ΚΕΙΜΕΝΑ ΜΟΥ-Δρόμοι “Ελληνικοί” Οι “δρόμοι” της ζωής μας

http://www.fkth.gr/

3. Δρόμοι “Ελληνικοί” Οι “δρόμοι” της ζωής μας, Ευτυχία Καπαρδέλη Ανάρτηση κειμένου για διαγωνισμό φωτογραφίας

http://www.fkth.gr/fkth/nealogotexnikakeimena.htm

9. Το νησί (Αντίπαξοι )

Μια χούφτα σπίτια το νησί μου, χαμένο στο βαθύ γαλάζιο στο μοναδικό ταξίδι της ζωής μου.
Στην λευκή άμμο από ασβεστόλιθο περπατώντας ξυπόλητος ξεχνιόμουν και το εκκλησάκι του Αγίου Αιμιλιανού όταν το κοιτούσα παραδομένο στον Ουρανό φαινόταν.
Το παλιό μονοπάτι , ένας ατελείωτος χωματόδρομος ακόμα με οδηγεί στο ασημένιο κρύο νερό ,αυτό που έρχεται από το μεγάλο βουνό στο παλιό μεγάλο σπίτι στην μοναδική βρύση που σε γνώρισα.
Και όταν με αναζητούσες στις μεγάλες σπηλιές στα πράσινα νερά του νησιού βυθισμένες η στον ίσκιο από τις μεγάλες κουκουναριές …χανόμουν.
Στο ανοιχτό παράθυρο του σπιτιού μου κοιτάζω το μεγάλο δρόμο τον δρόμο της φυγής που είναι απέραντος όσο απέχει ο Ουρανός από την γη .
Μα πώς να φύγω……………….
Εδώ είναι η ελπίδα το φως η ελευθερία και η ζωή.
Εδώ που ταξιδεύει ο άνεμος που ξεδιψά η ψυχή και η μνήμη …..εδώ πάνω στο γαλανόλευκο Ελληνικό νησί που έχω για πατρίδα 

Ευτυχία Καπαρδέλη

3. Δρόμοι “Ελληνικοί” Οι “δρόμοι” της ζωής μας

Ελλάδα..... Ξημερώνει. Χάνομαι στο φως που απλώνεται στον μεγάλο δρόμο στον δρόμο των συναντήσεων και των αποχαιρετισμών. Στον δρόμο της καρδιάς και της ψυχής, του Ουρανού και της γης .Στον δρόμο της ελευθερίας της φιλοξενίας της φιλίας ,του πνεύματος, στον δρόμο των ηρώων.
Την Άνοιξη το πρώτο χελιδόνι ξανακτίζει την φωλιά του στις Αθήνας τις γωνιές στα αρχαία μνημεία ξαναγεννιούνται νεοσσοί, πορφυρές ατέλειωτες ακρογιαλιές φιλικές ερωτικές τρυφερές ελληνικές αγκαλιές μοιάζουν , σταφύλια κρέμονται σε μικρές κληματαριές στις αυλές των σπιτιών ,το νέκταρ των Θεών . «και ‘ς τα ρουθούνια του νεκρού ρόδινο στάζει νέκταρ» (3),(Ιλ. Τ. 38). προσφέρεται ως οίνος από την ήβη:..................... και η θεία Ήβη, τους κερνούσε το νέκταρ .......» (4), (Ιλ. Δ, 2-3). Όμηρος
Εδώ οι ευαίσθητοι άνθρωποι, οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι ακούραστοι από γεγονότα κτίζουν την ζωή τους και κρατούν τον Ελληνικό πνευματικό φάρο πάντα αναμμένο για αυτούς που ταξιδεύουν στους δρόμους της ατελείωτης αναζήτησης και γυρεύουν σταθμούς ενδιάμεσους για το απρόβλεπτο ταξίδι της ζωής τους , για αυτούς που η ζωή τους κυλά σε μια Ελληνική γειτονιά με τα ασβεστωμένα πεζούλια και τις μυρωδιές των λουλουδιών που ξεφυτρώνουν ακόμα και από τους παλιούς χαλασμένους τοίχους των σπιτιών , με χιλιάδες χρώματα ,πνίγοντας το γκρίζο χρώμα το ατελείωτο γκρίζο της στέρησης της εγκατάλειψης, του μαρασμού.
Ελληνικά δρομάκια, λουσμένα στο φως και στο πράσινο προστατεύουν ακόμα την αθωότητα την ελευθερία τους φόβους των νεανικών μας χρόνων. Εδώ δεν υπάρχουν αδιέξοδα στενά που ζουν στην σκιά των μεγάλων δρόμων. Ακόμα και το πιο μικρό δρομάκι είναι η υπόσχεση της γονιμότητας της ανθοφορίας της αγάπης της ζωής …μοιάζει με εκείνη την δύναμη που έχει ο κάθε ένας μέσα μας και θέλει να την μοιραστεί.
Δρόμοι που η περιπλάνηση εδώ είναι ένα ατελείωτο ταξίδι για την φιλοσοφία την ποίηση την γνώση την δόξα τα ιδανικά, για τα μεγάλα τα ελευθέρα τα δυνατά.
Οι απλές καθημερινές και προσωπικές στιγμές παίρνουν μια ατελείωτη διάσταση καθώς η ελπίδα προβαίνει λουσμένη από το Ελληνικό φως .
Μακριά από την Ελλάδα πώς να πορευτώ ποιους δρόμους να περπατήσω «Στις Μυκήνες σήκωσα τις μεγάλες πέτρες και τους θησαυρούς των Ατρειδών και πλάγιασα μαζί τους ……. όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει..» γράφει με παράπονο ο Γεώργιος Σεφέρης στο ποίημα του
«Στην αρχή το φως και η ώρα η πρώτη». Υπό το φως των άστρων βγαίνει ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης να ψάξει την ψυχή του :
« Με τον λύχνο του άστρου στους ουρανούς βγήκα / Που να βρω την ψυχή μου, το τετράφυλλο δάκρυ; Mε το λύχνο του άστρου στους ουρανούς γυρίζω....»

Ευτυχία Καπαρδέλη

 Roads "Greek" The "way" of life, Happiness Kapardeli Suspension text photography contest

9. The Island (Paxos)

A handful of homes my island, lost in the deep blue of the unique journey of my life.

The white sand, limestone walking barefoot forget the chapel of St. Emilian when staring surrendered in Heaven looked.

The old trail, an endless dirt road still leads me to silver cold water that comes from the big mountain in the old big house in unique faucet to meet you.

And when looking at large caves in the green waters of the island sunk in the shade of large pine ... perish.

In the open window of my house I look at the big way the path of escapism is immense as is Uranus from the earth.

But how to go ...................

Here's hoping the light of freedom and life.

Here who travels the wind quench your thirst and soul memory ..... here on the blue and white Greek island I have for home

 Kapardeli

3 Roads "Greek" The "way" of life

Greece .... Dawn. He dropped to light that spreads in big way in the way of meetings and farewells. On the way of the heart and soul of Heaven and earth. On the road to freedom hospitality of friendship, the spirit, the way heroes.

Spring The first swallow rebuilting its nest in Athens corners of the ancient monuments reborn chicks, purple endless beaches friendly porn fond hugs like Greek, grapes hanging on vines in small courtyards, the nectar of the Gods. 'And' s nostrils of the dead pink dripping nectar '(3), (Iliad T. 38). offered as wine to puberty: ..................... and Aunt Evie, was treating their nectar ....... "(4), (Iliad D 2-3). Homer

Here the sensitive people, ordinary everyday people restless by events build their lives and keep the Greek spiritual lighthouse always lit for those who travel the roads of endless searching and intermediate stations are they doing for the unpredictable journey of life for those whose lives the rolls in a Greek neighborhood with whitewashed terraces and smells of flowers springing up even from the old damaged walls of houses, with thousands of colors, drowning in the endless gray gray deprivation of neglect, of decay.

Greek streets, bathed in green light and even protect the innocence of their liberty fears of our youthful years. Here there are no deadlocks closely living in the shadow of major roads. Even the smallest alley is the promise of fertility flowering of love of life ... like that power has each one in us and wants to share it.

Roads wandering here is an endless journey for philosophy poetry knowledge glory ideals, for large free possible.

Simple everyday and intimate moments get an endless dimension as hope makes bathed by the Greek light.

Away from Greece how to move forward which roads to walk "At Mycenae I raised the great stones and the treasures of the Atreus and slept with them ....... where I travel Greece wounds me .. "writes with a complaint by George Seferis in his poem

"At first light and the first hour." In the starlight comes the poet Odysseus Elytis to search his soul:

"With the lights on the star in the heavens I went / Where to find my soul, the four-leaf tear? With the lights turned star in the heavens ...."

 Kapardeli