https://atunispoetry.com/2018/09/14/nuk-fle-me-eftichia-kapardeli-shqiperoi-vasil-cuklla/
Nuk fle më – Eftichia Kapardeli / Shqipëroi: Vasil Çuklla
0
Poezi nga Eftichia Kapardeli
Nuk fle më
Nuk fle më,
rrethuar nga gjethe të verdha
në të përditshmet avlli të fshehura
pa formë dhe pa dritë.
rrethuar nga gjethe të verdha
në të përditshmet avlli të fshehura
pa formë dhe pa dritë.
Ura, mjerisht, gjysëm të ngrëna,
frymime të mahisura,
rrugë të gërmuara,
nga zëra njerëzish për ditë.
frymime të mahisura,
rrugë të gërmuara,
nga zëra njerëzish për ditë.
Nuk fle më
me nevojën dhe me
të kotin prehër
shpërndaj në arrati
të shpirtit pergamenë
me nevojën dhe me
të kotin prehër
shpërndaj në arrati
të shpirtit pergamenë
Ama, shtëpisë përbri
i’a lanë portën
e ëndrrës, varrur diellit dje…
i’a lanë portën
e ëndrrës, varrur diellit dje…
Dhe vjen pranvera, herët
mesnetëve të vona…
me mij, emra të vegjël,
jetë, në peizazhe
dëshirash të stampuara
me ngjyra, dashuri edhe përplot arroma.
mesnetëve të vona…
me mij, emra të vegjël,
jetë, në peizazhe
dëshirash të stampuara
me ngjyra, dashuri edhe përplot arroma.
ΔΕΝ ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΠΙΑ
Δεν κοιμάμαι πια
αποκλεισμένη από κίτρινα φύλλα
στις καθημερινές αυλές κρυμμένα
χωρίς σχήμα και φως
Γέφυρες ανώφελα μισοφαγωμένες
αναπνοές ζαλισμένες
σκαμμένοι δρόμοι
από ανθρώπινες φωνές
Δεν κοιμάμαι πια
με την ανάγκη και το
μάταιο αγκαλιά
σκορπίζω στην φυγή
της ψυχής τις περγαμηνές
Όμως στο διπλανό σπίτι
άφησαν την πόρτα του
ονείρου κρεμασμένη στον ήλιο χθες
Και η Άνοιξη βιαστικά έρχεται
με χιλιάδες μικρά ονόματα
ζωές, σε τοπία
επιθυμιών αποτυπωμένες
με χρώματα ,έρωτες ,ευωδιές.
αποκλεισμένη από κίτρινα φύλλα
στις καθημερινές αυλές κρυμμένα
χωρίς σχήμα και φως
Γέφυρες ανώφελα μισοφαγωμένες
αναπνοές ζαλισμένες
σκαμμένοι δρόμοι
από ανθρώπινες φωνές
Δεν κοιμάμαι πια
με την ανάγκη και το
μάταιο αγκαλιά
σκορπίζω στην φυγή
της ψυχής τις περγαμηνές
Όμως στο διπλανό σπίτι
άφησαν την πόρτα του
ονείρου κρεμασμένη στον ήλιο χθες
Και η Άνοιξη βιαστικά έρχεται
με χιλιάδες μικρά ονόματα
ζωές, σε τοπία
επιθυμιών αποτυπωμένες
με χρώματα ,έρωτες ,ευωδιές.
I DO NOT SLEEP
ANY MORE
ANY MORE
I do not sleep anymore
blocked by yellow leaves
the daily courtyards hidden
without light and shape
Bridges unnecessarily half-eaten
breathing dizzy
dug roads
by human voices
I do not sleep anymore
the need and
futile arms
scatter in flight
soul parchments
But next door
left door
dream, hanging in the sun yesterday
And the Spring comes hastily
with thousands of names
lives, landscapes
stamped desires.
blocked by yellow leaves
the daily courtyards hidden
without light and shape
Bridges unnecessarily half-eaten
breathing dizzy
dug roads
by human voices
I do not sleep anymore
the need and
futile arms
scatter in flight
soul parchments
But next door
left door
dream, hanging in the sun yesterday
And the Spring comes hastily
with thousands of names
lives, landscapes
stamped desires.
Shqipëroi: Vasil Çuklla