Χθες ελαβα το περιοδικό της σειράς Prosopisia International journal Στις παλαιότερες αλλα και στις σημερινες σειρές φιλοξενούνται τα πνευματικά παιδιά μου Να ευχαριστήσω ολους τους ποιητές αλλα και τους ανθρώπους που διάλεξαν τα ποιηματά μου αλλα και επίσης ευχαριστίες για την αποστολή του περιοδικού σε εντυπη μορφή

Χθες ελαβα το περιοδικό της σειράς Prosopisia International journal Στις παλαιότερες αλλα και στις σημερινες σειρές φιλοξενούνται τα πνευματικά παιδιά μου
Να ευχαριστήσω ολους τους ποιητές αλλα και τους ανθρώπους που διάλεξαν τα ποιηματά μου αλλα και επίσης ευχαριστίες για την αποστολή του περιοδικού σε εντυπη μορφή

https://www.arawlii.net/
ΤΟ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΦΙΛΟΞΕΝΕΙ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ PROSOPISIA ΑΛΛΑ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΘΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΑΒΙΚΑ
ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΑΘΩΕΣ ΧΑΡΕΣ

ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΑΘΩΕΣ ΧΑΡΕΣ

Δένονται, ταυτίζονται
τρυπούν το σώμα
πριν γεννηθούν
θέλουν να φανερωθούν να
αποκαλυφθούν
Ανυπεράσπιστες αθώες χαρές
Στις μικρές στιγμές του καθημερινού βίου
που τα βαθιά τους ίχνη στην ψυχή χαράσσουν

Οι έμποροι πουλούν
τα αγνά λουλούδια , βαφτισμένα
Με κόκκινα χρώματα, ριζωμένα
στων αθώων τα κουρασμένα χέρια

Χθες ακόμα μας βασάνιζαν
τα χρόνια
διψασμένοι σαν τα μοναχικά τρομαγμένα πουλιά
στο πυκνό δάσος για άστρα

Ντύθηκα με τα πεπρωμένα
Κορμιά μοιάζουν κρυμμένα
Που στις σκιές ,με οδύνης ιαχές
Βουβά σαλεύουν

Μα η ψυχή δεν θρηνεί
σημαδεύει την αγάπη
Απλή ,ανεπιτήδευτη, γυμνή ευωδιάζει

Defenseless innocent joys

Tied ,are identical
they pierce the body
before they are born
they want want to show up to revealed
Defenseless innocent joys
which their deep traces in the soul engrave

Merchants, sell
the pure flowers, baptized
With red colors, rooted
to the tired hands of the innocent

Yesterday they were still torturing us
the years
thirsty like the lonely terrified birds
in the dense forest for stars

I dressed with the destinies
The bodies look hidden
Where in the shadows
with sorrow shouts
silently they are budge

But the soul does not mourn
marks the love
Simple, unpretentious, naked fragrant
WOW here is my humble transportation to your MASTER PIECE my Kapardeli Eftichia ............................................................................ قصيدة . . . # أفراح الأبرياء العزل
الترابط ، وتحديد
تخترق الأجساد
قبل أن يولدوا
تتوق للخروج الي النور
للظهور
أفراح الأبرياء العزل
لحظات صغيرة
من حياة كل يوم
عميقة الأثر في الروح
التجار يبيعون
الزهور النقيه
مزينه بالألون الحمراء
متأصله
على أيادي الأبرياء المتعبين
بالأمس كنا نعذب
السنين عطشي لرؤية النجوم
كالطيور الوحيده الخائفه
في الغابه الكثيفه
يرتدون الأقدار
مجرد أجساد مخفيه
في الظل
تململ
صرخات الألم المكتوم
لكن الروح لا تحزن
علامات الحب
بسيطة
متواضعه
عارية .
الشاعره /كابرديللي ايفتيتش

PROSOPISIA ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΟΙΗΜΑ ΜΟΥ
ΑΦΗΣΕ ΜΕ
Τρυπώ το σώμα με τα κομμάτια
Του ολόγιομου Φεγγαριού
Γεμίζω το μέτωπο και τα μαλλιά σου
Με το φως του
Σε αγκαλιάζω κρυφά για να σε
Ξαναπλάσω
Να χτίσω τον Ναό της Αγάπης
Με τα πολύχρωμα φύλλα του καιρού
Και της Απολύτρωσης σου

Βαφτίζομαι στα χρώματα σου
Και μεταμορφώνομαι
Σε μια στοργή φλέβας ορμητικής νεανικής
Γίνομαι η ευλογία του φωτός
Παίρνω το σχήμα της λάμψης ……ακτινοβολώ

Χιλιάδες πουλιά της ψυχής
Γίνονται κρυψώνες ερωτικοί
Άφησε με για σένα να προσευχηθώ
Άφησε με να ντυθώ
Μαζί σου αυτή την όμορφη νύχτα
Άφθαρτο φώς
LET ME
I'm piercing the body
with
The Lunar Moon the pieces
I fill your forehead and your hair
with his light
I embrace you secretly for
to creatures you again
build the Temple of Love
with the colorful leaves of the weather
and your deliverance

I'm baptized in your colors
and I'm transforming
to an affection
vein rushing, youthful
I become the blessing of light
I get the shape of the flash ...... I radiate

Thousands of birds of the soul
They become hiding erotic
Let me pray for you
Let me get dressed
With you this beautiful night
the imperishable light

ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΜΟΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ ΦΙΛΟ Moizur Rehman Khan...
https://www.facebook.com/ARAWLII
ΞΕΡΗ ΓΗ
Το φεγγάρι φωτίζει τα λιτά μαλλιά σου
Τέχνη, μορφή με ένα μαγικό
Άγγιγμα η σμίλη φτιάχνει
για πάντα το όνειρο της καρδιάς σου
Ξερή γη ,ραγισμένη
Από τους μεγάλους ανέμους
Στα σύνορα του κόσμου που συνεχώς αιμορραγεί

Ντύθηκες με κομμάτια φεγγαριού
και σε ζεστά σώματα
στις φλέβες των ανθρώπων
Που σε αγάπησαν, Κρύφτηκες

Οι κύκνοι στην λίμνη των ονείρων σου
Δροσίζουν στην ομορφιά τα κάτασπρα
Φτερά και στην μουσική
Των νερών γλιστρούν αθόρυβα

Ξερή γη, ραγισμένη
την Άνοιξη περιμένει
Σαν την δροσερή πρώτη ελπίδα
Να γεμίσει καρπούς και αρώματα
Να πλημμυρίσει ανοιχτούς ουρανούς και χιλιάδες χρώματα

Dry earth
The moon illuminates your simple hair
Art form with a magic
Touching the chisel makes
forever the dream of your heart

Dry earth, cracked
From the high winds
At the border of a world that is constantly bleeding
You dressed in pieces of the moon
and in hot bodies
in people's veins
That they loved you, You hid

Swans in the lake of your dreams
The beauty of white is cool in beauty
Feathers in music too
The waters are slipping quietly

Dry earth, cracked
is waiting for Spring
Like the cool first hope
To fill fruits and perfumes
Flood open skies and thousands of colors