Χρυσάνθεμα στην Πέτρα
Χρυσάνθεμα στην Πέτρα
ζεστά
ακόμα από τον Ήλιο
μεγαλώνουν
με τα βλαστάρια στον αγέρα
οι
ρίζες τρυπούν την πέτρα
σκάβουν
το χώμα και περιμένουν
Όμοια
με το φως που πλέει
αρμονικά
με
το χρώμα της φύσης ζυμωμένα
στους
αγνοημένους δρόμους ...μοναχικά
με
τις μυρωδιές από το βρεγμένο χώμα
πλασμένα
Το
χαμόγελο σου γεφύρι
για
μένα
Ένας
ήσυχος άνεμος
φέρνει
την μυρωδιά ζεστού ψωμιού
για
τους πεινασμένους
Στους
μεγάλους δρόμους με τις φωτιές
οι
φίλοι
τα
δάκρυα τους στεγνώνουν
Στις
μικρές γωνιές στο χάρτινο
καπέλο
σου ονόματα με οδούς ,αριθμούς
πολιτείες
μακρινές
που γνώρισα
και
ταξίδια που έκανα μαζί σου
Γιατί
,τα φιλιά δεν είναι αιώνια
γιατί
σε αγκαλιάζω
τα
χέρια μου ,γέμισαν με
τα μαλλιά σου
στα
σύνορα του κόσμου
η
βουή ,δεν ξεχωρίζει πρόσωπα
γιατί
εκεί ..τα μεγάλα σου μάτια
γιατί
, στα αλήθεια για σένα
με
παγωμένα χέρια
κράτησα
τα πεπρωμένα
Chrysanthemums in stone
Chrysanthemums in stone
still warm from the sun
to grow shoots in the air
roots pierce the stone
dig the dirt and waiting
Similar to light sailing
harmony
the color of the fermented
nature
Ignore the lonely streets ...
with the scent of the wet soil
preforms
Your smile bridge
for me
A calm wind
brings the smell of hot bread
for the hungry
In large streets with fire
friends
tears dry
In small corners of the paper
your hat names pathways
numbers
distant states
I met
and trips I made with you
Why, kissing is not eternal
why a hug
my hands were filled with
your hair
border in the world
the hustle, indistinguishable
faces
because there .. big your eyes
because the truth about you
with cold hands
I kept the destinies
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου