ΑΝΘΗ ΕΛΕΟΥΣ Ρωγμές στα πρόσωπα των Αθώων

ΑΝΘΗ ΕΛΕΟΥΣ

Ρωγμές  στα πρόσωπα των Αθώων

και τα γερμένα κορμιά

καρφωμένα στην σιωπή, υπομένουν

Ψιθυρίζω ήχους

ανοίγω τα παράθυρα

περνούν τα χρώματα

μεγαλώνουν τα χέρια

απλωμένες αγάπες οι ελπίδες

Μοιρασμένες οι προσμονές

σε εκείνες του ορίζοντα τις μορφές

Άνθη ελέους οι υποσχέσεις

Το μόνο βιός μας και τούτο μόνο

Ξοδεύουμε

  The Flowers of Mercy

Cracks in the faces of the Innocents
and  sag   bodies
nailed to silence , stand

I whisper sounds
open the windows
the colors pass
raise hands
outstretched loves,
the hopes

Expectations are shared
in those horizons of forms

  The Flowers of Mercy
  the promises
Our only life and that
  only we spent