Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013

Α ! ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΓΑΠΗΣ ΣΤΟΝ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΔΕΕΛ 2006-2007










Α  !   ΒΡΑΒΕΙΟ  ΑΓΑΠΗΣ  ΣΤΟΝ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΔΕΕΛ  2006-2007
περιλαμβάνεται στο Α !βιβλιο με τίτλο 
"Εκμυστηρεύσεις"





Η ΟΔΟΣ ΕΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΥ 

Ένα υγρό γλυκό ξημέρωμα 
στις βρεγμένες σκεπές των 
σπιτιών 
ομοιόμορφα το ένα δίπλα στο άλλο 
χτισμένα στην σειρά ...μοναχικά 

Οδός ενός Αγγέλου ,του Αρχαγγέλου 
χαμένη στης Αθήνας ,την δροσερή 
καρδιά 


***
Και εσύ δεν μπήκες ποτέ  
στα σπίτια του δρόμου με 
τους πέτρινους τοίχους 
Η καρδιά που δεν βαστά,από 
εκεί δεν περνά 

***

Ανθοί...κρυμμένοι ,φυτρωμένοι 
εκεί που ο Ήλιος δειλά 
κάποιες αχτίνες στέλνει 
ένα μοναχικό  πορφυρό λουλουδάκι 
πιο εκεί ..μια καρδιά 
το κοιτώ και στα χείλη ξεχειλίζει 
μια προσευχή 

Δεν έχω χέρια ,μόνο φτερά 
που με σηκώνουν στον ουρανό 
ψηλά -μην τυχόν 
λαβωμένη από αδελφικό χέρι 
στο χώμα πέσω 
στου Αρχαγγέλου την σκιά 

Street of an Angel


A liquid sweet dawn
on wet roofs of
homes
uniformly next to one another
built in a row ... lonely

Street of an Angel, Archangel
Joined lost Athens the cool
heart


***
And you did not did you ever
the houses of the street
stone walls
The heart not bear it, from
there does not pass

***

Blossoms ... hidden, germinated
where the sun shyly
some rays sends
a solitary purple flower
more there .. a heart
I watch and lips overflowing
a prayer

I do not have hands, only wings
who bear in heaven
high-lest
wounded by brotherly hand
the soil fall

the Archangels shade


Τρίτη 30 Ιουλίου 2013

ΚΕΙΜΕΝΑ ΜΟΥ-Δρόμοι “Ελληνικοί” Οι “δρόμοι” της ζωής μας



http://www.fkth.gr/

3. Δρόμοι “Ελληνικοί” Οι “δρόμοι” της ζωής μας, Ευτυχία Καπαρδέλη Ανάρτηση κειμένου για διαγωνισμό φωτογραφίας

9. Το νησί (Αντίπαξοι )
Μια χούφτα σπίτια το νησί μου, χαμένο στο βαθύ γαλάζιο στο μοναδικό ταξίδι της ζωής μου.
Στην λευκή άμμο από ασβεστόλιθο περπατώντας ξυπόλητος ξεχνιόμουν και το εκκλησάκι του Αγίου Αιμιλιανού όταν το κοιτούσα παραδομένο στον Ουρανό φαινόταν.
Το παλιό μονοπάτι , ένας ατελείωτος χωματόδρομος ακόμα με οδηγεί στο ασημένιο κρύο νερό ,αυτό που έρχεται από το μεγάλο βουνό στο παλιό μεγάλο σπίτι στην μοναδική βρύση που σε γνώρισα.
Και όταν με αναζητούσες στις μεγάλες σπηλιές στα πράσινα νερά του νησιού βυθισμένες η στον ίσκιο από τις μεγάλες κουκουναριές …χανόμουν.
Στο ανοιχτό παράθυρο του σπιτιού μου κοιτάζω το μεγάλο δρόμο τον δρόμο της φυγής που είναι απέραντος όσο απέχει ο Ουρανός από την γη .
Μα πώς να φύγω……………….
Εδώ είναι η ελπίδα το φως η ελευθερία και η ζωή.
Εδώ που ταξιδεύει ο άνεμος που ξεδιψά η ψυχή και η μνήμη …..εδώ πάνω στο γαλανόλευκο Ελληνικό νησί που έχω για πατρίδα 
Ευτυχία Καπαρδέλη


3. Δρόμοι “Ελληνικοί” Οι “δρόμοι” της ζωής μας

Ελλάδα..... Ξημερώνει. Χάνομαι στο φως που απλώνεται στον μεγάλο δρόμο στον δρόμο των συναντήσεων και των αποχαιρετισμών. Στον δρόμο της καρδιάς και της ψυχής, του Ουρανού και της γης .Στον δρόμο της ελευθερίας της φιλοξενίας της φιλίας ,του πνεύματος, στον δρόμο των ηρώων.
Την Άνοιξη το πρώτο χελιδόνι ξανακτίζει την φωλιά του στις Αθήνας τις γωνιές στα αρχαία μνημεία ξαναγεννιούνται νεοσσοί, πορφυρές ατέλειωτες ακρογιαλιές φιλικές ερωτικές τρυφερές ελληνικές αγκαλιές μοιάζουν , σταφύλια κρέμονται σε μικρές κληματαριές στις αυλές των σπιτιών ,το νέκταρ των Θεών . «και ‘ς τα ρουθούνια του νεκρού ρόδινο στάζει νέκταρ» (3),(Ιλ. Τ. 38). προσφέρεται ως οίνος από την ήβη:..................... και η θεία Ήβη, τους κερνούσε το νέκταρ .......» (4), (Ιλ. Δ, 2-3). Όμηρος
Εδώ οι ευαίσθητοι άνθρωποι, οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι ακούραστοι από γεγονότα κτίζουν την ζωή τους και κρατούν τον Ελληνικό πνευματικό φάρο πάντα αναμμένο για αυτούς που ταξιδεύουν στους δρόμους της ατελείωτης αναζήτησης και γυρεύουν σταθμούς ενδιάμεσους για το απρόβλεπτο ταξίδι της ζωής τους , για αυτούς που η ζωή τους κυλά σε μια Ελληνική γειτονιά με τα ασβεστωμένα πεζούλια και τις μυρωδιές των λουλουδιών που ξεφυτρώνουν ακόμα και από τους παλιούς χαλασμένους τοίχους των σπιτιών , με χιλιάδες χρώματα ,πνίγοντας το γκρίζο χρώμα το ατελείωτο γκρίζο της στέρησης της εγκατάλειψης, του μαρασμού.
Ελληνικά δρομάκια, λουσμένα στο φως και στο πράσινο προστατεύουν ακόμα την αθωότητα την ελευθερία τους φόβους των νεανικών μας χρόνων. Εδώ δεν υπάρχουν αδιέξοδα στενά που ζουν στην σκιά των μεγάλων δρόμων. Ακόμα και το πιο μικρό δρομάκι είναι η υπόσχεση της γονιμότητας της ανθοφορίας της αγάπης της ζωής …μοιάζει με εκείνη την δύναμη που έχει ο κάθε ένας μέσα μας και θέλει να την μοιραστεί.
Δρόμοι που η περιπλάνηση εδώ είναι ένα ατελείωτο ταξίδι για την φιλοσοφία την ποίηση την γνώση την δόξα τα ιδανικά, για τα μεγάλα τα ελευθέρα τα δυνατά.
Οι απλές καθημερινές και προσωπικές στιγμές παίρνουν μια ατελείωτη διάσταση καθώς η ελπίδα προβαίνει λουσμένη από το Ελληνικό φως .
Μακριά από την Ελλάδα πώς να πορευτώ ποιους δρόμους να περπατήσω «Στις Μυκήνες σήκωσα τις μεγάλες πέτρες και τους θησαυρούς των Ατρειδών και πλάγιασα μαζί τους ……. όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει..» γράφει με παράπονο ο Γεώργιος Σεφέρης στο ποίημα του
«Στην αρχή το φως και η ώρα η πρώτη». Υπό το φως των άστρων βγαίνει ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης να ψάξει την ψυχή του :
« Με τον λύχνο του άστρου στους ουρανούς βγήκα / Που να βρω την ψυχή μου, το τετράφυλλο δάκρυ; Mε το λύχνο του άστρου στους ουρανούς γυρίζω....»
Ευτυχία Καπαρδέλη



 Roads "Greek" The "way" of life, Happiness Kapardeli Suspension text photography contest
9. The Island (Paxos)
A handful of homes my island, lost in the deep blue of the unique journey of my life.
The white sand, limestone walking barefoot forget the chapel of St. Emilian when staring surrendered in Heaven looked.
The old trail, an endless dirt road still leads me to silver cold water that comes from the big mountain in the old big house in unique faucet to meet you.
And when looking at large caves in the green waters of the island sunk in the shade of large pine ... perish.
In the open window of my house I look at the big way the path of escapism is immense as is Uranus from the earth.
But how to go ...................
Here's hoping the light of freedom and life.
Here who travels the wind quench your thirst and soul memory ..... here on the blue and white Greek island I have for home
 Kapardeli


3 Roads "Greek" The "way" of life

Greece .... Dawn. He dropped to light that spreads in big way in the way of meetings and farewells. On the way of the heart and soul of Heaven and earth. On the road to freedom hospitality of friendship, the spirit, the way heroes.
Spring The first swallow rebuilting its nest in Athens corners of the ancient monuments reborn chicks, purple endless beaches friendly porn fond hugs like Greek, grapes hanging on vines in small courtyards, the nectar of the Gods. 'And' s nostrils of the dead pink dripping nectar '(3), (Iliad T. 38). offered as wine to puberty: ..................... and Aunt Evie, was treating their nectar ....... "(4), (Iliad D 2-3). Homer
Here the sensitive people, ordinary everyday people restless by events build their lives and keep the Greek spiritual lighthouse always lit for those who travel the roads of endless searching and intermediate stations are they doing for the unpredictable journey of life for those whose lives the rolls in a Greek neighborhood with whitewashed terraces and smells of flowers springing up even from the old damaged walls of houses, with thousands of colors, drowning in the endless gray gray deprivation of neglect, of decay.
Greek streets, bathed in green light and even protect the innocence of their liberty fears of our youthful years. Here there are no deadlocks closely living in the shadow of major roads. Even the smallest alley is the promise of fertility flowering of love of life ... like that power has each one in us and wants to share it.
Roads wandering here is an endless journey for philosophy poetry knowledge glory ideals, for large free possible.
Simple everyday and intimate moments get an endless dimension as hope makes bathed by the Greek light.
Away from Greece how to move forward which roads to walk "At Mycenae I raised the great stones and the treasures of the Atreus and slept with them ....... where I travel Greece wounds me .. "writes with a complaint by George Seferis in his poem
"At first light and the first hour." In the starlight comes the poet Odysseus Elytis to search his soul:
"With the lights on the star in the heavens I went / Where to find my soul, the four-leaf tear? With the lights turned star in the heavens ...."

 Kapardeli

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ -ΚΑΡΤΑ ΑΚΡΟΑΤΗ ΦΟΙΤΗΤΗ -ΧΟΡΩΔΙΑ









ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ –ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ- ΔΙΑΚΡΙΣΗ

Ο Δήμος Χορτιάτη και  η φιλόπτωχος Αδελφότητα ανδρών Θεσσαλονίκης   Πέμπτη  4 Μαρτίου  2010  παρουσίαση του βιβλίου  με τίτλο (Ανθολόγιο   ποιητικού διαγωνισμού  με θέμα την Πέτρα )  Ο πρόεδρος της Φ.Α.Α.Θ Θόδωρος Δαρδαβέσης  Δήμαρχος Χορτιάτη  Μιχάλης Γεράνης  γ.γραμματέας της Φ.Α.Α.Θ Γιάννης Μάγρας   - συμμετοχή μου με μια τιμητική διάκριση με τίτλο- Δημιουργία – και έπαινο με τίτλο –Πέτρα


ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ –ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ- ΔΙΑΚΡΙΣΗ Δήμος Χορτιάτη-Πανεπιστήμιο Ελεύθερης Επιμόρφωσης ΙΟΥΛΙΟΣ 2009

The poem-CREATION-
HONORARY AWARD
Municipality Hortiati-University Free Training JULY 2009

http://www.best-poems.net/kapardeli_eftichia/creation.html

http://www.voicesnet.org/displayonepoem.aspx?poemid=249830






http://allpoetry.com/Kapardeli_Efti


 ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ 


Μύριες λεπτές ρίζες
φλέβες στην δύναμη
της γης βυθισμένες
γεννιέται όμοια η
βλάστηση και η
ψυχή
Ένα σώμα βράχος και Θεός

****
Άπλαστη η φωνή
η ανάσα
και η εντολή ζωής
νερό που ρέει για
Αιώνες προς την
θάλασσα αδιάκοπα

****
Τον βράχο αγγίζουν
σοφά χέρια
τον φυλακίζουν στο
νου και το κορμί
να τον ερμηνεύσουν θέλουν




Creation

Countless fine roots
veins in the power
of submerged land
born the same
vegetation and
soul
A body of rock and God

****
Aplastic voice
the breath
and the order of life
water flows for
Centuries to
uninterrupted sea

****
The rock touch
wise hands
imprisoned in the
mind and body
want to interpret the





Γιε μου –γιε μου-Αδημοσίευτο



Γιε μου –γιε μου




Γιε μου –γιε μου
η ζωή που ελησμόνησες
το λουλούδι της αγάπης
έγινε θρήνος στα άστρα

έγινε θρήνος στης γης τα σπλάχνα

***
Μυριανθοι σκεπασμένοι
με όλα του κόσμου τα χρώματα
και εσύ, «κλεισμένο ανθάκι»
που δεν πρόλαβε τα πέταλα
να ανοίξει …γιε μου γιε μου

***
Δένδρα λευκά
στου ανέμου το λίκνισμα
Γέρνουν
Μα ,να ……….
απροστάτευτη ,μοναχική
τους ουρανούς, φιλά μυστικά …
Σπορά γλυκιά..................... γιε μου γιε μου



My son-son
the life you have forgotten
the flower of love
was wailing in the stars
was wailing in the bowels of the earth

***
Thousand blossoms cover up for
with all the colors of the world
and you "closed blossoms"
that he did the petals
open ... my son- son

***
white Trees
winds rocking
droop
But to ..........
unprotected, lonely
the heavens kiss secretly ...
sowing sweet…………my  son- son



ΣΠΟΝΔΗ ΠΟΙΗΜΑ ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ 2009

ΣΠΟΝΔΗ ΠΟΙΗΜΑ ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ 2009






















ΣΠΟΝΔΗ


Στο τέλειο κύκλο του μυστηρίου
αμέτρητα άπειρα  θεϊκά μάτια
άστρα ,κόσμοι που καίγονται
κομματιάζονται
κι ολοένα γεννιούνται
μια λάμψη ξαφνική και ένα
αστέρι χάνεται από τα μάτια

Αυγή …ο Ήλιος σκάζει
χτυπά τις θεόρατες κορφές
της γης, ήλιος πολύς
αχτίδες μοιράζει
στης νιότης την τρελή ορμή


Διάβα γλυκό ,πυρωμένα χείλη
μια δίψα με σπρώχνει
να πιω
νέα ζωή, ηδονής ροδόσταμα
στου κορμιού σου την κρυψώνα
άστρων σπονδή







Libation 



In the perfect circle of mystery
countless infinite divine eyes
stars, worlds burn
shattered
ever born and
a flash and a sudden
star lost sight of

Dawn ... the sun burst
hits the huge peaks
the earth, sun much
rays splits
Joined youth crazy momentum


Passing sweet, burning lips
a thirst to push
to drink
new life, pleasure roses
the trunks of your stash
libation stars

Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ -Γ ΒΡΑΒΕΙΟ



Γ ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΤΟΝ Β ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΠΟΚ 2010




http://www.epoky.org/pdf_files/f.%2044.pdf
www.epoky.org
ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΑΠΟ ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΚ

ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ



Το φως μπαίνει από το παράθυρο
το σκοτάδι αιχμαλωτίζει
σαν χάρη θεϊκή
στα μάτια σου οι φλόγες αγρυπνούν
ζωγραφίζουν της Αγάπης
την απρόσκλητη ορμή

Ουράνια ακροκέραμα
στις όχθες της στοργής
και η ομορφιά σου
ένα άνθος κάθε φορά που
ανοίγει τα πέταλα
στην φωτιά που λιώνει τα μέταλλα
στον ύπνο που τα όνειρα μου
άρπαξαν
στις νότες της μουσικής
μιας μελωδίας
στην κρυστάλλινη γαλήνη
μιας προσευχής

Θεός αγάπη εστί
από καιρό μαζεύω τούτο το βιός
Κύριε ελεησον
τους μικρούς κόσμους των παθών
η παγωνιά του χιονιού
τα χέρια λιώνει
σε όλους τους ορίζοντες
που φθείρουν οι αδυναμίες
Κύριε ελέησον με 




Lord God have mercy on me


 The light enters from the window
 Darkness captures
 as charm divine
 in your eyes the flames awake
 they paint the Love
 the uninvited impetus
 ***
 Celestial antefixes
in the banks of affection
 and your beauty
 a flower each time
 where it opens the petals
 in the fire that melts the metals
in the sleep that the dreams seized to me
 in notes the music of melody
 in the crystal peacefulness of prayer

 ***
 God is love
from time I gather this gold
Lord God have mercy on me
 small worlds of passion
 The cold snow
 hands melts
in the all horizons
that wear out the weaknesses
 Lord God have mercy on me

C PRIZE IN LITERARY COMPETITION OF B Epoque -CYPROUS 2010





ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΤΗΝ JAMIE ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΜΟΥ ΠΟΘΟΙ -ΜΑΚΡΙΝΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ


ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΤΗΝ JAMIE ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΜΟΥ ΠΟΘΟΙ -ΜΑΚΡΙΝΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ 












ΠΟΘΟΙ –ΜΑΚΡΙΝΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ 





Διψώ στου χρόνου το αχανές 

μελετώ τους ανέμους και τις 

Εποχές
πλαγιάζω στα βλέφαρα της 
Σελήνης
τα μάτια μου δίνω στον ουρανό
την αυγή 
και η ψυχή αφρούρητη 
γίνεται επιθυμιών πηγή




***



Χτυπώ την γη με ραβδί

και οι μυστικές κοιμισμένες
φλέβες ……του κόσμου ματώνουν
στου Ήλιου τον μαγνήτη
κύκλοι .......οι πόθοι
μακρινοί αστερισμοί 




***




Αναμνήσεις ,χυμοί μνήμης

παιδικά χρώματα
στον ίσκιο ενός πουλιού 
μια μέρα Αθανασίας
αποκοιμήθηκα 
μα …πόσα χρόνια πέρασαν
πόσοι αστερισμοί!
 

Poem – “Desire’s Distant Constellations” by Dr Eftichia Kapardeli

I thirst to times the vast
studying the winds and
seasons
recline on the eyelids of
Moon
I give my eyes to the sky
the dawn
and soul afrouriti
Wish is a source

***
Smite the earth with sticks
dormant and secret
veins bleed the world …
magnet in the Sun
cycles cravings …
distant constellations

***
Memories, memory juices
baby colors
in the shadow of a bird
one day Immortality
I fell asleep
But … how many years have passed
How many constellations!

By  Eftichia Kapardeli