ΔΙΗΓΗΜΑ-ΤΟ ΡΟΔΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

http://www.panelog.gr/

Γ ! ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΠΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ    ΕΝΩΣΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2007 

ΤΟ ΡΟΔΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Ένα πουλί είμαι πού αντέχει των ανυπόφορο θόρυβο τούτης της πόλης.

Απλώνει τα φτερά  να πετάξει όμως είναι τυφλό.

Φωλιές στα τυφλά έσκαψε   με δίχως ανάσα  για μέρες  χρόνια…και  ό άνεμος το άφησε γυμνό.

Ή καρδιά τού ανθρώπου μέσα στο χάος  τού κόσμου  πότε γελά πότε κλαίει ή πονά .

Γυμνό πουλί ή καρδιά μου.

Μέρες και νύχτες, , ήταν εκεί….ξεχασμένη , αθέατη.

Στης πόλης  τον ρυθμό, στα πρόσωπα πού γιορτάζουν την απλή  καθημερινότητα , την κάθε στιγμή  σαν να είναι ό κόσμος όλος …μια  ατέλειωτη γιορτή, ή καρδιά μου  αποκλεισμένη  απαρηγόρητη και μόνη.

Τα  δίκαια τής καρδιάς αναζητά .Μα αυτός ό κόσμος δεν έχει συνείδηση δεν έχει τύψεις.

Απόψε ,γνώρισα εσένα και έγινες η υπόσχεση  η γλυκιά

Ένα μεγάλο τριαντάφυλλο κατακόκκινο πεταμένο στα σκαλιά τού  Ιανουαρίου δίχως ρίζες λεύτερο  ζεσταίνει την γυμνή μου καρδιά. Ένα μεγάλο τριαντάφυλλο αγάπης

Μού το προσέφερες  κάποιο  μεσημέρι αθέατος κρυμμένος σε ένα μυστικό μέρος καμωμένο από αγάπη.

Δροσοσταλίδες έπεσαν στις παλάμες μου πού γέμισαν αστέρια, και αυτές  έγιναν σπόροι πού έπεσαν και στην ψυχή βλάστησαν

Μετά από τόσα χρόνια γλιστρούσα  έξω από εκείνο το πλήθος πού ήμουν περιτριγυρισμένη.

Η καρφίτσα πού τρύπησε κάποια στιγμή το ζωντανό σώμα μιας όμορφης πεταλούδας

για  το χατίρι μιας συλλογής έπεσε.

Στην ματαιοδοξία μιας κοινωνίας  τόσο καλά ιεραρχημένης  ,σφηνωμένη  σε ένα κοινωνικό δομημένο σκελετό, στην ζήλεια τον φόβο την μνησικακία τίποτε δεν με κρατά πια φυλακισμένη.

Με τα λόγια της αγάπης σου   πού μοιάζουν κυματοθραύστες και αγκαλιάζουν τις ακτές της ζωής μου ξεκινώ το ταξίδι της αγάπης

 THE ROSE OF LOVE

A bird I'm withstand the unbearable noise Tut city.

Spreading its wings to fly but is blind.

Nests dug blindly with no breath for days and years ... whatever wind was left naked.

The heart of man in the chaos of the world when he laughs or cries when it hurts.

Naked cock my heart.

Days and nights were there .... forgotten, unseen.

Joined town rate, to persons who are celebrating the simple everyday, every moment as if the whole world ... an endless feast, my heart shut disconsolate and alone.

Her own heart seeks. But this world has no conscience no remorse.

Tonight, I met you and became the promise sweet

A large red rose discarded on the steps of January Rootless Freedom warms my naked heart. A large rose love

It was offered to me at noon invisible hidden in a secret place made of love.

Dew fell on my palms filled stars, and these were seeds that fell on the soul wilted

After so many years that slides out from the crowd where I was surrounded.

The pin pierced sometime living body of a beautiful butterfly

for the sake of a collection fell.

In the vanity of a hierarchical society so well wedged in a socially constructed frame, in jealousy fear the grudge nothing holds me prisoner anymore.

In the words of your love that look breakwaters and hug the shores of my life I begin the journey of love