I am proud dear Mia Savant A million thanks https://pondersavant.com/2020/11/04/life-absence-other-poems-by-kapardeli-eftichia/?fbclid=IwAR3mRCz2CvQWaUDE-7ga6J_M9cn9dxzI3KGs_3AqcUsTKAhKwUBjxWi5LHE
“I wore the colors
Life Absence & Other Poems by Kapardeli Eftichia
To What We Lost – Kapardeli Eftichia
Kapardeli Eftichia wrote and designed these stunning image and translated poetry combinations! In both English and Greek, these bilingual gems hold the depth of the human soul, the vast emptiness it can contain while also observing the wonders of the world around us.
ΖΩΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑ
Τα χρώματα φόρεσα παραδομένη
στην μεγαλόπρεπη
αρμονική του φωτός μουσική
Ένας μεγάλος Ήλιος σε
μια νύχτα που συνεχώς μας τριγυρίζει
Μια σπίθα καλοσύνης
στον ανυπεράσπιστο άνθρωπο
που σφηνωμένος στης ζωής
την ασυνταξία αλλεπάλληλους
κύκλους χωρίζει
Καθισμένη στις αυλές του κόσμου
μαζεύω τα ξένα πρόσωπα
και με κρύα χέρια τα
ξεχασμένα βότσαλα που
βυθίζονται σε μια γραμμή
υγρή απουσίας
Ο νους των ονείρων ράγισε από τα
αποξηραμένα τοπία
του νέου καιρού που
συνεχώς ματώνουν
σε μια μόνιμη ζωής απουσία
LIFE ABSENCE
I wore the colors
Surrendered
in the majestic
harmonic music of light
A big Sun in
a night that constantly surrounds us
A spark of goodness
to the defenseless man
where stuck in life
the disorganization successive
circles separates
Sitting in the courtyards of the world
I gather strangers
and with cold hands
the forgotten pebbles that
sink into a line
wet absence
The mind of dreams
cracked from
dried landscapes
of the new world that
constantly bleed
in a permanent life absence
ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ
Ένα τριαντάφυλλο στολίδι του καιρού
Σε ένα σπίτι που δεν κατοικείται πια
Σε έναν άγνωστο δρόμο
Με τις βρεγμένες πέτρες των βασάνων
Εκεί που τα πουλιά
Φεύγουν για τις δικές τους πατρίδες γοργά
Σε μια πεδιάδα
Χίλιοι ουρανοί ,γη απέραντη
Τα πουλιά σπαταλούν την δύναμη τους
Σε Ήλιο και βροχή
Από την τυραννία του Ήλιου και τις πυρακτωμένες πέτρες
Στα δένδρα με τις βαθιές σκιές
Και στα τρυφερά φύλλα της αγριελιάς ξεκουράζονται
Μα τούτη η σιωπηλή ξεχασμένη πόλη
Πάντα θα με ακολουθεί
Φως και ανέμου στεναγμός
Όταν θα φύγω από εδώ δεν θα
Είναι πια η ίδια πόλη
Δεν θα έχει χρώματα και αυτή η γαλάζια
Ατελείωτη φυλλωσιά του ουρανού
Με την ανέγγιχτη των άστρων σιωπή
Άνιση στον χρόνο
Θα διώχνει τα τελευταία του ανέμου πουλιά
THE BIRDS OF THE WIND
A rose ornament of the weather
In a house that is no longer inhabited
On an unknown road
With the wet stones of suffering
Where the birds
They leave for their own homelands quickly
In a plain
A thousand heavens, vast earth
Birds waste their power
In Sun and rain
From the tyranny of the Sun and the glowing stones
In the trees with deep shadows
And in the tender leaves of the wild olive tree they rest
But this silent forgotten city
He will always follow me
Light and wind sigh
When I leave here I will not
It is now the same city
This blue will also have no colors
Endless foliage of the sky
With the untouched silence of the stars
Unequal in time
It will chase away the last birds of the wind
ΜΥΣΤΙΚΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ
Μεγάλωσε το σώμα της σκιάς
δυο φωτεινές γραμμές την γη χαράζουν
Ρίζες στα σπλάχνα της έγιναν
Τα χέρια μας
Και τα χείλη μας διψασμένα
Πάντα τα φιλιά προσμένουν
Μια λευκή κάμαρη στους
μακρινούς ανέμους η καρδιά μου
στην βουή λαβωματιές ,χαλάσματα
ρωγμές τα βάσανα
Η ψυχή όμως περίσσεια περνά
την φωτιά ,το φως μοιράζει
Απομακρυσμένοι αιώνες
τον Ήλιο κρατούν αγκαλιά
Ξενυχτώ στις θάλασσες, στους λόφους
στον ουρανό, στα βουνά
Εκεί που τα λουλούδια λάμπουν
Εκεί που η βροχή με την γόνιμη γη ερωτοτροπεί
Εκεί που τα πουλιά ακόμα φλυαρούν
και τα ποτάμια ξαγρυπνούν
Μουσκεμένα μπουμπούκια
τις μακρινές νύχτες μυστικά ανθίζουν
Παγιδευμένη ανάμεσα σε ένα μικρό βράχο
Ο μόνος μου σύντροφος μια κατακόκκινη όμορφη τριανταφυλλιά που λαμπυρίζει
SECRET ROSE
Grow the body of the shadow
two bright lines carve the earth
Roots were made in her womb
Our hands
And our lips are thirsty
Kisses are always waiting
A white arch in
distant winds my heart
in the roar is wounded, ruins
crack the sufferings
But the soul excess passes
the fire, the light divides
Distant centuries
they hold the Sun in their arms
I spend the night in the seas, in the hills
in the sky, in the mountains
Where the flowers shine
Where the rain with the fertile land flirts
Where the birds are still talking
and the rivers are watching
Soaked buds
in the distant nights secretly bloom
Trapped between a small rock
My only partner
a ruddy beautiful Rose
that shimmers
Artist:
Kapardeli Eftichia has a Doctorate from ARTS AND CULTURE WORLD ACADEMY live in Patras She writes poetry, stories, short stories, hai-ku , essays She studied journalism AKEM Ηas many awards in national competitions Her work there is to many national and international anthologies Has a section at the University of Cyprus in Greek culture is a member of the world poets society. website is http://world-poets.blogspot. com / is a member of the IWA (international writers and artists Association) chaired by Teresinka Pereira, had from IWA Certify 2017 as the best translation and member of the POETAS DEL MUNDO .
Follow This Artist:
https://www.facebook.com/PPdM.Mundial
https://twitter.com/Poetedumonde
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου