“Zambak i egër”
“ΓΑΛΑΖΙΑ ΑΓΡΙΟΚΡΙΝΑ”
Hajk
Eftichia Kapardeli
“Zambak i egër” Hajk
“ΓΑΛΑΖΙΑ ΑΓΡΙΟΚΡΙΝΑ”
Redaktor:
Kristaq F. Shabani
Libri u botua
në kujdesin e Aleksandra Shabanit,
Lidhja e
Krijuesve “Pegasi” Gjirokastër , Albania
Përkthyen
dhe shqipëruan nga origjinali:
Kosta
Gaxhoni, Kristaq F. Shabani
Shtypur në
Shtypshkronjën e Shtëpinë botuese
”Marin Barleti”
Tiranë.2009-2010
Eftichia
Kapardeli lindi në Athinë dhe jeton në Patra. Është përfshirë
nga një shpërthim i pandalshëm letrar duke shkruar në të gjitha gjinitë letrare
e sidomos poezi, tregime, ngjarje tejet reale, novela si dhe lëvron hajkun. Merr pjesë në korin katolik si
soprano. Ka përfunduar studimet e larta në Athinë
Ka njohuri të
mira në gjuhët anglisht dhe italisht. Është vlersuar me çmime të ndryshme në
shumë konkurse të organizuara në Greqi, jo vetëm për poezi, por edhe për hajk,
skicime, novela, përralla e tjerë. Punimet e saj janë botuar në mjaft revista letrare
dhe antologji të vendit të saj. Poezi të Eftihia Kapardhelit janë botuar në
gazetën letrare” PEGASI’ dhe në Antologjinë Poetike “KORSI E HAPUR”. Botimet e
saj fillojnë në vitin 2006 dhe vijojnë me ritme të shpejta, gjë që tregon për
një talent dhe seriozitet të saj. Libri “Zambaku i egër” (hajk) është libri i
parë i saj i përkthyer në shqip. Është dhe anëtare e Lidhjes Ndërkombëtare të
Poetëve, Shkrimtarëve dhe Artistëve “PEGASI” Albania
Në një këndvështrim analitik të veprës së
poetes, prozatores Kapardheli, vëren tendencën e pozitivitetit të konceptuarit
dhe të arkitekturuarit të mendimit të saj në substratin filozofik, gjë që
nxjerr në pah vlera të të shkruarit në kuadër të analizës deduksionale të
kohës, në të cilën jetojmë si dhe të një
perspektive të së nesërmes. Larmia e tematikës së prekur flet për një pasuri e
pasurim të ndërveprimit si dhe të një logjizmi prezent me rol parësor në
qartësim të hapësirës mendimore, kjo e përpunuar me një simbolizëm të bukur, të
thellë, ndritës. Motivet, që përkryhen e qëndisen në këtë vepër, të pasionojnë si dhe të hapin
horizont për rrugë të reja ëndërrimi.
Spikat e papritura, e cila del
Kristaq
F. Shabani, I.W.A, W.P.S
President i Lidhjes së Krijuesve ‘PEGASI” ALBANIA dhe
President i Lidhjes Ndërkombëtare të Poetëve , Shkrimtarëve dhe Artistëve
“PEGASI” ALBANIA
Zaharulla
Gaitanaki I.W.A, W.P.S,
poete dhe
përkthyese, Anëtare Nderi e Lidhjes së Krijuesve “PEGASI” ALBANIA
“…Bukuri dhe vërtetësi ka dhe kjo
përmbledhje e poetes Eftihia Kapardheli me ato mendime të saj të hajkut,
shkruar me ndjenjë dhe në veprën e saj del
1.* *
*
Sytë e tejhapur
robërojnë me inat
dritën e agimit.
1
Τα ορθάνοιχτα μάτια
πεισματικά αιχμαλωτίζουν
το φως της Αυγής
* 2
Me ndjenjën e butësisë
mbuloj trupin
e ëndrrave të shpirtit.
2
Με το συναίσθημα της τρυφερότητας
σκεπάζω το σώμα των ονείρων
τής ψυχής.
* 3
Me të rreckosura
nuk rikthehem
në hijen e dashurisë.
3
Με φθαρμένες ιδέες δεν
ξαναγυρνώ στον ίσκιο τής
Αγάπης.
* 4
Shpresa e shpëtimit
është kalimi.
4
Η ελπίδα σωτηρίας είναι το
Πέρασμα.
*
5
Ecuria shekullore në hapësirën
qiellore
është e vetmja rrugë
e ikjes për shpëtim.
5
Η Αιώνια πορεία στο σύμπαν
είναι ό μοναδικός δρόμος
της διαφυγής.
*6
Kur mendja nuk njeh të menduarit
është pa formë
dhe dhimbja është e përhapur.
6
Όταν ο νους αγνοεί
ή σκέψη είναι άμορφη και
ο πόνος διάχυτος.
*7
Duart e tua të zhveshura,
si degët e zhveshura i përhap në kujtesë,
fole të bëhen për zogjtë e lirë.
7
Τα χέρια μου γυμνά κλαριά
τα απλώνω στην μνήμη
φωλιές να γίνουν για τα
λεύτερα πουλιά.
*8
Stuhitë kaluan
qiejt janë zgjeruar,
tani qetësi absolute.
8
Οι μπόρες πέρασαν
πλάτυναν οι ουρανοί
τώρα γαλήνη.
*9
Zemrat i kemi ravijëzuar
tek ata
që kemi dashuruar.
9
Τις καρδιές ραγίσαμε
σε αυτούς πού αγαπήσαμε.
*10
Rrjedhja e kohës e pakoçarje
është një dhuratë
trashëgimi shekullor.
10
Ο χρόνος ξέγνοιαστη ροή
προσφορά στην Αιώνια κληρονομιά.
*11
Me kurthe në vit
nuk na dëgjon njeri.
11
Παγιδευμένος στον χρόνο
δεν με ακούει κανείς .
*12
Në botën njerëzore
të zileps zëmërimi,
fillon të bërtasë.
12
Στον σκληρό απάνθρωπο κόσμο
ή καρδιά μου αρχίζει να κραυγάζει
* 13
Faraqetat mbijnë
në zemër dhe në mendje
një agim i purpurt.
13
Σπόροι γαλήνης
φυτρώνουν στην καρδιά
και τον νου μιας ρόδινης αυγής.
*14
Pres degët e një peme
dhe yjet fillojnë
të dridhen.
14
Κόβω τα κλαριά ενός
δένδρου και τα αστέρια αρχίζουν
να τρέμουν.
*15
Shtrëngoj erën e stuhimtë,
i kërkoj Botës
zogjtë e gjuajtur.
15
Σφίγγω τον Άνεμο
ψάχνω τού κόσμου
τα κυνηγημένα πουλιά.
*16
Humnerat e mendjes,
bredhjet në të padukshmen
e botës.
16
Η χίμαιρα του νου
ή περιπλάνηση στο αφανέρωτο
τού κόσμου.
*17
Dashuri lulebardhë
që mbështetet në të gjakosurën
zemrën time.
17
Αγάπη άσπρο λουλούδι
πού ακουμπά στην ματωμένη
καρδιά μου.
*18
Nuk më le të hapur
qiellin për të vërtetën time,
në botën time.
18
Δεν μου άφησες ανοιχτό
ουρανό για την δική μου
Αλήθεια τον δικό μου κόσμο.
*19
Në ikonostasin e shpirtrave
prindërit e mi
nderoj.
19
Στο εικονοστάσι των ψυχών
τούς γονείς μου τιμώ.
20
*
Logjizmi i ndritshëm….
Përmbledh kujtimet
e pezmatuara.
20
Ο λογισμός φωτεινός
δαμάζει τις ενθυμήσεις
πεισματικά.
*21.
Në jehonën e dhimbshme
të një thyerje
kam pluhurin e viteve…
21.
Στην οδυνηρή ηχώ μιας
κραυγής
έχω την σκόνη των χρόνων.
*22.
Pa fund dhe fillim
në të ftohtit e dëborës,
një degëz pa gjethe krah lakuriq.
22.
Χωρίς τέλος και αρχή
Στο κρύο στο χιόνι
Χωρίς φύλλα γυμνό
κλαράκι.
*23
Kalova lartësitë e maleve,
por krahët e mia akoma
gjakrrjedhin.
23
Πέρασα τις βουνοκορφές
μα τα φτερά μου ακόμη
αιμορραγούν.
*24
Lulefshehurat
në vendfshehjen
e Perëndive.
24
Κρυφά λουλούδια
κρύπτες των Θεών.
*25
Në trupin e një luleshege
aroma e zemrës time
të shtrenjtë.
25
Στο κορμί ενός Ρόδου
στα νεύρα των φύλλων
τής καρδιάς άρωμα ακριβό.
*26
Në qytetin e plakur
vula prej qiriri, njerëzit
lexoj shkrimet e kohëve.
26
Στη γερασμένη πόλη κέρινες
βούλες οι ανθρωποι
διαβάζω τα γράμματα
των καιρών.
*27
Çfarë mori
era e fortë,
ishte
janar. Ishte jona
27
Ότι πήρε ο άνεμος
ήταν δικό μας.
*28
Qëndron, lëviz, rrënjoset,
farat bëjnë dhe pemë,
një pemë simbol i jetës
vdes dhe rilindet…
28
Στέκεται κινείται, ριζώνει
,
,
σπόρους κάνει και καρπούς,
δένδρο, σύμβολο ζωής
πεθάνει και ξαναγιεννιέται...
*29
E pambrojtur në skëterrë të jetës,
kërkoj me ngulm
bukurinë e Parajsës dhe të vërtetën.
29
Ανυπεράσπιστη στην κόλαση
,
,
τής ζωής διεκδικώ του
παραδείσου την ομορφιά,
και την αλήθεια.
*30
Fytyrat e Perëndisë
gurët katërkëndësh
shoqëri arkitekturojnë…
30
Τα πρόσωπα του Θεού
Λίθοι τετράγωνοι
κοινωνία «οικοδομούν».
*31
Drita e pambrojtur,
jashtë nga çdo kuptim,
ndiej dhe kohë.
31.
Άκτιστο φως
έξω από κάθε κατανόηση
αίσθηση και χρόνο.
*32
Një dramë hyjnore
ose orëzgjatja e një kryqëzimi ndrit
dhe zbulon…
32
θείο δράμα
ή διάσταση μια
σταύρωσης φωτίζει
και αποκαλύπτει.
*33
Pas natës së yjeve,
po pres zogjtë e agimit;
ëndërroj të vërtetën e çastit…
33
Μετά την νύχτα των άστρων
περιμένω τα πουλιά
τής αυγής ονειρεύομαι την
αλήθεια τής στιγμής.
*34
Një copë njerzillëk dhe zemre
një vatër than lotin,
kur nga sytë rrjedh.
34
κομμάτι της ανθρωπιάς καρδιάς
ζεστή γωνιά στεγνώνει
το δάκρυ όταν από τα μάτια κυλά.
*35
Në përleshjen e jetës ngjaj
si një
yll që nga retë
përpiqet të dalë…
35
Στην μάχη τής ζωής μοιάζω
σαν το αστέρι πού από τα σύννεφα
να βγει παλεύει.
*36
Fsheh në duart fytyrën
në heshtje, në çmenduri,
“rezistimin” e të vetmit tingull .
36
Κρύβω με τα χέρια το πρόσωπο
στην σιωπή στη απόγνωση
«της αντοχής»ο μόνος ήχος
στην γη.
*37
Nëpër rrugët e vetmisë
sytë kryelartë vizojnë kujtesën
dhe zemrën me diamante.
37
Στους δρόμους τής μοναξιάς
τα περήφανα μάτια
χαράσσουν την μνήμη
και την καρδιά με διαμάντια.
*38
Nëpër mjegull në
shtresat e
vrejtura të erës,
kurthim mendimesh
Shndërrohen shi e bien mbi botë.
38
Στην ομίχλη σε πυκνά
στρώματα αέρος
παγιδευμένες «σκέψεις»
γίνονται βροχή πέφτουν.
*39
Lule dhe pemë të njëjta
nga e njëjta pemë,
grumbull i paharruar po lind.
39
Όμοιους Ανθούς και καρπούς
από το ίδιο δένδρο
το αστόχαστο πλήθος γεννά.
*40
Mendimet e humbura,
mendimete prera –
vula të pavlera.
40
Χαμένες σκέψεις
σκέψεις κομμένες
σφραγίδες άκυρες
*41
Lajmësjellësi i jetës
më zgjon nga ditët e harresës
me dashurinë.
41
Αγγελιοφόροι ζωής
με ξυπνούν από τις
μέρες τής λησμονιάς
με την αγάπη.
*42
Drunjtë e lakuriqtë
në pranverën e mbushur me gjethe,
atëherë pa u lodhur
miqtë e mi numëroj.
42.
Τα γυμνά ξύλα
την Άνοιξη γεμίζουν φύλλα
ακούραστα τότε τούς
φίλους μετρώ.
*43
Rrëshqas në të papriturën…….
dhe kërkoj
të renë.
43
γλιστρώ στο άγνωστο
ψάχνω το καινούργιο.
*44
Vdekja e ditës –
elegjon shpirti
në një kandil të vjetër.
44
Θάνατος μέρας
θρηνεί ή ψυχή
σε παλιό καντήλι.
*45
Shën Maria që puth (përqafon)
medalion i shtrenjtë dashuria,
Madona
e të Varfërve.
45
Παναγιά ασπασμών
φυλαχτό ακριβό αγάπης
Μαντόνα των φτωχών.
*46
Largimi nëpër yje
rrotullime shigjetash eliptike.
Mënyrë e lëvizjes diellore.
46
Διαφυγή στα αστέρια
στροβιλισμοί τόξα ελλειπτικά
Ηλιοτρόπια.
*47
Humbasin në horizont
në kalimin e engjëjve
furtunat egërsore ndalojnë dhe pushojnë.
47
Χάνονται στον ορίζοντα
στο πέρασμα των αγγέλων
οι άνεμοι σταματούν και σωπαίνουν.
*48
Dashuria vjen
çdo darkë
me një armë të rëndë të
dashurisë.
48
Ή αγάπη έρχεται
κάθε βράδυ
με ένα βαρύ άρμα ερώτων.
49*
Nëpër qiejt e ëndrrës
humbasin, bëhen
testament i një shpirti.
49.
Στους ουρανούς τού όνειρου
χανόσουν
γινόσουν ή διαθήκη μιας ψυχής,
50
*
Anamenes,
një zog i bardhë, i butë,
transmeton nëpër krahët e tij.
50.
Ανεμώνες
ένα πέτρινο λευκό πουλί
κουβαλά στις φτερούγες.
51*
Vdekje
në burimin që ujërat e tij
bëhen lot do të të pres.
51.
Θάνατε
Στην βρύση πού τα νερά της
γίνονται δάκρυα θα σε υποδεχθώ.
52
*
Në gjumin e tij të thellë,
të ëmbël,
shpresë bëhem e dashurisë.
52
Στο βαθύ γλυκό ύπνο της
Αγάπης γίνομαι ή ελπίδα.
53*
Kur krahët e mi si të
zogjve rëndojnë
dhe ngjiten në tokë
të çlodhen kërkojnë nëpër ëndrra.
53.
Όταν τα φτερούγια μου βαραίνουν
και κολλούν στην γη
να ξεκουραστούν ζητούν στα όνειρα.
*54
Në një qiell tjetër,
çasti jetës
vonon.
54
Σε έναν άλλο ουρανό
αργεί ή στιγμή τής ζωής
.
*55
Gjak i heronjve
e jetëqetë burrëri,
një luftë e pambaruar,
një sakrificë e pambaruar
55
Ηρώων αίμα
ήρεμη Ανδρεία
ατελείωτος ‘αγώνας,ατελείωτη θυσία.
*56
Një pjatë e madhe e kristaltë
me petale luleshege
mbushur… zemra ime.
56
Ένα μεγάλο κρυστάλλινο πιάτο
Πέταλα ρόδων γεμάτο..ή καρδιά μου.
57*
Në heshtjen e tepëruar
dëgjoj rrahjet nga krahë
të mëdha zotërues.
57
Στην απόλυτη σιγή
Ακούω το χτύπημα από
Μεγάλα φτερά..κυριαρχείς.
58
*
Zhurma e gjithësisë
më shurdhon,
zërat e njerëzve nuk i dëgjoj më.
58
Η βουή τού σύμπαντος
με ξεκουφαίνει
,
,
τις ανθρώπινες φωνές
δεν ακούω πια.
59*
Zemra
gjithnjë e ngrohtë,
por nuk është më kohë.
59
Η καρδιά πάντα ζεστή
,
,
μα δεν είναι καιρός πια.
60*
Nëna
e Botës
në një ëndërr të huaj
e puth ëndrrën.
60.
Την μάνα του κόσμου
Σε ξένο όνειρο
Γλυκοφιλώ.
61
*
Në marrarendjen e të menduarit
krijesat e shpirtit tim
më parakalojnë heshtazi.
61
Στον ίλιγγο τής σκέψης
τα πλάσματα τής ψυχής μου
με προσπερνούν σιωπηλά.
62*
Sytë mbyllur në përjetësi,
me duar të kryqëzuara (të bashkuara)
kërkoj ndihmë.
62.
Τα μάτια κλειστά στην Αιωνιότητα
Σε προσευχή τα χέρια ενωμένα
Ζητώ βοήθεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου