into small, melancholy red pieces
last light
on the road at the night again
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου